#حب_أعمي
( الحلقه الخامسة عشر )
.....
مى : ليه مستر احمد قابلنا مره واتنين وتلاته وعرفنا نفسه على انه شغال ف الشركه وف المبيعات ... مش صاحبها ؟
ليلى : ايه ؟ لا افهم بقا معلش يعنى ايه ؟ قولى تانى كده
مى : زى ما قولتلك بالظبط كده . الموضوع انى كنت جايه اقدم ورقى واعمل مقابله شخصيه للشغل هنا مع مستر وليد
تمام تمام وكل شئ تمام لغاية ما جيت اخرج انا وسالى . خبطنا ف مستر احمد ف الاسانسير غصب عننا
طبعا شدينا مع بعض زى اى حد عادى يعنى الحوار كله طبيعى
وسابنا ومشي
ف نفس اليوم ف كافيه هنا قريب من الشركه وقريب من البيت بتاعى وبتاع سالى .. قابلناه .. روحت كلمته وانا كنت بغلى من جوايا على اللى عمله الصبح وقلة الذوق اللى كان فيها
لقيته بيعرفنى على نفسه على انه شغال ف الشركه ف قسم المبيعات
ليلى : وانتى عرفتى ازاى انه يبقي صاحب الشركه بعد كده
مى : بالصدفه ! داليا هى اللى حاكتلنا ومن غير قصد ههههههههه
ليلى : هو انا ممكن اعمل حاجه
مى : حاجة ايه
ليلى : اقفى بس بعد اذنك
مى : فيه ايه يا ليلى ؟
ليلى : اقفى بس بعد اذنك عاوزه اعمل حاجه
مى : اهو وقفت خير
ليلى : ( بتقوم وتحضن مى بشكل هيستيرى )
مى : ( بتبتسم وبتتكسف ) هو فيه ايه ؟
ليلى : مش عارفه فيه ايه ؟
مى : لا !
ليلى : انا اخويا رجع قلبة يدق من تانى بعد ما كلنا كنا فقدنا الامل وكنا بنتوجع عليه
سالى : (عينيها بتدمع متأثره م الكلام )
مى : يعنى ايه بقي ( بكسوف )
ليلى : ههههههههههههه يابت ! يابت مش عليا . دنا اصلا جايه الشركه النهارده عشان اشوف مين البنت اللى شقلبت كيان اخويا التقيل .. وخلى بالك من كلمة تقيل دى عشان هو مش بالساهل يسلم لحد
مى : ههههههههههههه بردو مش فاهمه
ليلى : بت بت ماتستعبطيش عليا ههههههههه
مى : طب ايه يعنى ناويه على ايه
ليلى : انتى متأكده ان احمد لغاية دلوقتى فاكر انكو تعرفوا انه بتاع مبيعات ؟
مى : اه ! حتى بينزل يقابلنا كل يوم ف البريك . وبيكلمنا على الاساس ده
ليلى : حلو اوى ! خليه زى ماهو اوعى تقوليله انك عرفتى وانا بنفسي هخليكى تتأكدى من مشاعره
مى : اححححم
سالى : ههههههههههههه يا ليلى حرام عليكى كسفتى البت
ليلى : ههههههههههههههههه مش عاوزين كسوف بقي احنا دخلنا عش الدبابير برجلينا هههههههههههه ولو اتكشفنا . هنتشقلط كلنا ههههههههه ومش هيسمى علينا وهو بيدبح
ملونى ارقامكو بقا سجلوهالى هنا . عشان هنبتدى الشغل من النهارده
مى : شغل ايه بقا ها ايه
ليلى : احمد اول ما هييجى البيت النهارده هيجي اوضتى ومش هيسيبنى غير لما يعرف احنا روحنا فين وقولنا ايه واتعرفت عليكى ولا لا ... بصى ! حالته هتبقي حاله وهيصعب عليكى
مى : هههههههههههههه اححححححم
ليلى : ده هو اصلا شكله دلوقتى مش على بعضه وعاوز ييجى يقعد معانا
مى : اه انا حاسه بكده بردو
............
( مكتب احمد )
داليا : مستر احمد ياريت حضرتك توقعلى الورق ده
احمد : سيبيه دلوقتى يا داليا . همضيه وابقي ابعتهولك
داليا : حاضر
احمد : هى البت ليلى راحت ف انهى داهيه نفسي افهم
داليا : حضرتك قولت انك خليتها تخرج مع مى وسالى يا فندم
احمد : منا عارف ! بس هتكون راحت فين بس . اتفضلى انتى يا داليا وشويه وهبعتلك الورق
داليا : حاضر
..........
ليلى : استنو استنو المز بتاعنا بيتصل
الو !
احمد : ايه يا لولا فينك ؟
ليلى : مافيش يا حبيبى اهو قاعدين ف الكافيه بنشرب عصير وجايين اهو
احمد : قعدتو يعنى
ليلى : اه اه ومش زعلانين ولا حاجه الحمد لله . دمهم شربات اوى بس زعلانين منك انت
مى وسالى : ( بيبصولها ومتفاجاين م الكلام )
احمد : زعلانين منى انا ؟
ليلى : ( بتغمز ل مى وسالى وبتشغل الاسبيكر ) اه بيقولوا انهم لغاية دلوقتى ماشافوش مستر احمد
احمد : اه فعلا معلش بقا متعوضه
ليلى : بقولك ايه انت وراك حاجه النهارده
احمد : لا فاضي خاااالص ماوراييش اى حاجه نهاائي
ليلى : طيب انا هجيب مى وسالى ونيجى نقعد معاك شويه
احمد : ايه ده يا خبر دنا افتكرت انى ورايا سبع مشاوير دلوقتى هقوم اخلصهم بقا خلى بالك من نفسك وابقي روحى البيت
ليلى : ( من كتمة الضحك مش قادره تتكلم ولا ترد على احمد )
مى وسالى : ( بيقوموا بعيييد شويه عشان يعرفوا يضحكوا من غير ما يتفضحوا )
ليلى : حااااضر يا حبيبى هستناك بالليل بقي ف البيت
احمد : سلام يا قلب اخوك
ليلى : سلام يا حبي
.................
ليلى : اقسم بالله ما ضحكت كده ف حياتى هههههههههههه
مى : من ساعة ما عرفنا اخوكى واحنا كل حياتنا ضحك وبهجه كده
سالى : بجد يا ليلي اخوكى شخصيه خياليه كده . رغم عصبيته وعنفوانه ده الا ان انا حاسه ان فيه كمية حنيه وشجن غريب مش موجود عند حد
ليلى : احمد لما بيحب بيفترى ف حبه . وبيحب بكل كيانه وبكل روحه ..
بيطلع روحه كده يفصلها على مقاس اللى بيحبه عشان يبقي زيه وشبهه ومثله
مى : كلامك حلو اوى يابت انتى
ليلى : المهم ! النهارده اول ما احمد يدخل من باب البيت هييجى يسالنى ويعرف منى كل حاجه قولتها انا وانتو النهارده
سالى : لا لا مش هيعمل كده . ده بردو تقيل
مى : انا مع سالى ! مش هيعمل كده .. هو تقيل ماشاء الله عليه
ليلى : يا جدعان ده اخويا ههههههههههه طب نتراهن ؟
مى : نتراهن .. بس هنعرف اننا كسبنا الرهان ازاى بقي
ليلى : بسيطه ! اول ما اسمع صوت عربيته من بره هتصل عليكو مكالمه جماعيه وهحط الفون جنبى على السرير . وانتو هتكونو سامعين .. اشطا ؟
مى : اشطا جدا
ليلى : اشطا اوى
.............
( الساعه 10 بالليل )
ليلى : الو ! مى بسرعه احمد بيركن عربيته بره اهو
مى : ايوه ايوه
ليلى : سالى معانا ؟
سالى : ايوه ايوه سامعاكو
مى : هو دلوقتى فين بالظبط
ليلى : بره اهو والله لسا حالا مبطل عربيته . احسبو انتو الوقت بقا انا هحط تليفونى تحت المخده عشان مايشكش ومحدش يتكلم بقا
مى : تمام . هووس بقي كله يسكت
......
( بعد 3 دقايق بالظبط )
احمد : انتى يابت !
ليلى : ايه يا احمد
احمد : انتى هتنامى ! لا صحصحى كده
ليلى : ايه يا عم فيه ايه ؟ وايه اللى انت جايبه ده ؟
احمد : ( بيستربع على السرير ) دول شويه شيبسي على بيبسي على شويه مكسرات وكاجو وشيكولاتات عشان تلعلعى كده وتزنهرى وتصحصحى وتحكيلى كل حاجه اتقالت النهارده مابينك وبين البنات . السهره صباحى يا زميلى
الحلقة السادسة عشر من هنا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
