#الجزءالثالث
#روح
فى المستشفى ..
روح : اعاااااااا
غادة : ايه يا روح مالك ؟!
سناء : اهدى يا حبيبتى ...
غادة : هتلاقيه كابوس اهدى ...
روح : لا ...انتى مسمعتيش اللى أنا سمعته ؟!
غادة : سمعتى ايه ؟!
روح : .....ااا. طلعى أصحابى من الشنطة ...دا صوت واحدة ..
غادة : أصحابك ...؟. وشنطة ؟!.....طب اهدى كده ونامى
سناء : يا حبيبتى بيتهيألك ما احنا جمبك اهو ...
بعد خروجها من المستشفى ....
فى ڤيلا عمها .......
روح : يا عمى انا مش هقعد فى الشقة دى ...
محمد : ليه ؟!
روح فى عقلها محدش هيصدقنى ...
محمد : طب اطلعى استريحى دلوقتى ونتكلم بعدين فى الموضوع ده ...
روح : حاضر ...
سناء : يا سعاد طلعى شنطة روح فوق ...
سعاد : حاضر يا ست ...
...
قاعدة فى الأوضة بقنع نفسى ان مفيش حاجة هتحصل تانى ...وانى خلاص مش هروح الشقة دى ولا هقرا الكتاب ده ...
غادة : سرحانة فى إيه ؟!
روح : ها لا ولا حاجة
غادة : انتى متأكدة !!
روح : اه انا هقوم اغير هدومى
...بعد لحظات ....
مين اللى حط الكتاب ده فى الشنطة ....
غادة : ايه بتزعقى ليه ؟
روح : مين اللى جاب الكتاب ده هنا ....
غادة : يمكن تكون سعاد وهى بتجيب هدومك .....
روح : يا سعاد ...!
سعاد : نعم يا هانم .....
روح : انتى اللى حطيتى الكتاب ده فى الشنطة ؟
سعاد : لا والله يا هانم انا جبت الهدوم بس ...
ازاى يعنى .....
★★★★★★★★ نورا مصطفى ★★★★★★★★★
غادة : اهدى انتى بس كده ...اجبلك عصير فراولة معايا ...
روح : ماشى ...
قعدت على المكتب ...انا كنت ما صدقت انى خلصت من الكتاب ده بفتح الكتاب لقيت نقط دم على صفحة ....لقيت اول سطر ( لا أريد إخافتك ولكن يوجد شئ ما بداخلك الآن ...)
غادة : إتفضلى يا روح ....
روح : شكرا .....
غادة : اعاااااااا....وجريت من الأوضة .....
يا مامااااتتت
سناء : ايه يا غادة بتصرخى ليه ....
غادة : يا ماما روح ........ع....عنيها سودة
سناء : تانى يا غادة ؟!
غادة : والله يا ماما عنيها سودة
طب اطلعى شوفيها كده ...
خالد : ايه يا جماعة فيه ايه ؟!
.....
مالهاودى وجريت ايه كده .....لما اكمل ....لما اشوف اخرتها ايه مع الكتاب ده ....(لا تبوحى لأحد وإلا ستندمين ) ....
بعد لحظات ...
سناء : روح بتعملى إيه ؟
روح : بقرا رواية
خالد : رواية إيه ....؟
روح : (أنتى المختارة )
خالد : ورينى كده .....دا ورق فاضى ....!
روح : ........فى عقلها ازاى ....وافتكرت الجملة لا تبوحى لأحد وإلا ستندمين .....
سناء : روح كويسة اهى وعنيها مش سودة ...!
غادة : والله يا ماما كانت سودة
روح فى عقلها ....كده انا فهمت لما بقرأ الكتاب عنيا بيبقى لونها اسود ....انا خايفة أوووى
روح بخوف : انا خايفة أوووى خليكوا جمبى ....
سناء : متخفيش يا حبيبتى احنا جمبك ....
★★★★★★★★★ نورا مصطفى ★★★★★★★★
سعاد : يا ست انا حضرت الغدا
سناء : طب روحى يا سعاد واحنا جايين اهو .....
بعد الغدا ...
غادة : انا خايفة أوووى من روح فيه حاجة متغيرة فيها ..
خالد : يابنتى بطلى هبل
غادة : يا خالد صدقنى عنيها كانت سودة
بالليل ....
سناء : يلا تصبحوا على خير
غادة : يا ماما أنا مش هنام فى الأوضة وروح فيها ...
سناء : اعملى اللى انتى عايزاه
غادة : خلاص أنا هنام هنا على الركنة
الساعة 2 بالليل ....
يوووه المخدة دى مش مريحة وجعتلى راسى لما اروح اجيب مخدتى ....
بفتح باب الأوضة وبشغل النور ....ملقتشى روح على سريرها ..لقيتها وقفة فى ركن فى الأوضة ....
غادة وهى واقفة جمب باب الأوضة ....انتى بتعملى ايه ....انتى بتمشى وانتى نايمة ولا ايه ....روح انتى بترسمى ايه ...؟
روح : برسم روح ...
غادة : اه عروستك انتى نسيتيها فى الشقة ولا ايه
روح : اطلعى برااا
غادة : حاضر .....قفلت الباب ومشيت ...
هى بتكلمنى كده ليه وصوتها متغير ليه ....يمكن عشان نايمة بس روح أول مرة تمشى وهى نايمة ...نام يا عقلى نام ...
الصبح ....
سناء : صباح الخير يا روح
روح : صباح النور
وهما بيفطروا ...
محمد : خالد هيوصلك على كليتك ....على ما أشوف حوار الشقة ده
...روح : ماشى
روح : صباح النور يا غادة
غادة : صباح الخير ....ممكن أسألك سؤال ؟!
روح : اه طبعا إتفضلى ....
غادة : من امتى وانتى بتمشى وانتى نايمة ..!!
روح : مين ..انا ؟!
غادة : اه وانا كنت باخد المخدة .......و.....وكمان كنتى بترسمى عروستك على الحيطة ...
طلعت على الأوضة بسرعة لقيت الحيطة فعلا مرسوم عليها روح ......بس مين اللى رسمها ...؟..انا مش فاكرة غنى رسمت حاجة ...ومشيت كمان وانا نايمة دى عمرها ما حصلت ....بصوت واطى ...امتى بقى أخلص من اللى أنا فيه ده ؟!
..
لسه باخد الشنطة وبنزل ...لقيت على الحيطة مكتوب (عندما تنتهى من قراءة الكتاب ستنتهى ..)
هى مين دى اللى هتنتهى ...كده كده انا قربت اخلص الكتاب ده ...بس انا طول عمرى بقرأ كتب وروايات رعب ومفيش حاجة أثرت فيا بس ده شكله كتاب مختلف ...انا لازم اكلم عمو أحمد ( صاحب محل الكتب ) ...وأعرف هو جاب الكتاب ده منين
★★★★★★★★★ نورا مصطفى ★★★★★★★★
خالد : يلا يا روح هتتأخرى على كليتك ...
روح : حاضر نازلة اهو
....
فى الكلية .....
إسراء : ايه يا بنتى مختفية فين ؟!
زينب : بقالك أسبوع مش بتيجى الكلية ...
روح : كنت تعبانة شوية ...
زينب : ألف سلامة عليكى
إسراء : طب يلا المحاضرة هتبدأ كمان خمس دقائق ........يلا
خلصت محاضراتى ومستنية خالد قدام الكلية ...
زينب : روح واقفة لوحدك ليه ....؟
روح : مستنية خالد ابن عمى
زينب : اهااا اه بقولك انتى كتبتى محاضرات دوكتر روؤف ..؟!
روح : بس مش معايا دلوقتى ....دى فى الشقة وانا دلوقتى قاعدة عند عمى ...
زينب : طب بصى دى محاضرات الأسبوع اللى كنتى غايبة فيه ....ممكن محاضرات دوكتر روؤف ...
روح : مانا قولتلك فى السكن ....
زينب : بس احنا هنمتحن شفوى الأسبوع الجاى ...هصورها وابقى اجيبهالك ...هو السكن بعيد...؟
روح : روح لا دا فى الشارع ..ده ....
زينب : طب كويس مش بعيد
روح : خلاص تعالى هجيب المفتاح من البواب واجيبلك الكشكول .....
زينب : ماشى ....
وصلوا العمارة
يا عم أمين ....
أمين : اهلا اهلا .....إتفضلى المفتاح اهووو
فى الشقة بفتح الباب عادى الحمد لله محصلشى حاجة ... إتفضلى يا زينب ...هدخل اجيبلك الكشكول من الأوضة
لسه بفتح باب الأوضة ...لقيت روح على السرير و.....
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
