(الفصل الثاني)
صحيت اميره ونزلت تحت وهى بتتاوب و نكشه شعرها لتصدم عندما تجد اسيل تحت
اسيل : وانتى مش بتصحى زى البشر ابدا 
اميره: اسيل ازيك يا حب
اسيل: مش وقته قومى البسى حاجه على شعرك اخويا بره بيركن العربيه
اميره : اييييه لتركض فوق ويدخل اخو اسيل
احمد : اذيكوا يا جماعه
عمر : اذيك انت ياحمد اتفضل
طلعت اميره فوق خدت دوش و سرحت شعرها ولبست ونزلت
اميره : صبح صبح يا عم الحج سمااااااااااعللللللييييكووووو. 
الكل :
الام : البت اتجننت
اسامه: على أساس أن هى مش مجنونه
اميره : كده يا اوس اوس مكنش العشاا
اسامه : يا بت بلاش الوش البرئ دا عليه انا
اميره : قلبى يارب
احمد : ازيك يا ميرو
اميره: ابو حميد ازيك انت عاش من شافك يا بنى
احمد : ابنك ليه كده بس دا انا حتى ناوى اخطبك
اميره : هو انا مقولتلكش
احمد : لا مقولتيش
اميره : احسن ومش هقول يا بابا احنا اخرنا اصدقاء هنعدى الحدود هرفع عليك السلاح
الكل : هههههههههههه
احمد: يا شيخه انتى طولى اتنيلى
ليضحك الكل عليهم
اما ف فرنسا
رحمه : بيجاد جهز نفسك هنسافر انهارده
ملحوظه ( هنا عندهم دلوقتي بليل ب عكس اميره عندها الصبح يعنى هنا هيسافروا ابليل دلوقتي هيوصلوا عند مصر الصبح )
بيجاد : حاضر يا ماما و استعدوا كلهم وجهزوا كل حاجه
وطلعوا على المطار و بقوا ف طياره اللى رايحه مصر
محدش ينسى جاسر معاهم
اما عند اميره
اميره : اوس اوس انا هاخظ اختى نروح الملاهى ممكن
اسامه : روحوا بس متتاخروش عمك و عائلته جاين
اميره : تمام يا فندم كام ساعه كده ونروح اوك
كام ساعه كده ونروح اوك وطلعت قالت لاختها وبعد شويه وصلت عائله عاصم سليم و ف العربيه يسوق بيجاد وجنبه جاسر و وراه الاب والام
اما عند اميره ف راحوا الملاهى و وقفوا عند الطريق عشان يعدوا و لكن هناك عربيه كانت هتخبطهم و لينزل الناس من العربيه
اميره بعصبية: اااايييييه مش شايف يا اعمى
بيجاد : متحترمى نفسك يا بت انتى خد قلك تعدى من هنا
عاصم : خلاص يا بنتى حقك علينا انتى كويسه
اميره : الحمد لله يا اونكل انا من رأى ارفد الشخص دا
جاسر : خلاص يا انسه اسفين وبعدين يرفد مين دا ابنه
عاصم : حقك عليه يا بنتى معلش
الام : انتى كويسه يا حبيبتى
اميره : دا ابنكوا
عاصم و رحمه هزوا رأسهم
اميره بصت لابيجاد وقالت : سبحانه مش فاهمه انا مطلعتش زى الناس السكره دى ليه
الكل وافق ميت من الضحك
بيجاد بغضب : بت انتى لمى نفسك انتى متعرفيش انا مين
اميره بتريقه : الحارس الله عليك اى دا مشاء الله مين بسلامتك
جاسر ميت من الضحك
اميره : طلما مش بتشوف ب النضاره لبسها ليه لتمسك النضاره من على عينه و تكسرها وتبص ليه
يا ويلى ما هذه النظره التى تهذ جبل من البرود و العصبيه
لتفوق اميره وتكمل : ميغركش الوش الملاك دا قلتها وهى بتشاور على وسهل وكملت لا دا انا مجنونه قلتها وهى بتحول و بتعمل ب ايديها جنب ودنها بحركه مجنونه
بيجاد ببرود : خلصتى يا اوزعه
اميره بوجه طفولى : انا مش اوزعه
الناس اللى كانت عايزه تفضى المشكله ميته من الضحك
عاصم : هههههههههههه دا انتى مسخره
رحمه : براحه يا بنتى هههههههههههه
اميره : والله انتوا ناس سكر مش فاهمه ازاى دا ابنكوا
عشق : خلاص يا اميره
لينظر جاسر لذلك الصوت ويصدم من جمالها 
ليدق قلبه بخفه فيبتسم
ليدق قلبه بخفه فيبتسم اميره : صح ياله بينا احسن ما نتخانق مع البتاع دا سلام يا عم سلام يا طنط والله كان نفسى اقبلكوا ف ظروف احسن من كده بس اهو
السلام عليكم احنا بقى وسبتهم ومشيت والكل بيضحك عليها
وسبتهم ومشيت والكل بيضحك عليها عشق : ميرو انتى لسه ماسكه النضاره
اميره : بجد لتنظر لها و تيجى ترميها فومها يرن تفتكر باباها تفتح الشنطه و تحط النضاره و تطلع الفون
اميره : الو يا بابا...... والله مش هتاخر جايه اهو معلش.....لما اجى هقولك حاضر
انا عن بيجاد ركبوا كلهم العربيه وهما بيضحكوا ومعاهد بيجاد اللى الكل مستغرب هو نفسه مستغرب بيضحك ليه واشمعنا دى بيجاد اللى محدش يقدر يقف ف وشه دى عملت ليه سابها تتكلم
وصلوا البيت و دخلوا استقبلهم اسامه و قعد وبعد شويه وهما بيتكلموا دخل اميره عليهم ليصدم بيجاد و اميره وجاسر و عشق
اميره وبيجاد : انت/ى
لتنظر لتجد أبوه وأمه موجوده لتسلم عليهم ب ابتسامه
اميره : ازيك يا اونكل ازيك يا طنط
عاصم ورحمه: الحمدلله
اسامه : تعالى يا ميرو
اميره : الواد دا بيعمل اى هنا
بيجاد بغضب: ما تحترم نفسك يا بت سبحان الله عليكى لسان اطول منك
اسامه : عيب كده يا اميره دى ابن عمك
اميره ب استعباط: مين دا لمؤخذه يعنى يعنى الناس السكر دى اهلى
يعنى الناس السكر دى اهلى اسامه : اه
اميره : بس الكخ دا مين
بيجاد بغضب وصوت عالى : ما تلمى لسانك دا 
اميره ببكاء مصطنع: اهئ اهئ اهئ اعااااا شوفت يا اوس اوس هو كخ ازاى وبيعلى صوته عاليه عشان انا طيبه وكيوت مش بعرف ارد و اجيب حقى بيفترى عليه
الكل ميت من الضحك عليهم معادا بيجاد اللى مدايق و غضبان
بيجاد: دا على أساس المرشح اللى سمعته من شويه دا كان اى 
اميره : الله وانا مالى يا ليمبى
اسامه : ميرو روحى هاتى العصير ياله
اميره : حاضر يا اوس اوس
اسامه بضحك: امك عمرها ما قالتلى أوس اوس يا مجنونه
اميره: نحن نختلف عن الاخرون يا حبى
ودخلت اميره المطبخ جابت العصير و ابتدات ب عمها و مراته وابوها وامها و بجاسر وف الوقت دا جه عمر و قعد معاهم جت عن بيجاد أدته الكوبايه
بيجاد: لا شكرا
اميره : ما تطفح الكلام بصوت واطى
بيجاد : تطفح ليه قلم جاف
اميره : لا وانت الصادق حبار بحر غلسخد بقى
خد بقى بيجاد خد الكوبايه وشرب منها اول بوء
اميره بمزاح : على فكره فيها زيت خروع
بيجاد طلع اللى ف بوقه على جاسر
جاسر : يخربيت القرف
اسراء : قومى يا عشق ورى الحمام لجاسر قامت عشق مع جاسر عشان توريه الحمام
رحمه : مالك يا بيجاد
بيجاد باصص الاميره بغضب
اميره بحزم و مسكنه مصطنعه : كل دا عشان قلتله انى انا اللى عملته 
هاااه وبدأت تشهق
هاااه وبدأت تشهق جابت المناديل وقربت منه
بيجاد بصوت واطى وغضب : احنا فينا من كده
اميره : انت بتكلمنى انابصوت كركر
بصوت كركر بيجاد : ماشى يا ياميرو و بعدت عنه هى كاتمه ضحكتها
و بعدت عنه هى كاتمه ضحكتهااما عند جاسر
دلف الحمام و عشق استنه حسب طلبه
خرج من الحمام بعد ما غسل نفسه وشكله مسخره
عشق ماسكه نفسها على الاخر مش عايزه تضحك
جاسر : اضحكى اضحكى مهى مجتش عليكى
لتنفجر عشق ضاحكه عليه بشده
جاسر باصص ليها ولضحكتها و بيقول ف نفسه : اعقل دى طفله هتحبها ولا اى وانت يا عم الزفت اسكت وبطل تدق
جاسر : فين اوضتى
عشق: تعالى اوديك فيها
واح معاهم فتحت ليه باب الاوضه و سبته ودخلت جواها
جاسر : رايحه فين
عشق : رايحه اوضتى
جاسر : هى فين
عشق : اه معلش نسيت اقولك أن الاوض هنا اتنين ف واحد يعنى انا عشان اخرج بره خالص لازم هعدى عليك يعنى دا جناح مشترك انا اوضتى جوه وانت هنا
جاسر : وهو بيجاد كده بردو
عشق : اه اتفضل غير هدومك و دخلت اوضتها
جاسر ف نفسه : وبعدين بقى دا لو الحظ بيعمل كده قصد مش هيبقى كده 
اما ف الاسفل
اسامه : ياله يا ميرو خدى بيجاد على أوضته و انا وماما هنودى عمو الاوضه عنده
اميره : اوك تعالى
و طلعت معاه و بردو فهمته نظام الاوضه
اميره : انا ف اوضتى بقى و سابته ودخلت اوضتها
بيجاد : ماشى يا انا يا انتى
دخلت اميره اوضتها وفضلت تضحك وبعدين نامت وحلمت حلم كل يوم بس الاختلاف أنه الشخص وشه بأن وكان بيجاد
تستيقظ تانى يوم وتنزل للاسفل لتجد خبر يوقف قلبها
