(الفصل الثالث)
تستيقظ اميره تانى يوم وتجهز نفسها واى بقى اوعاااا البت اللى مفيش منها تشغل اغانى بصوت عالى و تسرح شعرها و تدخل تاخد دوش وهى ناسيه اصلا أن بيجاد بقى موجود
وتدخل تاخد دوش يستيقظ بيجاد من الصوت العالى و يخش اوضه اميره لقى أن الحمام ف حد طفى الاغانى وف الوقت دا اميره كانت خارجه ليست برنس الحمام و لفت شعرها ب الفوطه و سمعت صوت الاغانى اطفى طلعت لقت بيجاد واقف قدام السماعات
اميره : اعاااااااا انت مين واى دخلك هنا حرااااااااااااااامى
ليصعد الكل لها
اميره : بابا باااااباااااا ماااماااا حراااامى
اسامه : اهدى يا اميره دا ابن عمك
اميره سكتت شويه وافتكرت أنه جه امبارح ف اتكثفت و خدودها احمرت اوى و بصت للارض بخجل
بيجاد : انتى عندك زاكرت السمكه يا بنتى
اميره : ما تحترم نفسك بقى وبعدين ياله بقى عايزه البس خرج الكل من عندها لتتذكر ب أن بيجاد طفى الاغانى وترجع تشغلها تانى و تغيظ فيه 
بيجاد من الخارج : انتى قديمه اوى كده يسمع عبد الباسط حموده
اميره : اه انا
قلعت البرنس ولبست هدومها و الطرحه وهى بترقص و تغنى معاها خلصت وطفت الاغانى جت تخرج خبطت عليه الاول
بيجاد : ادخل
تخش اميره عليه وتجده يرتدى بدلته
اميره : انا نازله
بيجاد : استنى انا جى معاكى ونزلوا تحت سوا وهما نازلين سمعت اميره وبيجاد الأهلى بيتكلموا تحت
اسامه : اميره مش هتستحمل أن تعرف أن جدها ف المستشفى لتسمع اميره ذلك و دمغنا تبدأ تدوخ و يغمى عليها ف حضن بيجاد و يفزع بيجاد يشيلها وينزل بيها تحت و الكل متجمع حولها
اسامه : ياله على المستشفى بسرعه
راحوا على المستشفى الى. فيها الجد و دخلت اميره للدكتور
الدكتور : اهدى يا استاذ هى الحمد لله كويسه
بدأت اميره تفوق و هى بتعيط
اميره بعياط : فين جدو يا بابا
ينظر لها الأب بحزن فهو يعلم أنها لا تقول بابا الا وقت الجد
اسامه : اهدى يا بنتى اهدى
ياتى عاصم لهم وهو ينزل رأسه ف الارض
اميره بخوف : جدو فين
عاصم : البقاء لله
انهارت اميره ف البكاء بشده و قامت
اميره ببكاء : انا عايزه اشوفه ولو لاخر مره ارجوكوا
خدوها عنده دخلت اميره ليه وهى بتعيط قربت منه وباست رأسه وقالت
اميره : سلام يا حبيبى سلام ربنا يجمعني بيك ف الجنه يا اغلى من حياتى 
سلام يا حبيبى والله حياتى هتبقى نقصه من غيرك يا قلبى وباست رأسه تانى و أيده وخرجت رجليها مقدرتش تستحملها وقعت على الأرض وهى بتبكى بحرقه عليه لقت جدتها ساكته ف راحت حضنتها وباست رأسها
سلام يا حبيبى والله حياتى هتبقى نقصه من غيرك يا قلبى وباست رأسه تانى و أيده وخرجت رجليها مقدرتش تستحملها وقعت على الأرض وهى بتبكى بحرقه عليه لقت جدتها ساكته ف راحت حضنتها وباست رأسهاالجده : بتعيطى ليه يا بت جدك عايش ربنا يديه طول العمر بصت ليها اميره اوى وعيطت و كذلك الأمهات و الأبناء و بيجاد واقف عيونه كلها دموع وحزين بس ميقدرش يعمل حاجه بعد شويه ادفن الجد و اميره منهاره و بيجاد بعد عن الكل و دموعه نزلت بغزاره و العزاء اتعمل وبعد ما انتهى
اميره : انا طالعه ارتاح شويه
محامى الجد : استنى يا بنتى ف حاجه مهمه ف الوصيه خاصه بيكى
اميره ببكاء : مش عايزه اعرف مش عايزه غير حاجه مش عايزه غير جدى هتعرف ترجعهولى لا يبقى خلاص
المحامى : بس الجد كان موصينى على الحاجه اللى تخصك دى جدا
اميره بصت ليه و دموعها بتنزل : حاجه اى
عاصم : افتح الوصيه يا متر
قعدوا كلهم ف الرسيبشن
المحامى : استاذ سليم اتبرع بجزء من الفلوس للأعمال الخيرية
و فى فلوس ب اسم عشق و طبعا أبناءه
بس اكبر ورث من نصيب بيجاد واميره وعشان يخدوه لازم ينفذوا الشرط دا
اميره ف سرها : يارب ميبقاش اللى فى بالى يارب ميبقاش اللى فى بالى يارب ميبقاش اللى فى بالى
لتفتح عيونها بصدمه عندما تسمع 
المحامى : أن هما يتجوزوا لمده سنه كامله
اميره : ليه يا جدو كده بس والله كنت عارفه
عاصم : كنتى عارفه ازاى
اميره : كان دايما يقولى نفسى اجوزك بيجاد أقوله مين دا يقولى شخص هتعرفيه بعدين
المحامي: طيب يا اما ونفذوا دا يا اما ال 14 مليار دولار هيروحوا للأعمال الخيرية تختارو اى
اميره : انا استحاله اتجوز البتاع دا
بيجاد : ال يعنى انا اللى هموت عليكى 
اميره: يا عم بقى لا يرحوا للأعمال الخيرية مش عايزه اعيش عمرى مع كتله التلج دى
لا يرحوا للأعمال الخيرية مش عايزه اعيش عمرى مع كتله التلج دى بيجاد : طب انا موافق بقى عشان اقطعلك لسانك الطويل دا
اميره : يا عم ربى نفسك الاول
المحامى : طيب أنا همشى انا بقى بس قبل ما امشى لازم ف ظرف باقى الأسبوع يعنى فاضل يومين او يوم كمان على يوم الجمعه ويبقى نهايه الاسبوع النهارده التلات وطبعا الساعه 12 يبقى انهارده الاربعاء ف انا همشى ولما تختاروا حل قولى يا استاذ عاصم عن اذنكم ومشى
اميره : انسوا انى ابقى حرم البتاع دا
بيجاد : حوشى يا بت العسل اللى بيقع منك وانا خايف الزاق
اميره : 
الاهل عايزين يضحكوا بس ساكتين
رحمه : هم يبكى وهم يضحك 
اسراء : طيب اطلعوا ناموا دلوقتي وبكره نشوف الموضوع
اميره : يكون احسن والله
وطلعوا ناموا كلهم
اما ف غرفه عشق وجاسر
عشق كانت قاعده زهقانه ف خبطت على. جاسر
جاسر : خش
عشق : صحيتك
جاسر : لا انا مش عارف ازاى ف حاجه ولا اى
عشق : مينفعش نقعد شويه نتكلم انى مخنوقه ومش عارفه اقعد لوحدى كده
جاسر من جواهر فرح بس اتكلم ببرود : اه طبعا اتفضلى
دخلت عشق قعدت شويه معاه وهو سألها
جاسر : بتدرسى اى
عشق : لو هتسال على الجو دا امشى احسن
جاسر : بلاش يا سيتى اسالى انتى
عشق : انت كنت مسافر
جاسر : كنت بكون نفسى عشان بنت الحلال أن شاء الله
عشق: ولقتها
جاسر : لا لسه اهو ربنا يبعتها
عشق : ربنا يفرح ب التوفيق ان شاء الله
جاسر : وانتى مفيش حد ف حياتى
عشق : انا طالعه 2 سنوى يعنى داخله على 17 سنه احب ازاى وبعدين مفيش حد هيستحملنى
جاسر : ليه ياعنى دا انتى حتى عثل والله
عشق : انا بتعاكس ولا اى ربنا يعزك
ربنا يعزك جاسر بضحك : هههههههههههه هلبس مصيبه بقى ولا اى هتقولى عنى متحرش
عشق : لا لا متخافش
جاسر : طب ليه مش لاقيه
عشق : اهو قدر ربنا يعنى انا لو لقيت حد يحبنى هرفض ليه مثلا يعنى
جاسر : وجهه نظر بردو
وفضلوا يتكلموا وبعد شويه
عشق : طيب انا هقوم انا بقى
جاسر : ما انتى قاعده خليكى شويه
عشق : معلش انا اسفه طولت عليك
جاسر : ب العكس والله دا كان اجمل وقت لما تحبى تتكلمى مع حد تعالى نتكلم براحتنا
عشق ابتسمت ف خجل ومشيت
اما عند اميره
اميره دخلت اوضتها وهى متعصبه و فضلت تبرطم ب الكلام و
وبيجاد قاعد هيموت من الضحك لتدخل عليه مره واحد
اميره : اسمه بقى انا مش عايزه اتجوزك انت سامع
بيجاد ببرود : وانتى شيفانى بموت فيكى مثلا
اميره ب استهزاء : وانت اطول يا بتاع انت انى احبك دا يبقى شرف ليك انى اصلا بتكلم معاك
بيجاد : بس يا اوزعه
اميره بتذمر طفولى: انا مش اوزعه
بيجاد : والله
مسكها من كتفها و شدها قدام المرايا و قفوا جنب بعض وصلت هى ليه ب راسها لحد كتفه وأقل كمان
بيجاد : اوزعه ولا مش اوزعه
اميره : لا مش اوزعه انت الى. طويل واهبل بتقولها و حدودها حمره من الغضب بيجاد باصص ليها وبيتاملها محسش بنفسه غير. هو بيبوس خدوها الحمره اتصدمت اميره جدا و وشها كله احمر بعد عنها وبص ف عيونها البندقية وسرح فيهم وهى كذلك بعد فتره مش قصيره شالت نظرها عنه بغضب و راحت اوضتها وهى متعصبه جدا
ليجلس هى على السرير وهو يتذكر شكلها امامه لياتى الليل والكل ينام و ينقطع البيت ف المنزل كله لتستيقظ الناس الجبانه اللى ف البيت وهما عشق واميره صحيت اميره وجريت على اوضه بيجاد بيجاد ف الوقت دا كان صاحى ليسمع صوتها
اميره : بيجاد انت صاحى
بيجاد : اى يا اميره مالك
اميره : انا بخاف من الضلمه ممكن انام ف اوضتك انهارده
بيجاد : تعالى ومد أيده ليها وقام هو من على السرير ونام على الأرض
اميره : شكرا يا بيجاد
بيجاد : نامى يا ميرو ولا يهمك
اميره اول مره تحس ب امان زى دا مع حد غير باباها وغمضت عيونها وفضل بيجاد باصص ليها لحد ما نام وفضلت اميره صاحيه استنت أنه ينام وقامت من على السرير و ولها كشاااف و شغلت مزيكا عفريت ورجعت قعدت على السرير و صرخت
قام بيجاد مفزوع وبصلها يفزع واميره بتقول كلام مش مفهوم و تزعق
بيجاد : يادى النحس واليوم الى. مش باين ليه وش من قفاه دا
اميره : عششين عشيييش عشيييش عمسوبت دصكزب ثوكسمر ينوؤمسهؤويويت وبيجاد باصص ليها بفزع
بيجاد : انا قلت انك ملبوسه محدش صدق 
ومره واحده بصت ليه اميره و صرخت وطلعت تجرى عليه و بيجاد يجرى وطلع ا بره الاوضه وهما بيجروا ورا بعض
اما عشق ف دخلت اوضه جاسر وهى بتعيط
جاسر بقلق : مالك
عشق : انا بخاف من الضلمه
جاسر : عوووووو
عشق : اعااااااااااااااااااااااااااا وتجرى ف الاوضه
جاسر : انا عفريت انا هلبسك وهخليكى تتجننى 
عشق : اعااااااااااااااااااااااااااا بس يا جاسر والنبى اهئ اهئلسه جاسر هيتكلم لقى بيجاد داخل عليه بيجرى و اميره وراه وبقى الاربعه بيجروا ويسرخوا اميره خلوهم يجروا تحت يستخبوا وطلعت هى الاوضه و لبست ملايه بيضا و وش عفريت ونزلت تحت 
نزلت تحت ليهم وهى بتصرخ وتقول كلام مش مفهومه
بيجاد: هى اختك ملبوسه
عشق : احمد ربنا انك مكنتش بتنام جنبها دى بتضرب. هى نايمه دى مجنونه
بيجاد : بتضرب ازاى
عشق : ب الرجل و البوكس و البونيه و شلاليت و زغزغه وليله سوده سعتك
جاسر بضحك : عليه الطلب ب التلاته ملبوسه
لتقترب منهم اميره وهى تصرخ و وقفت قدامهم ومره واحده نطت عليهم ومسكت جاسر من أيده عضته والباقى جرى
جاسر فلت منها وجرى وهو بيقول
جاسر : يا بنت العضاضه اااااه
بيجاد : عضتها عامله ازاى
جاسر بضحك : جرب بنفسك
عشق : عضت كلب سعرااااان طلعوا يجروا وهى رواهم وف الصبح نزل الكل تحت واتصدموا لما
طلعوا يجروا وهى رواهم وف الصبح نزل الكل تحت واتصدموا لما شافوا
