(الفصل الرابع)
الصبح طلع و نزلوا العيله كلهم تحت واتصدموا لما لقوا بيجاد و عشق على الكنبتين و جاسر على الأرض
عاصم : هو ف اى
اسامه : مش عارفه والله
رحمه : بيجاد .... بيجاد اصحى ف اى
بيجاد : اى يا ماما ف اى
جاسر : اااه يا ضهرى
عشق : والله حرام اللى حصل دا
بيجاد : هى فين
اسراء : هى مين يابنى
بيجاد : اميره بس المفروض يبقى اسمها كارثه مصيبه والله ازاى دى اميره مش عارف
لتنزل اميره من فوق وهى كاتمه ضحكتها
اميره : صباح الخير
الكل : صباح النور
اميره : ف اى
بيجاد : على أساس انك مش فاكره مثلا
اميره : انا عملت اى
بيجاد : ابدا انتى بتعملى مل خير
اميره : ربما يعزك هو فين الفطار 
جاسر : فطار مش كفايه ايدى
اميره : وانا يعنى هاكل ايدك
جاسر : لا انتى كلتيها خلاص
اميره : هو انا جيت جنبك هو انتوا كنتوا بتحلموا ولا اى ياله ياله يا جماعه نفطر
وطلعت عشان تفطر وهى بتضحك من جواها عليهم
اميره ف نفسها : انت لسه شوفت حاجه
جلس الجميع على الفطار و رن فون بيجاد
الحوار مترجم
بيجاد : صباح الخير يا صوفى
صوفى : استاذ بيجاد ف حاجه مهمه لازم تشوفها
بيجاد : خلاص ابعتيها ف ايميل
واميره قاعده بتسمع كده وهى هتشيط
اميره ف نفسها : كمان ايميل هو انا مدايقه ليه ... اكيد مش مدايقه بس لازم افكر ادايقه هو ....ف اى بدق ليه اقعد ساكت
بيجاد : اوكى صوفى سلام
جاسر : انا هقوم اتابع الشغل بقى
عاصم : وانا و اسامه هنقعد شويه مع بعض
رحمه : وانا هقعد مع اسراء شويه
عشق : انا هقوم بقى اشوف روايا اى
اميره وبيجاد قاعدين وبصين لبعض بغيظ وكل واحد منهم بيفكر ف مقلب التانى
اميره ف نفسها : منكرش انك مز بس لازم اطلع عينك
بيجاد ف نفسه : اه عقوبه وشكلك قمر بس بردو مش هسيبك
وقاموا الاتنين مع بعض وكل واحد مشى من ناحيه
يا مجااااانييننن
يا مجااااانيينننالأهالى
اسامه : احنا لازم نقنع الاولاد
عاصم : وانا عندى فكره خليهم يتجمعوا وانا هحل الموضوع
اسامه: ماشى
راحت رحمه جمعت كل اهل البيت وقعدوا مع بعض
عاصم : قررتوا اى ف موضوع الجواز
اميره : مش عايزه اتجوزه
بيجاد : ولا انا طايق خلقتها
اميره : يعنى اصوم اصوم وافطر على بصله
بيجاد : يخربيت ام لسانك دا 
اميره : اتفضلوا لما هو من البدايه بيعاملنى كده بعدين هيعمل اى 
عاصم : بس انتوا الاتنين بصوا انا عندى اقتراح
الكل : اى
عاصم : مش الشرط أن الجواز يتم خلال باقى الأسبوع ولمده سنه
اميره وبيجاد: اه
عاصم : اى رايكوا تتجوزو سنه واحده وبعد ما تخدوا الفلوس تبقوا أطلقوا
اميره : فكره والله بس لو كان مع شخص تانى كان احسن من جبل البرود دا
بيجاد : اول مره أوفق فيها رأيك هى فكره لكن مع الاوزعه دى مش هتنفع خالص
عاصم : على فكره دا مش بمزاجكوا انا مش باخد رايكوا دا أمر يعنى بكره كتب الكتاب تمام
بيجاد قام بغضب وعدل بدلته وقال: طلما اخدتوا القرار بتقولى ليه ومشى اميره اتغاظت اوى مره وقامت و قلدته وهو بيقول
اميره بطريقه بيجاد : بس الاوزعه دى متنفعش دددددا و تخدوا القرار بعبعبعبعبع
ليضحك الكل عليها وينظرون خلفها
اميره : انا مش بحب البصه دى اوس اوس اللى فى بالى
الكل هز رأسه بمعنى اه
اميره بلعت رقها وقالت : ياعينى عليه وعلى بختى مكنش يومك يا اميره مكنش يومك يا حبيبتى يا صغيره على الهم يا لوزه
بيجاد دا احسن حد والله جدع كده وجينتل ف نفسه
بيجاد دا احسن حد والله جدع كده وجينتل ف نفسه بيجاد من خلفها : انا بعمل كده
اميره : مين بيجاد كنت لسه بشكر فيك
بيجاد : اه ما انا اخدت بالى
اميره : اى دا مين بينده اكيد عشق استنى يا عشق انا جايه
لتقف عشق من وسطهم وهى تقول
عشق : انا هنا
اميره : حاضر يا قلبى جايه اهو وطلعت تجرى 
الكل : هههههههههههه
طلعت اميره اوضتها هى كانت فرحانه من حولها بس بتكدب نفسها بيجاد طلع على اوضه اميره وهو متعصب وحب يخوفها زى ما هى بتعمل فيه مقالب ودخل عليها الاوضه من غير ما يخبط اميره انتفضت اول ما شفته داخل عنها وعيونه بطلع شرار
اميره: انت ازاى تدخل كده اتفضل اطلع
بيجاد وهو بيقرب : واطلع ليه يا عروستى ما انتى بكره هتبقى مراتى
اميره : دا فبعدك 
بيجاد ببرود : معلش خلاص بقى كان زمان بكره كتب الكتاب وهتبقى حرم بيجاد عاصم سليم المنشاوي يا مدام
اميره : لا انا أسمى اميره اسامه سليم المنشاوي وانسه من فضلك
بيجاد بضحكه مستفزه : لا والله ماشى يا مدام اقصد يا انسه كلها بكره وتبقى حرم بيجاد عاصم هخليكى تشوفى النجوم ف عز الضهر 
اصبرى عليه
اصبرى عليه اميره بعدت خطوتين وهو يقرب خطوتين رجليها اتكعبلت وكانت هتقع لحقها بيجاد ومسكها فضلوا يبصوا لبعض وعيونهم فيها كلام كتير
بعد شويه بعدت اميره عنه و خدودها حمره اوى من الكثوف 
بيجاد طلع بره الاوضه وقلبها بيضرب بعنف بعد شويه نزلوا تحت عشان يتعشوا وكان بيجاد نايم اميره نزلت و
اسراء : اميره اطلعى صحى خطيبك
اميره بتذمر طفولى: مش خطيبى
اسراء : صح جوزك انجرى بقى صحيه
اميره : طيب وطلعت وهى بتضرب الارض برجليها
طلعت الاوضه ودخلت
اميره : بيجاد يا بيجااااد قوم
بيجاد مش بيرد اميره جت ف دمغها فكره فضحكت عليها بشر
راحت جابت تلج وميه
حطت التلج ف قفاه وضربته ب القفاه ولما صحى رشت عليه المياه وطلعت تجرى على تحت وهو وراها
اميره وهى بتجرى: هههههه انا غلطانه انى بصحيك وبغسلك وشك
بيجاد : حد يصحى حد كده اى الغباء دا خدى يا بت والله ما سيبك غير لما يجيلى مزاج
نزلوا تحت وهما بيلفوا حولين بعض على السفره
اسراء : اللى يشوفكوا كده ميشوفش وانتوا صغيرين
اميره : ليه كنا بنعمل اى
عاصم : بيجاد كان بيحبك جدا ودائما يقول أنا هرجع واتجوز اميره ومحدش هياخد ميرو منى ولو حصلت ليه مشكله مكنش يرتاح غير معاكى الاتنين وقفوا الجرى و عيونهم اتلاقت مع بعض
وكمل عاصم بخبث : كان دايما يقول محدش ليه دعوه بيها و على طول يقولك بحبك يا ميرو
اميره اتكثفت اوى وبصت ف الارض وبيجاد ابتسم لما شاف خجلها وافتكر لما كانت صغيره وتتكثف كده فاق وطلع غير هدومه ونزل قعد معاهم
بيجاد :كتب الكتاب بكره واللى معترض يقول عشان اكسر دماغه
اسراء : ميرو معترضه قوم اكسر براحتك
اميره بصت لبيجاد لقوه بص ليها و قلها وهو بيغمز : وماله نكسرهالها
اميره بصتله بخجل و ركزت ف طبقها
بعد شويه خلصوا اكل و قعدوا شويه مع بعض
يقعدوا مع بعض الأهل يطلعوا يناموا
جاسر : تشربوا اى انا بعمل عصير حلو اوى
قام جاسر وعمل العصير وحط ف كوبايه بيجاد برشام هلوسه و طلع العصير
جاسر : اتفضلوا اميره مدت ايديها وخدت كاس بيجاد و لسه هتشرب
جاسر : دا كاس بيجاد
اميره بعناد : انا بقى هشربه
جاسر : يا بنتى بتاع بيجاد
اميره رفعتها كلها وشربتها عند فيه و شويه حست دماغها بدوخ
اميره بتعب : انا هطلع ارتاح شويه
طلعت اميره و بعد شويه الكل طلع ينام دخل بيجاد الاوضه وقعد يفكر شويه وقلقان لأنها كانت تعبانه بس راح ف النوم ليستيقظ من النوم عندما يجد
