(الفصل السايع)
صحيت اميره الصبح ونزلت لقت جدتها تحت جريت عليها وحضنتها اوى
اميره : توتاااا وحشانى اوى يا حبيبتى عامله اى
الجده : وانتى يا حبيبتى انا بخير وحشانى يا ميرو 
لياتى صوت بيجاد من الخلف
بيجاد : يعنى اميره وحشتك وانا لا
الجده : تعالى يا حبيبى
سلم بيجاد على الجده و قرب من اميره وقلها ف ودنها
بيجاد بهمس : صباح الخير يا عروستى 
اميره : صباح الزفت على دماغك
بيجاد : ماشى مقبوله بس بعد كده هخليكى تندمى على الكلمه دى 
اميره : بس يا بابا
بيجاد : ماشى يا ميرو يا انا يا انتى
اسامه : ف حاجه يا اولاد ولا اى
اميره : ابدا يا بابا تصل بيجاد بيقول عليه شكلى وحش و بيزعق عشان لبسى
بيجاد : يا بنت ال .... بقت كده
اسامه : طيب ياله روحى مع بيجاد
اميره بعدم فهم : نعم
اسامه : روحى مع جوزك عشان تختاروا العفش عشان البيت
اميره : ااااه رجلى مش قادره
بيجاد : عادى خالص اشيلك
اميره : دماغى مش قادره هموووت
بيجاد كاتم ضحكته
اسامه : اميره انتى مش رايحه المدرسه دا عفشك يا حبيبتى
اميره : ياليتها كانت المدرسه يا اوس اوس أفندى 
عاصم : شيلها يا بيجاد و روحوا ياله
اميره سندت نفسها بعد ما كان بيجاد سندها وقالت : انا بقول ياله عشان منتاخرش وسبته وخرجت والكل ضحك عليها
عاصم : وبعدين
اسامه : خلينا معاهم للآخر .
رحمه : وانا من رأى اسامه
اسراء : خلاص لما نشوف اخرتها اى
اما ف الخارج
بيجاد : اركبى ياله
اميره : لا انا هروح مع عم عبده
بيجاد : وعم عبده دا هو اللى جوزك
اميره : هوووووف و ركبت معاه و راح هو ركب
بيجاد ركب هو التانى وقال بصرامه : اعدلى وشك انا يعنى مش ميت فيكى كل دا عشان اهلنا بس
اميره بغضب : حوش انا اللى هموت ف عيونك ولا عضلاتك و لا شكلك الجميل اهو كله هيطلع عليك ف الآخر
بيجاد ابتسم بس هى مخدتش بالها
بيجاد ببرود : دا انتى كده بتعاكسى مش مدايقه
اميره بصت الناحيه التانيه من الشباك و مردتش
بيجاد طلع ب العربيه و بعد شويه وصلوا عند مول كبير العفش بس نزلوا سوا و دخلوا يشتروا
اميره : الله بيجاد انا عايزه دى
بيجاد : اوضه الاطفال
اميره : لا دى ليا
بيجاد : هو اى اللى ليكى يا ماما انا مش جايب بنتى
اميره قربت منه و حطت ايديها على كتفه بدلع وقالت
اميره : بابا عشان خاطرى يا بابا طب هاتها اوضه الاطفال
بيجاد : ما بلاش جو الدلع دا هنا عشان لو اتعصبت هيبقى منظرك وحش
اميره : 
بيجاد : هوووووف لو سمحت عايز دى
الموظف : حاضر يا بيجاد بيه
فضلوا وقت ف العفش وبعد فتره
بيجاد : تعالى نتغدا بره
اميره : اوك
راحوا مطعم على النيل و مان الوقت بليل
بيجاد: تاكلى اى
اميره : اممممم مكرونه و بانيه
بيجاد طلب الاكل و قعدوا هزا الاتنين سرحانين كل واحد باصص التانى بس ف عالم تانى خالص
فاقوا على صوت الويتر
حط الاكل ومشى وقعدوا ياكلوا
اميره : بابا ممكن اسالك سؤال
بيجاد : اى يا ماما
اميره : انت كنت مسافر بره ليه مع أهلك
بيجاد : انت غبيه يا بت انتى قولتى اهو اهلى
اميره : بس ماما قلتلى انك مكنتش عايز تسيبنى وانا صغيره
بيجاد ساب الاكل وبص ليها بصدمه
اميره استغربت نظره الصدمه دى بس سكتت
بيجاد : كملى اكلك عشان نمشى
اميره بحزن: حاضر يا بابا
كملوا اكل وبعدين خدها بيجاد و مشيوا وكل واحد سرحان ف العالم بتاعه
وصلوا ونزلوا سوا
اسامه : اهلا ب العرسان
اميره : عن اذنكم طالعه ارتاح
طلعت اميره وهى حزينه و بعد شويه طلع بيجاد
فضلت اميره قاعده ..... مستنيه ...... دا مجاش ..... هيجى ...... شويه كمان ...... دا مش هيجى زى كل يوم ..... اتنهدت بحزن وقامت نامت وكانت زعلانه أن بيجاد مجاش بس هى قالت وانا زعلانه ليه ما يجيش احسن هيفرق اوى يعنى
ثم أتت ف دماغها فكره جلعتها تنام وهى تبتسم وسعيده
*&&&&&&&&*&&&&&&&&&*&&&&&&&&&*
انا بيجاد ف دماغه مشغوله بتفكير و السؤال اللى اميره سألته ليه وبعد شويه نام اميره صحيت بليل و دخلت اوضه بيجاد قربت منه وبصت ليه اوى و مشت ايديها على وشه وشعره وقالت
اميره : مش عارفه ف اى عايزه ابعد ومش عارفه بس اللى اعرفه انى بحب ابصلك اوى فضلت جنبه شويه وبعدين مشيت
ودخلت تنام تانى
تانى يوم الصبح اميره صحيت وفتحت عيونها لتجد بيجاد امامها لتقول
اميره : اهوووف كل دا عشان مجتش قعدت معايا امبارح انا زعلانه ومش عايزه اتخيلك اتفضل بقى اتبخر هووووف بخخخ وغمضت عيونها تانى ليبتسم بيجاد و يقول
بيجاد : يعنى انتى كنتى مستنيانى امبارح وكل يوم بتشوفينى كانى قدامك
اميره سمعت صوته وفتحت عيونها بصدمه و خدها احمر و بصت ليه بصدمه و قال بيجاااد..........
اميره : 
