الخامس عشر
سلمى: سيبها بظروفها
عمرو: هستانكى
سلمى: ليه انت مش هتقوم معايا
عمرو: ايه
سلمى: ايه ايه
عمروقام يجرى : استنى يا بت
سلمى بعصبيه: عمرو
عمرو: عيونه
سلمى: يوه بقى
ودخلت جرى من الكسفه كنت بدور ع اقرب حد اعرفه علشان اقف جنبه ولقيته جاى ورايا
عمرو: سلمى
سلمى: نعم
عمرو: انتى زعلتى
سلمى: مبحبش حد يقولي بت
عمرو: اسف
سلمى: ابعد بقى علشان محدش ياخد باله
(بقلم :سلمى العطار)
عمرو: طيب حاجه اخيره
سلمى: ايه
عمرو: عجبك الفستان
سلمى: هاااا
عمرو: ولا كلمه عارف ان ذوقى حلو سلام
بعد ما مشى بقيت الف حاولين نفسى كل تفكيرى الاقى حد من البنات او ماما وخبطت ف بنت مش قصدى
سلمى: اووووه اسفه
- ايه الغباء ده مش تفتحى
سلمى: ع فكره انا قولت اسفه
- عالم اغبيه
سلمى: احترمى نفسك
- تقصدى ان انا مش محترمه
سلمى: انا مليش مزاج اتخانق معاكى
وجيت امشى مسكت ايدى
- لما اكون بكلمك توقفى وتتكلمى كويس
ملقتش نفسى غير وانا بضربها قلم ع وشها
- انتى ازاى تمدى ايدك عليا انتى اتهبلتى
منار: ايه ده ف ايه صوتكوا عالى ليه
سلمى: لو طولتى لسانك تانى مش بس هضربك قلم انا ممكن اجيبك من شعرك ومحدش هيهمنى
منار: اهدى يا سلمى وانتى كمان يا جيسكا مش عايزين فضايح
(بقلم :سلمى العطار)
جيسكا: الكلام ما بينا منتهاش
سلمى: طيب اتلمى بقى بدل ما اخلى نهايتك ع ايدى النهارده
منار: ايه ده ف ايه تعالى معايا وانتى شوفى نفسك كنتى رايحه فين
سلمى: مين الوقحه دى
منار: بنت عمي
سلمى: انا اسفه
منار: لا عادى ولا يهمك بس انتى ايه وقعك معاها
سلمى: مفيش يا ستى خبطها من غير قصد واعتذرت كمان وهي زى ما انتى شوفتي بركان واتفتح
منار: فكك منها وتعالى نقعد
سلمى: بقولك
منار: ايه
سلمى: مفيش حمام هنا
منار: اها هناك بس اضمن تعالى الحمام اللى ف اخر البيت علشان محدش يزعجك
سلمى: لا انا عايزه اظبط الطرحه حاسه شعرى طالع
منار: لو كده تعالى الاوضه فوق
سلمى: اوك تعالى معايا
منار: يلا
خصلت وظبط الطرحه ومنار ظبط ميك اب وعدلت شويه ف فستانها
منار: فستانك جميل
سلمى: ده من ذوقك وانتى كمان فستانك حلو
منار: ده عمرو جابهولى ف عيد ميلادي ذوقه يجنن
سلمى: اه انتى هتقوليلى
منار: ايه
سلمى: لا ولا حاجه يلا ننزل
منار: يلا
خصلت الحفله ما بين رقص البنات شويه والشباب شويه اما بالنسبه ليا اخدت وقتى كله ف التصوير مبحبش اى مناسبه حلوه تعدى بدون ما يكون ف ذكرى ليها الوقت اتاخر شويه وكانت المعازيم مشيت ومفضلش غيرنا واهل عماد وطول الوقت عمرو كان مختفى او يمكن انا اللى انشغلت عنه مشفتوش خالص بعد ما سابنى
سعيد:سلمى فين ماما يلا علشان نمشى
سلمى: ماما هناك مع مرات خالى
سعيد: طيب روحى عندها وقوليها بابا مستنى بره ومتتاخريش
سلمى: حاضر
روحتلها وفضلت واقفه مع مرات خالى شويه وتتكلم وجت علينا ساره واميره وسلموا على ماما
سلمى: باى بقى يا بنات
اميره: باتى معانا النهارده وانا هقنع عمو سعيد
سلمى: لا يا بنتى مينفعش
ساره: ليه بقى ان شاء الله هو انتى كل مره تقولي مينفعش
سلمى: خليها مره تانيه يا صرصور عندى سفر بكره لازم اصحى رى
اميره: انتى عندك محاضرات بكره
سلمى: لا يا قلبى طالعه رحله
ساره: اه يا ندله طيب قولى نطلع مع بعض
سلمى: طلبه يا بنتى لما يعملوا رحله للعواجيز هبقى احجزلك
(بقلم :سلمى العطار)
ساره: امشى يا بت من هنا
سلمى: باى يا صرصور هههههههه
ساره: باى يا كلب البحر
فاطمه: لومه حبيبتى ابوكى واقف ع نار اركبى انتى جنبه علشان منشدش مع بعض
سلمى: دايما انا الضحيه ف كل حاجه
فاطمه: اخلصى يا لمضه
سلمى: حاضر
سعيد: انا من امتى واقف مستنى جنابك
سلمى: احم بابا متخلينا اسوق
سعيد: مش ناقصه
سلمى: طيب ليه مقعدش ع رجلك زى زمان واسوق
سعيد: هي علشان عارفه انى مش هزعقلك ف مصدراكى
سلمى بصت لمامتها: شوفتى اهو طلع فاهم كل حاجه اركبوا بقى علشان عندى سفر بكره
فاطمه: ياه والله كنت ناسيه الحكايه دي
سلمى: اصل الاهتمام مبيطلبش
فاطمه: بس يا بت
سلمى: دلوقتى يا بت ومن شويه لومه حبيبتى صحيح شعب بتاع مصلحته
فاطمه: يا بت انا امك احترمى ع الاقل فرق السن اللى بينا
سعيد: هتطلعوا الساعه كام
سلمى: هشوف عمرو كده
يالهوى وقتها اتمنيت الارض تنشق وتبلعنى اول مره ف حياتى اجيب سيره ولد قدام بابا حتى لو بالهزار كنت مكسوفه من نفسي جدا وبتمنى بس اوصل علشان ادارى نفسى من وشه اينعم بابا مقلش حاجه بس انا اللى كنت مكبره الموضوع
سعيد: اطلعوا لما اركن
نزلت وانا بحمد ربنا
سلمى: هسبقك
فاطمه: معاكى مفتاح البوابه
سلمى: اه معايا
فتحت البوابه وطلعت كام درجه السلم اللى قبل الباب الرأيسى وفتحت الباب الكبير (هوصفلكوا البيت ف بوابه كبيره ع الشارع وبعدها جنينه صغيره وكام درجه لحد الباب الكبير وده يعتبر مدخل البيت الدور الارضى السنتر اللى بابا بيدى فيه دروس والدور التانى اللى احنا ساكنين فيه)
سلمى: فطومه انا هدخل انام وخلى بابا يصحينى الفجر
فاطمه: مش هتتعشى
(بقلم :سلمى العطار)
سلمى: لا
فاطمه: ماشي
ولسه هتمشى
سلمى: استنى عندك
فاطمه: ايه يا هبله ف ايه
سلمى: مين اللى جاب الفستان ده
فاطمه: اصل انا كنت مع مرات عم عماد وابنها هما قالوا نازلين يشتروا فستان لبنتهم فرحت اشتريلك فستان معاهم
سلمى: ايوه وبعدين
فاطمه: ف ف
سلمى: ف ايه
فاطمه: متستنى يا بت لما اجمع
سلمى: معلش مش وقت الزهايمر ده
فاطمه: اه ف ابنها ربنا يحفظه ويبارك فيه اختارلك زى اخته وكمان مخلنيش احاسب ابن حلال والله
سلمى: ابن حلال اه ماشى انا داخله انام
دخلت اوضتى بسرعه قبل ما اضحك اصلا فكرت ان عمرو هو اللى اشترالى الفستان لوحدها تضحك لا وكمان ماما اللى تدعيله دى لوحدها معجزه دى عمرها ما شافت ولد ف الشارع الا لما تطلع ف عيب يا سبرسى يا بتاع بنات يا اما صايع او شكله مش سالك حتى لو الولد شيك وعسول برضوا شايفاه كده
غيرت وبابا طلع وكان ف هدوء غريب ف الشقه او يمكن انا الهبله اللى بعمل صوت ف البيت
صليت المغرب والعشاء لان مصلتش هناك وبعد كده رتبت شنطتى لزوم الرحله وكلمت مريم تجيب حاجات كنت سايباها هناك الوقت كان بيعدى هوا كنت هموت وانام اترميت ع السرير زى الاتوبيس المقلوب بس رجعت قومت تانى لانى افتكرت اشحن الموبايل حطيته ع الشاحن واول ما فتح شوفت مسدج من رقم غريب
فتحت الواتس والغريب ان ظهرلى فوق المسدج لقد تم رفع الحظر عن جهه الاتصال
( حمدلله على السلامه اسف كنت مع ايهاب بره البيت وكلمتك الموبايل كان مقفول)
عرفت انه عمرو ومعرفش اصلا انا كتبت ازاى ( ولا يهمك معلش الموبايل كان فاصل شحن)
لا همسحها وهكتب حاجه تانيه
وجيت امسح المسدج لقيته شافها
يالهوى بيكتب بيكتب ايه ده
( لو مش هتنامى عايز اتكلم معاكي شويه)
( ماشى اصلا مش جايلى نوم)
كدابه وعارفه اصلا عينى بتقفل لوحدها سحبت الموبايل من الشاحن وقربت الشاحن للسرير وقعدت بقى ابعت مسدجات واستقبل مسدجات للفجر كان كلام عادى وطبعا منستش اشكره ع الفستان وكل كلامه كان ع ترتيب الرحله وعرفت منه ان كان بره مع ايهاب بيظبط كل حاجه علشان السفر نسيت اعرفكوا اننا رايحين شرم الشيخ هو انا مقولتش لانى لسه عارفه منه
سلمى: بس انا ع حد علمى يومين بس وهنكون هنا
عمرو: هنا فين يا سلمى
سلمى: يعنى الاهرامات السيده زينب كده
عمرو: هههههههه ايه بنتى جو ابتدائي ده حد لسه بيروح الاهرامات
سلمى: مش عاجبك
عمرو: لا خالص هو انا اقدر ده
(بقلم :سلمى العطار)
سلمى: ماشى هنتحرك امتى
عمرو: مستعجله
سلمى: لا بس علشان بابا يوصلنى ومتاخرش
عمرو: لا انا هعدى اخدك
سلمى: لا ملوش لزوم بابا متعود بيوصلنى
عمرو: مش عايزه تيجي معايا
سلمى: لا مش قصدى بس
عمرو: مفيش بس يلا قومى علشان نصلى الفجر وظبطى حاجاتك وهعدى عليكى الساعه خمسه تكونى جاهزه
سلمى: حاضر
قفلت معاه وطلعت لقيت ماما كانت جايه تصحينى
فاطمه: كويس انك صحيتى انا فكرتك هتنامى لتانى يوم من شكلك
سلمى: بابا صحى
فاطمه: ف الحمام
سلمى: تمام قوليله هنصى جماعه
فاطمه: حاضر
حسيت ان الكام دقيقه اللى فاضله كانهم كام سنه الوقت مكنش عايز يمشى او بالاحرى الانتظار صعب
فاطمه: يا بنتى هتفضلى رايحه جايه كده
سلمى: مضايقه من وجودى يا فطومه وانا مسافره وهغيب اسبوع ويمكن مرجعش تانى
فاطمه: انتى ليه بتخوفينى اهئ اهئ اهئ
سلمى: خلاص يا ماما بهزر معاكي تقلبيها نكد كده يا ستى متخافيش عليا هفضل ع قلبك لما تشوفى عيال عيالى يا قمر انتى يا ست انتى بتكبرى وتحلوى كده ليه انا هبدا اغير ع سعيد منك
فاطمه: هههههههه اتلمى يا بت
سعيد: انا سامع ناس جايبه سيرتى
سلمى بهمس : مش ملاحظه اننا متراقبين
فاطمه: همست زيها انا بقول كده برضوا وجريت ورايا علشان تضربنى بس اتصال عمرو انقذنى
سلمى: نهدى بقى علشان اعرف اتكلم
فاطمه: ردى يا اختى لما نشوف
سلمى: ايه يا فطومه الجو ده
فاطمه: لا جو ولا غيره انا رايحه اشوف ورايا ايه
سلمى:الو
عمرو: اخبار الحلوه
سلمى: انا خلصت
عمرو: اه احنا بنتوه ف الكلام ع العموم حبيبك تحت مستنى تطلى بالابيض
سلمى: بس انا مش لابسه ابيض
عمرو: انزلى يا سلمى انزلى
سلمى باستغراب : ف ايه طيب
عمرو: ولا حاجه غير انى يا هتشل يا هتشل مفيش حل تانى
سلمى: هو انا عملتلك حاجه انت كمان
عمرو: مالك
سلمى: مفيش انا نازله
عمرو: طيب استنى .... دى قفلت البت دى هتموتنى ناقص عمر
نزلت وعمرو نزل من العربيه سلم على بابا وفضل بقى نصايح كانه مسلمه طفله والله احرجنى من الراجل
ركبت وفضلت ساكته طول الطريق ويمكن مكنتش هتكلم لو فايزه متصلتش
سلمى: الو
فايزه: فينك
سلمى: اه تمام
فايزه: ايه اللى تمام انتى ف حد جنبك
سلمى:اه
عمرو: انزلى من العربيه علشان تاخدى راحتك
سلمى: ما تسكت بقى
عمرو: حاضر
فايزه: اسكت بقى من ورانا يا سولى
سلمى: هو ايه ده يا بت اللى من وراكوا
فايزه: خلاص يا بنتى واحنا اللى بنحاول نوفق راسين ف الحلال
سلمى: دا انا مستحلفالك انتى وهي بس لما اشوفكوا
فايزه: ايه يا لومه خلى قلبك ابيض
سلمى: اقفلى لما اجيلك
فايزه: سلام
ورجعت سكت تانى
عمرو: وحشنى صوتك
سلمى: امم
عمرو: انتى مستخصره فيا الكلام
اكتفيت انى ابصله واسكت مش عارفه ليه يمكن البرود نازل فجأة
ولقيت مسدج منه
سلمى: نعم
عمرو: بركاتك
سلمى: هههههههه عايز ايه
عمرو: عايز الستر
سلمى: هههههههه انت ع طول كده
عمرو: لا والله مع اللى بحبهم بس
يالهوى ع الكسفه انا ايه اللى خلانى اتكلم هو قالى كلام ينيمنى ف بيتى اسبوعين
وصلنا عند الاتوبيس ولاقيت البنات واقفين وناس كتير
عمرو: خليكى هنا متنزليش
سلمى: ليه
عمرو: هعمل حاجه وراجع متتحركيش
سلمى: حاضر
نزل ولاقيته بيركب الناس الاتوبيس وحتى مريم وفايزه ركبوا معاهم بس انا مشفتش اروى مش عارفه بقى جت معاهم ولا فضلت ف البيت
ولاقيته جاى
سلمى: انت يا عم احنا مركبناش معاهم ليه
عمرو: اولا انا معنديش اخوات ولاد علشان ابقى عم حد ثانيا بقى قمرى مش مقامها تركب معاهم
سلمى: طيب انت حر انت وقمرك انا هروح الرحله ازاى دلوقتي
عمرو: انا لحد علمى انك زكيه ومن الاوائل انتى دماغك مسافره ولا حاجه هنروح مع بعض
سلمى: ايه لا طبعا نزلنى
عمرو: انتى بتقولى ايه
سلمى: اللى سمعته روحنى البيت
عمرو:...
