الفصل الخامس
صعدت نانسي الى غرفه ميرنا دقت الباب ثم قالت : ينفع ادخل يسطااا
ميرنا وهى بتمسح دموعها : ادخلى يا نانسي
دخلت نانسي
نانسي : ايه اللى حصل ياسر تحت شكله اكنه عايز يولع البيت احكى بصراحه
حكت لها كل حاجه من اول الحفله
نانسي بابتسامه : بصى الصراحه انتو الاتنين غلطانين بس هو بالاكتر بس بصي هو لو صالحك صالحى بس من هنا لحصل كدا تجهلي او برود
ميرنا : حاضر
نانسي : يلا قومى البسي عشان هتروحه و عم ياسر مستنيكى
خرجت ميرنا و نزلت الى الاسفل
نانسي ببرود : فين ماما
ياسر : ماما خرجت
نانسي : كويس ....اسمعنى كويس بقى عشان اللى فوق دى بقت صاحبتى انت غلطان و هى برده بس انت من ساسك لراسك و هتروح توصلها و بعض كده هتجيب الدبله فاهم و تعتذر منها تعزمها على اكله حلوه تعرف هى نفسها في ايه و تجيبه و لو هتطلب حاجه غاليه جيبه
ياسر : لحظه بقى يعنى انا شوفتها بترقص مع شب و اسكت انتى عبيطه
نانسي : طب انا هسالك سؤالين الاول هي كانت ازاى في الحفله بصراحه
ياسر : هى الصراحه كانت زى الؤلؤ حاجه كدا
نانسي : يعنى قمر
ياسر : اه
نانسي : طيب في حاجه تدل على انها مراتك يعنى. خاتم طفل بيقولها يا ماما
ياسر : لا مفيش
نانسي : يبقى الشب ده مكنش غلطان و انت قولتلك ارقص معها لا طب يا ياسر اقعد معاها لا انا مش فاضى طب لبسها حاجه في ايدها لا عايز ايه ها هى غلطانه و كانت مستنياك تلحقها و انت ضربتها
ياسر : طب اصلحها ازاى
نانسي : هاتلها شوكلاته و اهم حاجه الخاتم و شوف هى هتطلب ايه
قاطعها نزول ميرنا
وبعضها ذهبو
و في طول الطريق كان الصمت سيد المكان عندما وصله
نزله و كل شخص ذهب لغرفته بهدوء
في الصباح اليوم التالى كانت ذاهبه ميرنا الى الجامعه
ياسر : انتى رايحه على الجامعه تعالى اوصلك
ميرنا : ملكش دعوه اذن ان كل واحد ملوش دعوه بتانى
و ذهبت
في المساء كانت جالسه ميرنا تتحدث مع امها عندما جاء قفلت الخط
ياسر : هاتى ايدك
ميرنا : ليه
ياسر : عشان البسك الخاتم
ميرنا : و انا مش عايزه منك حاجه
ياسر : لا مش بكيفك ياستى لما نتطلق ابقى ادهولى
ميرنا : طيب
عندما البسها الخاتم
ياسر : اتفضلى جبتلك شوكولاته و سندوتش شاورمه و بيتزا ك صلح
ميرنا بفرحه و صدمه : دول ليا
ياسر بابتسامه : ايوه انا اسف على القلم و مش هضربك تانى الا لو هزار
ميرنا : وانا كمان اسفه و مش هعملها تانى و انا برده هضربك بهزار هجيب السكينه ازغزغك
اضحكو الاثنين و ظله ياكله
ياسر : تعرفي انا جبت بالبركه ..بس لو نفسك في حاجه هجبهالك
ميرنا : هى حاجه رخيصه جدا
ياسر : قوليلى عليها و في حدود كام
ميرنا : في حدود ١٠ جينه
ياسر باستغراب : كيس شبسي
ميرنا : لا كيس فول و كيس طعميه
ياسر : نعم انتى عبيطه
ميرنا : يا عم انا من ساعه ما جيت هنا و انا مش باكل الحاجات العسل دى لو مش هتعرف تجيب خلينى انا اجيب
ياسر بنفاذ صبر : بصي بكرا الجمعه اجازه ليكى و ليا قوليلى على المكان بظبط و انا هروح اجيب انا افتكرت هتلطلبي بقى
ميرنا بابتسامه : لا انا مش بحب اتقل على حد و بذات لو مش من فلوسي ..انا عرفه انك غنى لكن لا انت بتتعب عقبال متجيب الفلوس دى ربنا يقويك
ظل ياسر ينظر لها ثم قال في سره : انا بتمنى سنه دى تمر على مهلها
في الصباح اليوم التالى قالت ميرنا على المكان و ظلت هى جاء لها اتصال من سعيد
ميرنا : الو يا بابا عامل ايه
سعيد : الووو الحمد لله يا حبيبت قلب ابوكى يا قمر انتى ازاى ابو نسب
ميرنا في سرها : خير يارب
ميرنا : الحمد لله يا با في حاجه ولا ايه
سعيد : يعنى كنت عايز اسالك معاكى حاجه حلوه من اللى مع جوزك
ميرنا بغضب و حده : لا معيش و دينى يا سعيد لو اتصلت ب ياسر و لا بابو مهرحمك يابن فتحيه
سعيد : يا قلت الادب في حد بيقول لابو كده
ميرنا : اه انا بدل ما تاخد الفوس و انت نايم انزل اشتغل بدل ما امى هي اللى بتصرف عليك
سعيد : خلاص هبقى اتصل بعمك
ميرنا : طب ولله يا بويا لو اتصلت بحد لهاجى و هفضحك و هلبسك قضيه تقعد بقيت حياتك في السجنو انت عارفنى يا سعيد مجنونه و اعملها و انت حر
