الفصل الرابع والخامس
مليكه : والله يا ماما التليفون فصل
سميه :.......
مليكه : يا ماما انا اسفه بقه
عبدالله : خلاص يا ماما بقه هى كويسه اهى
سميه : انتى متعرفيش الوقت عدى ازاى وخايفه عليكى وارن وتليفونك مقفول
مليكه : اخر مرة يا ماما
سميه لما نشوف : احكيلى يومك كان عامل ازاى
عبدالله : طب الحق اروح انا بقه
سميه : ماشى يا حبيبى خلى بالك من نفسك
عبدالله : حاضر
مليكه : عارفة يا ماما مين صلحلى الكاميرا
سميه : مين
مليكه : الدكتور مراد
سميه باستغراب: واشمعنا طب انتوا بتقولوا مبحيبش حد يكلمه كلمه وعبدالله بيقول عليه عصبى اشمعنا صلحها ليكى
مليكه : مش عارفه والنهاردة كمان حصل..............
حكت مليكه لامها كل شئ ومواقف مراد معها
سميه : خلاص يا حبيبتى يلا ننام عشان الوقت اتاخر
.................................
رهف : عندك احتماع انهاردة مع شركه (.....)
اياد : ماشى يا حبيبتى
رهف : اياد احنا فشغل متقليش كدا عشان كدا مكنتش عايزة اشتغل معاك
اياد بغيظ : ماشى يا انسه رهف اتفضلى وحضرى اوضه الاجتماعات وعايز صفقه الشركه
رهف : حاضر عن اذنك
اياد : يارب صبرنى
فى غرفه الاجتماعات
ليلى : ازيك يا اياد عامل اى
اياد : ازيك يا ليلى عامله اى
ليلى : بخير عشان شفتك وحشتنى اوى
رهف واقفه متغاظه وغيرانه من ليلى واياد ملاحظ دة
اياد : شكرا نبدأ الاجتماع
وبدأ الاجتماع اللى ما انتهاش من مضيقات ليلى لرهف بالكلام من جمب وكلامها ل اياد من جنب تانى
ليلى: كدا ديل اى رايك نتغدى بمناسبه الصفقه الجديدة
اياد : هشوف فى مواعيد عندى يا انسه رهف
رهف بغيظ: ايوة
اياد بمكر: بجد مكنتش اعرف مش مشكله يبقى نتغدى وقت تانى يا ليلى
رهف : ولا تانى ولا تالت
ليلى : نعم وانتى مين انتى عشان تحددى
رهف : انا بقة يا حلوة خطبته
ليلى : اى دة انت خطبت امته
اياد : من فترة
ليلى : مكنتش اعرف
رهف : واديكى عرفتى يلا يا حلوة عشان ورانا معاد غدا يا حبيبى
اياد كتم ضحكته بالعافيه : انتى اى اللى عملتيه دة يا رهف
رهف : واحدة ملزقه وعايزة تتربى وبعدين انت كنت عايز تروح تتغدى معاها
اياد : فيها اى غدا عمل
رهف : مليش انا فى دة ولا عمل ولا رومانسى ماشى
اياد : رهف انتى مش هايزة تتدخلى حياتنا الشخصيه فالشغل يبقى نفضل كدا انتى دلوقتى سكرتيرة ومش من حقك اللى عملتيه دة
رهف بغضب: ماشى يا اياد بتردها حاضر عن اذنك
اياد بضحك : استنى بس
..................................
المستشفى
مليكه واقفه هى ومراد وجلال ومنى وبيتكلموا وفجأه شافت واحدة بتحضن مراد وبتسلم عليه
مراد: ازيك يا تقى اى المفجأه دى
تقى : بخير حلوة ولا
مليكه : حاسه بغيرة جواها وعايزة تعرف مين دى
جلال بحب: ازيك يا تقى
تقى بلا مبالاه : اهلا
مليكه : عن اذنكوا هشوف زياد
مراد : استنى يا مليكه هاجى معاكى تقى استنى فالمكتب وانا هشوف حاله وراجعه روح معاها يا جلال
مراد بص لقى مليكه مشت راح وراه وبصوت غيظ : مليكه
مليكه وقفت : نعم
مراد: مشيتى لى مش قلت هاجى معاكى
مليكه : قلت خليك مع ضيفتك
مراد : حس احساس حلو وحس انها غيرانه : ع فكرة تقى اختى
مليكه بلهفه : بجد ومراد استعجب وعرفت تسرعها : ربنا يخليهالك نمشى
مراد : يلا ودخلوا عند زياد
...............................
جلال : ازيك يا تقى عامله اى
تقى: بخير
جلال : مش ناويه تتخرجى السنه دى ولااى
تقى بغضب: ربنا يسهل
وتلفونها رن بس اتوترت وقفلت
جلال لاحظ دة : مردتيش لى
تقى بتوتر: ها ولا حاجه دى واحدة صاحبتى وهكلمها بعدين
جلال بعدم اقتناع : اه
تقى : هو ابيه اخر لى
جلال : جى دلوقتى اكيد
.................................
نادين : دكتور مراد
مراد : نعم
نادين : عايزة حضرتك تشوف حاله جت ومحتاجه جراحه باسرع وقت
مراد : تمام
مليكه : دكتور مراد ممكن حضرتك تسمحلى اروح
مراد : ماشى يا مليكه اشوفك بكرة فالجامعه
مليكه : ان شاء الله
نادين بغيظ : انت عطيها مكانه عاليه لى
مراد: لانها تستحقها انا هشوف تقى فالمكتب واشوف الحاله بتاعتك
نادين : تمام
................................
مليكه روحت وقعدت سرحانه فى مراد قد اى هو وسيم وجنتل و ذوق معاها جدا
سميه: سرحانه باى
مليكه : ها ولا حاجه
سميه : عليا
مليكه : مش عارفه يا ماما مالى اول مرة احس بشعور ناحيه حد مش عايزة ابعد دقيقه بعيد عنه بحب قربه منى وبحب اسمع صوته مش عارفه
سميه ومين دة يا حبيبتى
مليكه: دكتور مراد
سميه : بصى انا عايزاكى تحجمى علاقتى بيه عشان متتعبيش بيقولوا عليه عصبى وصعب وكمان عشان انتى مش عارفه اى مشاعرة ناحيتك فانتى لازم تسيطرى على مشاعرك يا حبيبتى
مليكه : معاكى حق يا ماما
.....................
فى قنا
الجدة: سيبهم يا حاج هما بعدو ومش هيقدرو يرجعوا وارضك محدش هياخدها هملهم لحالهم
الجد: على جثتى انى لازم ازلها خرجت عن طوعى بنت سميه هجيبها وهجوزها لابن عمها يكسرها
الجدة : يا حاج
الجد: بس يا وليه متذنيش كتير لو هفضل لحد ما اموت هجيبها
...................................
عبدالله : عامله اى
منى :بخير انت عامل اى
عبدالله : ماشى الحال بقلك عايز اجى اخطبك يا منى انا خايف تضيعى منى
منى : متخفش السنه قربت تخلص اهى وهقول لبابا وتيجى بس هتيجى انت واهلك ازاى وافرض شافوا مليكه ولا طنط سميه
عبدالله : متخفيش انا عامل حساب كل حاجه
منى : انا مش عارفه جدك واخوك متعبوش من التدوير عليها
عبدالله: للاسف ولا هيتعبوا جدى حالف ليكسرها لانها خرجت عن طوعه وكملت تعليمها
منى: ربنا يهديه ويصلح حاله
عبدالله : يارب
....................
صباح يوم جديد
مليكه : هو دكتور مراد مجاش
منى بخبث : بيقولوا مش جى
مليكه : اى بس هو قال جى
منى : وعرفتى منين
مليكه : هو لما كنا فالمستشفى
منى : مليكه احكيلى مخبيه اى عليا
مليكه : ولا حاجه وفجأه سمعت صوت ادخل السرور على قلبها
مراد: عاملين اى
الجميع بخير وشوح المحاضرة والكل بدأ يخرج وشاهى راحت عندة واتكلمت بدلال ودلع: دكتور انا مش فاهم الجزئيه دى بنفع حضرتك تشرحالى
مليكه : بغيظ هى ماله البت المقشفه دى بتتمايص كدا لى
منى : ما انتى عارفه شاهى وطريقتها
مليكه : طب يلا نمشى بدل ما برج نفوخى يطير
منى : يلا
وجت مشت وبصت على دكتور مراد اللى مبصش عليها وحزنت فى نفسها : شكل ماما كلامها صح
وخرجوا من الجامعه
مليكه : يالهووووى
منى: مالك فى اى
مليكه بخوف : محمود ابن عمى
منى : فين
مليكه : متبصيش ليشك فينا يلا نمشى بسرعه من هنا
وبالفعل مشوا بسرعه
مليكه : الحقنىةيا عبدالله قابلت محمود انهاردة
عبدالله : حصل اى شافك
مليكه : لا بس انا خايفه
عبدالله : متخفيش مش هيعرف يوصل لاى معلومات عنك وانتى منقبه يعنى صعب يوصلك
مليكه: يارب
روحت مليكه وحكت لوالدتها عما رأت وعن خوفها
سميه : هاتى التليفون اكلم عبدالله عايزاه وانتى ادخلى خدى شاور وريحى شوى
مليكه : حاضر
بعد ما سميه اتأكدت ان مليكه نامت رنت على عبدالله
سميه : ايوة ياعبدالله عايزاك ضرورى
عبدالله :خير يا ماما
سميه : لما تيجى هتعرف
.........................
مراد فاوضه الرياضه وبيخرج غضبه وطاقته فالرياضه وبيفتكر
فلاش باك
نور : تعبانه اوى يا مراد
مراد: معلش يا حبيبتى استحملة
نور: مش قادرة
دكتورة: مراد لازم الجنين يطلع الحاله متدهورة وممكن نفقد الاتنين
مراد: اعملوا اى حاجه انا عايز مراتى سليمه مش عايز اولاد
الدكتورة : جهزوا اوضه العمليات بسرعه
وبعد مدة خرجت الدكتورة وعلامات الحزن على وشها
مراد: طمنينى نور كويسه مش كدا
الدكتورة : اسف يامراد مقدرناش ننقذ اى حد فيهم حصل انفجار فالرحم البقاء لله
مراد: لا مستحيل نور وعدتنى انها هتكون كويسه
جلال : اهدى يا مراد
مراد بصراخ : نور لا
اياد: حد يجى بسرعه
الدكتور: خدوة الاوضه عندة انهيار عصبى بسرعه
بااااااااك
مراد: وحشتينى اوى يا نور اوى انا مش قادر اكمل من غيرك امته اروح عندك
.............
عبدالله : خير يا ماما
سميه : هكلمك فى موضوع
عبدالله بخوف : متقلقنيش قولى بسرعه
سميه(................)
عبدالله :بس ازاى مش هينفع
سميه : هحاول
عبدالله: مليكه لو عرفت هتقوم الدنيا
سميه بخوف : عارفه عشان كدا مش هقلها
عبدالله : ماشى يا ماما هعمل اللى انتى عايزاه بس ربنا يستر
عبدالله: هتروحى امته
سميه : بكرة
.................................
صباح يوم جديد
سهير: مراد
مراد: نعم يا ماما
سهير: اعمل حسابك هنزور خالتك اليوم
مراد: مش هقدر عندى عمليات كتير
سهير: مراد انهاردة الجمعه خد يوم اجازة
مراد: بس الموت مبياخدش اجازة
خالد : خلاص يا مراد حاول تخلص بدرى وتيجى
مراد : هحاول
مراد: اى اخبار عمر
اياد: كلمته وهيرجع انهاردة او بكرة
سهير: ربنا يرجعه بالسلامه
خالد: يا داده يعنى تقى منزلتش
الدادة : قالت انهاردة اجازة فهتنام شوى
اياد بسخريه : دا على اساس طول الاسبوع مش بتبطل مذاكرة
سهير: ملكش دعوة انت يا اياد
خالد: رهف عامله اى يا اياد
سهير: هتكون اى زى الفل طبعا
اياد بغيظ : ماما لو سمحتى كفايه بقه وقام يمشى
مراد: رايح فين
اياد: هشوف رهف حبيبت قلبى
سهير بغيظ : حبها برص
مراد: يا ماما مش هتبطلى دة اياد اختار رهف وحبها ومفيش قوة هتبعدة عنها
سهير: وانا مش عايزاها
مرادبغضب: يبقى متدخليش فى حياته يا ماما ومتقليش حاجه على رهف لانى وقتها انا اللى هقف فى وشك
سهير بخوف : انت بتهددنى عشان واحدة زى دى
خالد: سهير كفايه بقه كفايه وبطلى المظاهر الكدابه المستوايات عمرها ما بتحدد حياه البنى ادم ممكن تكون واحدة غنيه ومتعرفش يعنى اى بيت وحب
وممكن فقيرة وتعرف يعنى اى بيت وحب سبيهم بقى يعيشوا حياتهم
سهير:.............
مراد: انا ماشى عن اذنكوا
خالد: مع السلامه يا حبيبى
.................................
اياد : يا رهف خلاص انا تعبت عايز نتجوز ونخلص بقه
رهف: مقدرش ومامتك مش متقبلانى
اياد: انتى هتتجوزينى انا ولا ماما
رهف: لازم تتقبلنى لانها لو متقبلتنيش هتعمل فى حياتنا مشاكل كتير وحيانا بدل ما هتبقى سعيدة هتبقى تعيسه
اياد: خلتص نعيش وحدنا
رهف : لا طبعا انا هعيش وسط اهلك لانى محتاجه حضن العيله وثانيا كدا مامتك هتقول خدت ابنى منى
اياد بغضب : رهف هديكى يوم تفكرى يا نكتب اخر الاسبوع يا ننهى الموضوع
رهف : انت بتقول اى عايز تبعد عنى
اياد: انتى اللى بتبعدى عن اذنك
رهف بحزن : يارب يارب
..............................
وصل مراد المستشفى وعمل عمليه وحاسس ان هو مفتقد مليكه ونفسه انها تيجى
وفجأه الباب خبط
مراد : ادخل
جلال: اى الاخبار
مراد : ماشى الحال
والباب خبط تانى
مراد: ادخل
اياد: ازيك يا جلال عامل اى
جلال : اهلا يا شق بس اى اللى حدفك علينا
اياد: انت متاكد انك دكتور
جلال : والله بيقولوا
مراد : مالك يا اياد
اياد : انا عطيت رهف فرصه يوم تفكر يا نكتب اخر الاسبوع يا ننفصل
جلال : انت مجنون ازاى تعمل كدا
اياد : انا تعبت محتاجها جنبى وهى همها امى اللى مش هتقتنع بيها ابدا
مراد: بس مكنش ينفع بالطريق دى كنت خدتها بالهداوة
اياد : حاولت كتير وانا تعبت ضغط من كل حته وثانيا من ساعه ما اهلها ماتوا وهى قاعدة عند عمتها وانا مضايق من الوضع دة
مراد : مهى هتفضل قاعدة عند عمتها بعد كتب الكتاب
اياد : لا احنا هنكتب وهنعمل حفله صغيرة لانها مش عايزة فرح
جلال : دا انت شكلك عايز امك تتدخل المستشفى اسبوع ولا حاجه
مراد بابتسامه : لو رهف وافقت هندخل حرب مع سهير هانم عشان نقنعها برهف وحرب تانى عشان متعملش فرح
اياد: بقلقوا اى انا فيا اللى مكفينى متزودوهاش عليا
......................
سميه: مليكه انا خارجه
مليكه : رايحه فين يا ماما
سميه : هزور خالتك وهرجع
مليكه : خلى بالك من نفسك طيب
سميه : ماشى يا حبيبتى انتى مش خارجه
مليكه : لا هروح اقعد مع منى وطنط امال شوى
سميه : ماشى يا حبيبتى
..............................
فى المستشفى
اياد: بس عزومت خالتك فيها ان
مراد: هههههه عارف بس على مين مع نفسخم
جلال : مش هتروح
مراد : لا
اياد: يا ابنى نادين حلوة مش وحشه و
مراد: قفل عالموضوع يا اياد
جلال بخبث : شكل فى حاجه ولا اى
مراد: حاجه اى
جلال : مش عارف اسال نفسك
اياد: فى اى ما تفهمونى
جلال بخبث : صح الطلاب اللى تحت التدريب عاملين اى
مراد ببسمه : كويسين
جلال : مليكه دى هتبقى دكتورة جراحه متفوقه جدا وممكن تنافسك
مراد بهيام : ايوة
اياد: بفضول مين مليكه دى
جلال بنظرة فهمها اياد : طالبه عند مراد بس اى جامدة
مراد بغضب : جلال اتكلم كويس
اياد : هى حلوة
جلال : هى منتقبه بس شكلها حلو
مراد وهويحدفه : اطلعوا برة انتو الاتنين
وطلعوا برة
اياد : تعال احكيلى مين مليكه دى
جلال : تعال معايا المكتب
ومشيوا
عند مراد الباب خبط
مراد : جلال هقلع راسك من رقبتك ورفع وشه ولقى ست
مراد: احم اتفضلى معلش فكرتك صديق
شخص : مش مشكله ازيك يا دكتور
مراد : بخير اتفضلى
انا اسمى سميه
مراد: اهلا وسهلا
سميه : اتفضل شوف الاشعات دى كدا
مراد بص للاشعات وحزن : انا اسفه الشخص اللى عامل الاشعات دى بيموت وللاسف اتاخر فالعلاج عشان كدا الحاله ميأوس منها
سميه : عارفة لانها بتاعتى
مراد: بتاعتك لى اخرتى لما وصلتى للمرحله دى
سميه : سيبك منى انا عايزة خدمه منك
مراد اتفضلى
سميه : انا مامت مليكه حسان
مراد: اهلا وسهلا
سميه : تقبل تتجوز بنتى
مراد: اى
سميه قبل ما توافق اسمع الحكايه
احنا من قنا ابوا مليكه كان بيحب مليكه جدا وصمم ان هو يعلمها ووصلت لكليه طب وهى فى سنه رابعه باباها اتوفى وجدها مكنش بيحبها لانها بنت وكان رافض مبدأ تعليمها وهربت انا وبنتى بمساعدة جدتها وعبدالله ووصلنا هنا وعبدالله قدر يخلى بتاع الارشيف يخلى معلومات مليكه سريه هما بقالهم سنتين بيدوروا علينا وابن عمها لو وصلها هيتجوزها وهيكسرها زى ما جده عايز وانت الوحيد اللى هتحميها الكارثه ان ابن عمها شافته من يومين قظام الجامعه والحمد الله انها منقبه كان قدر يوصلها
مراد: انا نقدر اللى انتى فيه كله بس انا مقدرش
سميه : انت هتتجوزها لحد ما تخلص الكليه وبعد كدا تسيبها هى هتقدر تكمل لوحدها
مراد: بتردد هفكر
سميه : فى حاجه اخيرة عايز الموضوع يبقى طبيعى ومليكه متعرفش اى حاجه عن اتفاقنا
مراد : بس
سميه: من غير بس صدقنى انا هأمن لبنتى عندك بسبب الكلام اللى عرفته من عبدالله عنك مليكه طيبه وانت عارف ان انا خلاص على حافه الموت ولو مت مليكه هتستسلم وهضيع كل حاجه انا عايزاك تساعد طالبه عندك ساعدنى ارجوك
مراد: هفكر وربنا يقدم اللى فيه الخير
سميه : دة رقمى واتمنى مليكه متعرفش بانى كنت هنا
مراد: حاضر
سميه مشت وسابت مراد فى دوامه تفكيرة : هعمل اى بس انا مش عايز حد فى حياتى بس انا كنت بدأت اميل ليها بس انا كنت هلحق مشاعرى واقدر اسيطر عليها يارب دلنى اعمل اى عايز اساعدها بس معتقدش انها هتكون مبسوطه معايا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
