(الفصل الثامن)
ذياد:- مالك..بتعيطى ليه
فرح بانهيار....
ذياد:- لو كنتى مضايقه قولي
فرح:- م..مفيش حاجه
ذياد:- مفيش حاجه ايه...ايه العياط ده كلو...مفيش حاجه تستاهل
فرح بعياط:- ا..انت عندك حق مفيش حاجة تستاهل ..انا كنت غبيه اوى..
ذياد:- طب فضفضى...
فرح بعياط:- تخيل انك تكون بتحب شخص من سنين و فجأة يتغير معاك.....
ذياد:- قصدك على خطيبك..
فرح بعياط:- اه...و ياريت ماكان ...انا بمقدار ما حبيته مقدار ما كرهته....
ذياد:- طب اهدى بس ....
فرح بعياط:- انا...انا اتصلت عليه عشان اقولوا انى...انى تعبانه تخيل قالى ايه...
ذياد:- ...
فرح بعياط:- قالى ببرود ربنا يشفيكى
وانا...وانا مش ملزم ارتبط بواحده هتموت 
وانا...وانا مش ملزم ارتبط بواحده هتموت ذياد:- هو قالك كده
فرح بعياط:- آه تخيل.....انا لما كان بيحصل مشاكل مبينا كنت بروح اتأسف حتى لو مش غلطانه ...انا..انا غلطانه من الاول عشان مسمعتش كلام حد
ذياد:- طب اهدى....
فرح بعياط:- هو....هو انا هموت ى ذياد
ذياد وهو بيحضنها:- متخفيش....هتبقى كويسه ان شاء الله
فرح بانهيار:- انا بكرهو اوى 
ى رتنى معرفتو عشان مسمعش الكلام ال قالوا ده......اههه
ى رتنى معرفتو عشان مسمعش الكلام ال قالوا ده......اهههذياد وهو بيطبط عليها:- اهدى بقا..عشان خاطرى هو حيوان و ميستهلكيش
.....
*بعد ما قعد يهديها*
ذياد:- خلاص بقا...
فرح:-...
ذياد:- طب قومى اجهزى يله عشان نروح للدكتور
فرح:- ط..طيب..
*وراحوا للدكتور و كان محمود مستنيهم هناك*
محمود:- اتاخرتوا كده ليه
فرح:- معلش...
محمود:- مالك..
فرح:- لا مفيش حاجه..خايفه بس
محمود:- متخفيش..يله عشان نخش
فرح وهى بتهز راسها:- اها...
............
=اهلا ازيك ى فرح
فرح:- تمام...
=انا عاوزك تبقى متفائله فى ناس كتيرة خفت من المرض ده وان شاء الله مع العلاج الصح هتبقى كويسه
فرح بهدوء:- ان شاء الله
=طيب...احنا هنبدا النهاردة بجلسه علاج..
............
محمود:- يله عشان نروح نرتاح
فرح:- طيب...
.....
فرح:- انا طالعه ارتاح....
محمود:- ماشى ى حبيبتى
...
محمود:- معلش تعبناك النهاردة
ذياد:- ولا تعب ولا حاجه...
محمود:- مالك...
ذياد:- انا عارف انى مليش علاقه بالموضوع بس انت لازم تلغى خطوبت فرح
محمود:- ليه...
ذياد:- عشان هو اذاها كتير...
محمود بجديه:- ازاى...
ذياد:- انا الصبح لما جيت......
محمود:- هو قال كده...
ذياد:- اه...بس ى ريت تبعده عنها ...
محمود:- انا لو اطول ارحلوا هناك و اموته عشان خلى اختى تضايق بسببه كنت رحت...الحيوان ده
ذياد:- خلى بالك من فرح...و بلاش تزيد عليها وجعها و تكلمها فى الموضوع ده
محمود:- اوووف...حاضر
..........
*بعد فترة *
محمود:- رايحه فين ى فرح
فرح:- رايحه الشغل
الام:- وانتى كده
فرح:- وانا ايه ى ماما...انا عاوزه اكمل بقيت حياتى انا لو ممتش من المرض هموت من الحبسه ال انا فيها...
محمود:- طب انتى بتعيطى ليه دلوقتى...
فرح:- انا مش عاوزه حد يحسسنى انى بقيت عاجزة بسبب تعب..
محمود:- وانا مش هخلى حد يحسسك بكده...اعملى ال يريحك بس ابقى خلى بالك من نفسك...ولو حسيتى بتعب اتصلى بيا على طول ماشى
فرح:- ماشى
محمود:- وانا هخلى الشوفير يوصلك و يرجعك
فرح:- تمام
نور وهى بتحضنها:- حمد لله على السلامة ى قلبي
فرح:- الله يسلمك
نور:- انتى كويسه
فرح:- اه ....
...
ذياد:- ايه ى فرح
نور:- طب انا اسيبك دلوقتى...
...
ذياد:- انتى جيتى ليه مخلتكيش فى البيت مرتاحه ليه وانا واخدلك اجازة
فرح:- مفيش بس زهقت من القعدة
ذياد:- طب انتى كويسه
فرح:- اه والله
ذياد:- طب الحمد لله
...
فرح:- ذياد...
ذياد:- ايوة
فرح:- شكرا...شكرا بجد
ذياد:- ممم..على ايه
فرح:- شكرا انك عملت معايا ال معملوش خطيبى معايا
ذياد:- متقوليش كده ....خلى بالك من نفسك
......
ذياد:- نور..
نور:- ايوة ى استاذ
ذياد:- تقدرى تروحى انتى عشان فرح انا هروحها
نور:- .....ماشى سلام
......
فرح:- اهلا...اومال فين نور
ذياد:- مشيت
فرح:- مشيت
ذياد:- اه...عشان عاوزك فى مشوار
فرح:- انا...
ذياد بضحك:- متخفيش ...
فرح:- لا مش كده...
ذياد:- طب يله
..........
فرح:- طب ينفع بس تقولى رايحين فين
ذياد:- اديييينا وصلنا...يله انزلى
فرح:- ده مطعم
ذياد:- بيجد...طب يله
........
ذياد:- هاا..تحبى تاكلى ايه
فرح:- ..
ذياد:- خلاص هطلبلك...لو سمحت هات..
...
فرح:- هاا ايه مناسبه الخروجه دى
ذياد:- هو لازم يبقى فيه مناسبه
فرح:- بالنسبه ليا اه...
ذياد:- ممم...ماشى الاكل يجى بس و هقولك
......
ذياد:- عجبك زوقى
فرح:- ممم..حلو
ذياد:- بما ان زوقى فى الاكل عجبك ى ريت يبقى فى كل حاجه
فرح:- زى ايه يعنى
ذياد:- عروستى مثلا...
فرح بضحكه:- ايه ده بجد ...انت هتخطب...مبروك
ذياد:- يعنى...بس لسه مستنى موافقه العروسه
فرح:- الصراحه ميبقاش ليها حق لو رفضت...
ذياد:- ممم...منشوف.....طب ممكن اسالك سؤال
فرح بابتسامه:- اتفضل
ذياد:- ايه رائيك فيا
فرح بابتسامه:- من ناحيه ايه مثلا
ذياد:- اسلوبى شخصيتى و كده يعنى...بس بصراحه
فرح:- ممم...بص منكرش ان اول ما شوفت كنت رخم اوى و كنت نفسى اعملك كده .
ذياد بضحك:- عشان خبط العربية
فرح بضحك:- اه...المهم..بعد ما عرفتك سحبت فكرى عندك و بقيت شخص كويس...و جدعنتك معايا فى تعبي مكبراك فى عينى...واد ما شكرت مش هخلص
ذياد:- ممم ..ى سلام دعم حلو
فرح:- ى بخت ال هتخطبها
ذياد:- العكس...ى بختى انا...
فرح:- هاا...قولى شكلها ايه او اسمها ....احكيلى عنها يعنى
ذياد بابتسامه خفيفه:- اجمل بنت شوفتها...خطفت قلبى بضحكتها و تصرفاتها الطفوليه و سعات بتبقى عنيده بس مبتخدش بالها ان عندها ده عامل زى عِند الأطفال
فرح:- ى سلام ى سلام ...طب اسمها ايه
ذياد:- انتى عارفاها ...
فرح:- مين مش واخده بالى...
ذياد:- خدى صورتها اهى.
فرح بابتسامه:- اوك...*وبعدين اختفت الابتسامه ..
