(حبى الوحيد)............... بارت 2
(وبعد ما الكل مشى داليا طلعت اوضتها و فريدة طلعت وراها)
فريدة: احكيلى بقا كل حاجة
داليا: احكيلك اية
فريدة: انت هتعمليلى فيها بريئة
داليا: خلاص هحكيلك...... حكتلها كل حاجة
فريدة: يعنى انت اتخنقتى معاة
داليا: اة
فريدة: وهو انقزك
داليا: اة
فريدة: وطلع اخو صحبتك
داليا: اة
فريد: بس الواد قمور برضو
داليا بدون وعى: اة..قصدى لا..
فريدة بخبث: ممممم ماشى
داليا: انت عارفة انى مبقتش اثق فحد غير انت وصحباتى طبعا
فريدة: بس انت لازم تنسى وتبدأى من جديد
داليا: عمرى ما هنسى هى عانت اد اية
فريدة: بس انت لو فضلتى كدا عمرك ما هترتاحى يا داليا
داليا: ولا عمرى هرتاح طول ما هى مش معايا
فريد: طب يلا نامى بقا عشان عندك جامعة بكرا
داليا: ماشى
(وخرجت فريدة من اوضتةداليا وهى بتقول لأمته..لأمتة هتفضلى كدا يا داليا نفسى تضحكى مرة من قلبك مش الضحكة اللى بنتوهم بيها دى نفسى تبدأى من جديد........)
(اما داليا قاعدة فقوضتها بتفتكر الماضى ونزلت دامعة منها)
داليا لنفسها ودموعها نازلة: عمرى ما هنساكى ولا هنسى اللى حصلك انتى كنتى ولازلتى حاجة مهمة جدا فحياتى وفقدانك خلانى احس بضعفى خلانى احس اد اى انا ضعيفة من غيرك عمرى ما هثق فحد ولا عمرى هنساكى يا...........
(وجة يوم جديد وداليا كانت نامت ودموعها جفت على وشها
داليا صحيت ومسحت دموعها وبصت فالمرايا وابتسمت عشان تعرف تكمل يومها مع ان جواها حزن كبير وجهزت ونزلت تفطر معاهم)
داليا: صباح الخير
الجميع: صباح النور
داليا: انا همشى دلوقتى بقا
اسامة: لسة بدرى اوى محاضرتك 8 والساعة لسة 6
داليا: انا مش جعانة هبقى افطر فالجامعة هتمشى شويا
امل: طب خلى بالك
اسامة: ماشى يا حببتى روحى
( وراحت داليا تتمشى شوية قبل ما تروح الجامعة) وهى تقول لنفسها: نفسى ارجع اشوفك تانى
(طبعا مش عارفين هى بتتكلم عن مين اقولكوا انا..داليا لما كان عندها ١٨ سنة كانت تعرف صديقة اسمها نور.نور كانت اقرب حد لقلبها كانت بحبها جدا كانت معاها من ايام ما كانت فى الحضانة. وف يوم من الايام نور راحت لداليا وقالتلها انها اتعرفت على واحد اسمو رامى وكانت كل يوم بتزين مشاعر الاعجاب لغاية ما بقت حب وكانت بتقول لداليا كل حاجة وداليا كانت بتسمعها دايما وف يوم من الايام نور راحت لداليا وهى منهارة وقالتلها انو مكنش بيحبها انما كان بيلعب بيها عشان فلوسها وعشان يكسرها ويحطمها داليا كانت دايما بتحاول تهديها وتققويها وكانت داليا دايما حاسة بنغسة فى قلبها عشان صديقتها وحاسة ان هى اللى انجرحت مش هى وجة فيوم داليا بتكلم صحبتها فى التلفون ردت عليها ام نور وهى منهارة وداليا سألتها فى اية ردت ام نور وقالتلها ان نور انتحرت داليا ساعتها اتحطمط اوى وقررت تنتقم لصديقة عمرها بس للاسف كان رامى سافر وبعد اوى وسافر داليا حست انها عاجزة اوى عاجزة انها تاخد حق صحبتها منو ومر على الحكاية دى 3 سنين كلو نسى بس داليا عمرها مانسيت وش صحبتها ودموعها نازلة على وشها وهى رجعت اقوى من الاول وعمرها ما هتنسى الا لما تاخد حق صحبتها اللى كانت ضحية خيانة الحب القاسية. وساعتها داليا اتغييرت بقت مش بتظهر الا قوتها وفقدت الثقة فكل الناس معادا صحباتها واختها طبعا وكلهم ومن 3سنين لغاية دلوقتى بيحاولو ينسوها وجعها ويغيروها بس هما مش عارفين اية اللى هى حاسة بية ولسة لغاية دلوقتى وهى فاكرة كل حاجة وعمرها ماتنسى)
....... عودة للحاضر.......
(داليا كانت بتتمشى فى الشوارع وهى بتفتكر)
داليا: ..... نور ياريتك كنتى معايا ياريتك كنتى جنبى
(وبعد ما اتمشت شوية راحت على الجامعة)
داليا بفرح: صباح الخير يا قمرات
ندى: كويس ان انت جيتى احنا اتفقنا ان احنا هنطلع رحلة الاسكندرية تبع الجامعة والرحلة هتبقى 4 ايام
داليا كانت لسة هتتكلم قاطعتها روان
روان: واوعى تفكرى ترفضى
داليا كانت هتتكلم قاطعتها ليلى برضو 😂
يارا: ولا تقولى تعبانة وسخنة والكلام دة
داليا: متدونى فرصة اتكلم..طبعا هطلع معاكوا امل اسبكم لوحدكم كدا..لا ميصحش
ليلى: اشطاا
روان: متيجوا تعضو عند شوية
داليا: ابدا مستحيل يحصل كدا مش هشوف اخوكى الغلس تانى
روان: اة صح مقولتليش اللى حصل انبارح
داليا: ولا هقولك
روان: ماشى..هبقى ايأل احمد بس دلوقتى انتى هتيجى غصب عنك يا حببتى كلكم هتيجوا
داليا: اناقولت.......وقاطعتها روان
روان: متحوريش خلاص انا قلت هتيجو يعنى هتيجوا كبرت فى دماغى بقا
ندى: انا موافقة
يارا: وانا موافقة
ليلى ومنة: واحنا موفقين
روان: شفتى
داليا: خلاص جاية
روان اتصلت بأحمد
احمد: الو
روان: ايوة ياحمد
احمد: عايزة اية يا لماضة
روان: بقا كدا ماااشى حسابنا بعدين بس الول انا صحابى هييجوا يعضوا عندى شوية (بصت لداليا) فتعالى خدنا بالعربية انت
احمد: ماشى انا جيلك اهو
(وقفلت معاه وداليا مسكتها وقالتلها)
داليا: بتعندينى هى بقت كدا طب واللة مرابحة فحتة
روان: لا رايحة وهتركبى هه
داليا: يا بنتى دانا امى مبتعملش معايا كدا
روان: وانا مش امك عشان كدا بعمل معاكى كدا
داليا: مش هروح
روان: لأ هتروحى
داليا: يا ستى انا مش عايزة اروح
روان: وانا قلتلك لاء هتروحى
.......اما عند احمد...
احمد: انا رايح اجيب روان من الجامعة بقا وهتجيب معاها صحابها
سامر اخو احمد وروان: والبت الى انت حكتلى عنها جاية
احمد: اكيد يعنى مش صحبتها بس انا مسألتهاش عشان هتفتحلى حوار
سامر: ماشى يا عم روح لقضاك
احمد: هو انا ناقصك مش كفاية علية اختك المجنونة
( وراح احمد يجيب البنات واول ما شاف داليا).......
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
