الفصل الحادي عشر
فى القصر
كانت ريم تجلس مع كوثر بينما ذهب حمزه ليقوم بحجز مقعدين لرحلتهم الى انجلترا
ريم:والله يا ماما الحجه هتوحشينى الشهر ده
كوثر:وانتى كمان يا بتى بس روحوا واتهنوا يا ولادى ربنا يسعد ايامكم
ريم:يارب يا ماما الحجه..انا كنت عايزه حضرتك فى موضوع كدا
كوثر:جولى يا بتى كنتى عايزه ايه
ريم:انا مش عايزه اكون سبب خلاف بين عائشه وحمزه لانهم مهما كانوا ولاد عم ومش عايزه نسافر وهى زعلانه مننا ومهما كان هى لسه صغيره واكيد مكنتشى تقصد اللى هي قالته
كوثر:والله يا بتى انتى كل يوم بتكبرى فى عينى اكتر من اليوم اللى جبليه ربنا يباركلك يا بتى ويهديلك الحال جادر يا كريم
ريم:ربنا يخليكي ليا يا ماما وميحرمنيش منك ابدا
حمزه:وهو يدخل الغرفه مبتسما:اللهم امين ايه انى ماليش نصيب فى دعواتك دى ولا ايه
ريم:بخجل:لا طبعا ليك انت الخير والبركه
حمزه:وهو يجلس بجوارها ويحتضنها:ربنا يخليكي ليا يا عيون حمزه ...هاه كنتوا بتتحدتوا فى ايه
كوثر:بأبتسامه :ريم عايزه تصالح عايشه جبل ما تسافروا بنت اصول والله وكلها بركه
حمزه:ازاى يعنى الكلام ده دى غلطت فيكى فى جلب دارك
ريم:وهى تربت على كفه :هى غلطت منتماداش احنا فى الغلط معاها وكمان علشان خاطر عمك انت ابن اخوه الوحيد ..علشان خاطرى يا حمزه
حمزه:بأبتسامه:حاضر يا حبيبتي ذى ما تحبى احنا هنسافر أن شاء الله بعد بكره الصبح ابجى روحلها بكره بس خدى معاكى تفيده متروحيش لوحدك
ريم: حاضر يا حبيبي متقلقشى
نظرت كوثر الي حمزه وريم وشعرت بالسعاده بسبب التفاهم والحب الواضح بينهم ودعت لهم بداخلها بدوام السعاده والمحبة بينهم
كان حمزه يجلس بجوار ريم التى تنتظر مجئ تفيده لتذهب معها إلى منزل عائشه
حمزه:بردوا مصممه تدلى هناك
ريم:وهى تنظر إليه بحب:لازم يا حبيبي..مينفعشى نسافر وانتوا زعلانين من بعض علشان خاطر عمك حتى
حمزه:ربنا يباركلى فيكى يا جلبى بس متتأخريش هناك ولو طولت لسانها عليكى متسكتيش عرفيها مجامها على طول انى لولا أن عمى مسافر كنت اتدليت معاكى بس البيت مفيهوش راجل وعشان كده هتدلى لوحدك
ريم: متقلقشى يا حبيبي هروح وأجى على طول أن شاء الله
حمزه:طيب خلى بالك على نفسك عايشه الله يحرجها اخر مره حرجتك والحرج علم
ريم::المسامح كريم ..وانت الكرم كله
تفيده:يلا بينا يا ريم جاهزه
ريم:ايوه جاهزه يلا بينا ….ونظرت لحمزه وهى تخرج ...لا اله الا الله
حمزه: محمد رسول الله..
وخرجت ريم مع تفيده واتجهوا الى منزل عائشه عندما وصلوا إلى المنزل وجدوا عائشه تخرج منه وتنظر إليهم بشر
ريم: كويس انى لقيتك يا عائشه انا كنت جايه عشان عايزة اتكلم معاكى شويه
عائشه: ببرود:انى مش عاوزه اتحدت معاكى يلا فارجينا
ريم:يا عائشه انا جيالك لغايه بيتك علشان مش عايزه اسافر وانتى وحمزه زعلانين من بعض
عائشه:وهى تقترب منها :انتى السبب فى كل ده لولا اننا شوفنا خلجتك العكره دى كان زمانى انى مرت الكبير لان حمزه اولى ببت عمه لكن معرفش وجعتى علينا من أنهى مصيبه بس انى هصلح ده كله وحمزه هيتجوزنى وابجى كبيرة النجع كله
ريم:وهى تحاول تهدئتها:الجواز ده قسمه ونصيب وانتى بكره يجيلك نصيبك اللى هتعيشى معاه اجمل ايام حياتك
عائشه:وهى تقف امامها وتنظر اليها بشر:انى مش هتجوز غير حمزه
كانت ريم تنظر لعائشه التى يبدوا على وجهها الشر عندما شعرت بألم حارق فى جنبها الايمن فنظرت للأسفل وهى تتألم فوجدت أن عائشه قد غرزت سكينا فى جانبها وكانت تسمع صراخ تفيده بأذنيها ثم اسودت الدنيا امام عينيها
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
