رواية شغف الفهد الفصل الحادى عشر

الفصل الحادى عشر

طلعت تجري على اوضتها ودخلت وقفلت على نفسها وقاعده منهاره من اللى سمعتوا. 
مستحيل تبقا دى امى ازاى كدا هى بتعمل كدا ليه اكيد فى حاجه غلط يارب يطلع كل اللى سمعته غلط لالا مستحيل طب ليه بتعمل كدا انا لازم اسالها لازم افهم .
نامت هدى بعد اما تعبت من العياط .
______________________________
فى صباح اليوم التالى .

شغف : فاقت من النوم لقت اللى قاعد على الكرسي ونايم بتكلم نفسها بصوت عالى الله رموشه حلوه اوى وشكله جميل تحسه ملاك كدا وهو نايم وكيوت فيها ايه يا استاذ فهد لو تبقا كيوت وانت صاحى كمان فضلت بصاله كتير .
فهد : لدرجادى شكلى حلو وانا نايم .
شغف : عااااااا انت صاحى من امتى .
فهد : صاحى من ساعة اما قولتى ان رموشي حلوه وإنى جميل وملاك  لمه يجى عمى هقوله ان بنتك بتتغزل فيا وبتعاكسنى وانا نايم .
شغف :يالهوى لالا ده انا كنت بجاملك بس وبعدين هو انت هتفضل قاعد هنا كتير انا كل اما اصحى اتفزع ياعم انت .
فهد ببرود : وانتى مالك انا حر عمى موافق إنى افضل موجود .
شغف : لا بص اكابتن اوعى تفكر إنك هتعرف تاكل بعقل أبويا حلاوه وأنا اتجوزك وبعد كدا أحبك و كلام الروايات ده بص يا شاطر انا مش من البنات اللى انت تعرفها واذا مكنتش تعرف مين شغف احمد أنا أقولك وقوم روح يلا انت مش عندك شغل .
فهد :
شغف بخوف : ايه بتبصلى كدا لا بقولك ايه متبصليش كدا يا مامااااا شكلك يخوف لا خلاص انت قمر اصلا انا كنت بهزر معاك انت عارف انا عيلة هبلة متخدش على كلامى  .
فهد بهدوء : ايوه ما انا عارف انك عيلة هبلة ربنا يهديكى يارب .
شغف فى نفسها : الولا ده ملبوس ولا ايه هو مش كان لسه متعصب بيتكلم بهدوء كدا ليه ولا ده الهدوء ما قبل العاصفة .
فهد : يا ترى استاذه زفته سرحانه فى مين .
شغف بسرحان : فيك .
فهد : ايوه ما انا عارف انى قمر  واتحب .
شغف : ادركت اللى هى قالته  لا انت فاهم غلط .
فهد : لا انا فاهم صح  انا هقوم اجيب اكل عشان زمانك جعانه .
شغف : لا رد ...........
فهد سبها ومشي وراح يجيب اكل وهو عمال يضحك عليها بحب مجنونه .
________________________________
مريم : بتكلم شروق انتى يا بت يلا عشان منتاخرش على اول يوم شغل لينا انا واقفه تحت بيتك مستنياكى.
شروق : بلبس الكوتشى ونزله يا زفته مش عارفه مستعجله اوى كدا ليه .
مريم : انجزى يا كلبة البحر هنتاخر سلام وقفلت فى وشها  .
شروق نزلت بسرعة فى ايه مكنوش 5 دقايق دول اللى اتاخرت فيهم .
مريم : 5 دقايق بس بزمتك انتى مصدقه نفسك يا بنتى ده انا بقالى ربع ساعة مستنياكى .
شروق : خلاص بقا يلا نروح الشغل هنتاخر .
مريم : بت انتى بارده بتكررى كلامى ماشي يا شروق .
وبعد نص ساعة كانت شروق ومريم وصلوا الشركة وعمالين يبصوا يمين ويشمال كانوا معجبين بالشركة جدا وحابوا يسالوا عن المدير فراحت شروق موقفه واحد من اللى شغلين فى الشركة .
شروق : لو سمحت كنا عايزين نعرف مكتب المدير .
مالك ببرود : فهد ولا مراد .



شروق بتعجب من طريقته : أستاذ فهد اللى بعتنا عشان نشتغل هنا وقال انه قال لاستاذ مراد وكلموا .
مالك : تمام اطلعوا فوق هتلاقوا مراد .
شروق مستغربه جدا من طرقته ومريم ساكته مش بتكلم .
شروق : تمام شكرا .
طلعت شروق ومريم ولقوا السكرتيره .
مريم : لو سمحتى كان لينا معاد مع استاذ مراد .
اسراء : اقوله مين .
مريم : قليلوا مريم وشروق اللى استاذ فهد كان مكلمك بخصوص الشغل .
اسراء : اتفضلوا استاذ مراد كان مبلغنى لمه تيجوا اخليكوا تدخلوا .
الباب بيخبط 
مراد : اتفضل .
اسراء : مريم وشروق برا يا أستاذ مراد .
مراد : دخليهم .
اسراء :  حاضر .
اسراء :  اتفضلوا الاستاذ مستنيكوا .
دخلت مريم وشروق .
مراد اول اما شاف مريم هو أنتى .
مريم : أنت .
شروق : ايه الفيلم ده  امفروض انا اقول ايه انتوا تعرفوا بعض .
مريم ومراد فى صوت واحد : اسكتى أنتى .
شروق بضحك : فصلتونى انتوا الاتنين فى صوت واحد ماشاءالله .
مراد بصرامه : ممكن نركز فى الشغل .
شروق ومريم : أكيد .
مراد اتصل على مالك وطلب منه يجيلوا وبعد دقايق كان مالك وصل ودخل لمراد .
مالك : انا جيت اهو عايز ايه .
مراد : الانسة مريم والانسة شروق هيشتغلوا معانا فى الشركة من النهارده الانسة شروق هتروح تشتغل معاك وتساعدك فى الحسابات  والانسة مريم هتشتغل سكرتيره مكان الانسة شغف لمه ترجع بسلامه .
مالك : تمام .
مراد : و ده مالك اخويا وانتى يا انسة شروق هتشتغلى معاه والانسة مريم هتشتغل سكرتيره عندى لحد اما فهد يرجع الشغل .
مريم فى نفسها ياربي شكلى كدا هشوف ايام سوده .
شروق فى نفسها ما لازم تبقوا اخوات ما أنتوا شبه بعض .
مراد ومالك : عاملين يبصلهم ومنتظرين ردهم .
مراد : انسة شروق انسة مريم رحتوا فين .
شروق ومريم فى صوت واحد : موجودين هنبدأ امتى .
مراد : من النهارده .
مالك : انسة شروق ورايا يلا عشان نبدا الشغل .
شروق : حاضر وراحت ورا مالك .
بعد اما مالك وشروق مشيوا .
مراد : انسة مريم حضرتك هتقعدى على المكتب اللى برا واسراء هتشرحلك كل حاجه .
مريم : حاضر .
وخرجت مريم وبدءت اسراء تفهم مريم الشغل .
_______________________________
عند هدى اللى حابسه نفسها ومخرجتش مع صحابها .
زينب بتخبط على هدى : بس مفيش رد .
زينب بتخبط تانى هدى حببتى افتحى الباب بس مفيش رد نادت على سها بسرعة .
سها : فى ايه يا خالتى .
زينب بقلق : هدى مش بترد و حاولت افتح الباب بس هى شكلها قفله من جوا روحى بسرعة هاتى المفاتيح الزياده من الدرج اللى جمب السرير فى أوضتى .
سها راحت جابت المفاتيح بسرعة وفتحوا الباب لقوا هدى مرميه على الارض .
زينب يالهوى بنتى مالك فوقى اتصلى على الدكتور بسرعة يا سها .
اتصلت سها على الدكتور وبعد ربع ساعة كان الدكتور وصل وكشف على هدى .
زينب : بنتى مالها يا دكتور .
الدكتور : عندها انهيار عصبي انا عطتها مهدئ وهى ساعة وهتفوق بس خالى بالك منها الفتره دى ومتسبهاش لوحدها .
زينب : حاضر بس هى جالها انهيار عصبي من ايه .
الدكتور : أكيد حصلت حاجه خلتها كدا لمه تفوق اساليها وابعدي عنها اي زعل .
زينب : حاضر متشكرين جدا ومشى الدكتور .
_______________________________
الباب بيخبط 
شغف : اتفضل 
بيدخل مصطفى ابن خالت شغف وكان عايش برا مصر ولمه عرف اللى حصل لشغف نزل مصر علطول مصطفى شاب جميل وعنده 26 سنة .
شغف : عااااااااا مصطفى حبيب قلبى عامل ايه .
مصطفى بضحك : الحمد لله انتى عامله ايه قلقتينى عليكى جدا .
شغف : يا يسطا انا بخير وزى الفل وحشتنى يا اض يا مصطفى لازم اعمل حادثة يعنى عشان تيجى وتشوفنى  .
مصطفى بضحك : بعد يا اض يا مصطفى دى انا اطمنت عليكى ويختى لا مش لازم تعملى حادثة عشان اجى اشوفك انا كنت جى مصر الاسبوع ده وسمعت امى وهى بتكلم امك واول اما عرفت جيت علطول .
شغف : ماشي ياعم بس انت جى ايدك فاضيه مفيش ورد او 2 كيلو تفاح ومعاهم 4 كيلو موز كدا .
مصطفى : يا بت انتى همك على بطنك كدا وبعدين كفايا بوكس مليان شوكولاته اهو ده انا جيت من المطار على هنا علطول  .
شغف : هعديهالك المره دى بس عشان بوكس الشوكولاته بس بكرا وانت جى تعدى على الفاكهانى تجبلى  6 كيلو موز و3 كيلو تفاح .
مصطفى : ليه قاعد مع قرد وبيضربها على دماغها .
بيدخل فهد وبيبص لمصطفى .
فهد : انت مين وبتعمل ايه هنا .
مصطفى : انت اللى مين .
شغف : ده فهد مديري فى الشغل يا مصطفى وهو تبرعلى بالدم لمه كنت فى العمليات ، وده مصطفى ابن خالتى وحبيب قلبى .
مصطفى : متشكر جدا واتشرفت بيك يا فهد .
فهد بحزن : وانا اتشرفت بيك يا مصطفى .
شغف بضحك : ايه الرسميات دى وايه الادب ده كله يا واد  مصطفى يابن سعاد  .
مصطفى بغيظ : شكلك عايزه تضربي يا شغف .
فهد بحزن : طب انا جبت الاكل عشان عارف انك جعانه .
شغف  : كدا انت قلبى شايف ياواد يا مصطفى دى الناس اللى بتفهم تجيب اكل يتاكل مش شوكولاته .



مصطفى  : هتفضلى طول عمرك بنت خالتى الهبله الطفسه مش عارف هتعقلى امتى .
فهد بضحك وفرح طبعا بعد كلمت انت قلبى:  هى علطول جعانه كدا تقريبا .
مصطفى : متبقاش شغف لو مقلتش انها جعانه .
شغف بحزن مصطنع : كدا تتريقوا عليا طب انا مخصمكوا ومش هاكل خلاص .
فهد بحزن : لا خلاص انتى ست البنات متزعليش خلاص .
مصطفى عشان عارف انها بتمثل : لا هايل برافو بجد تمثيلك اتحسن بس مدخلش الموضوع دماغى  ده انا اللى مربيكى .
شغف : ولا قوم  امشي من هنا عشان مشغوله ويلا يا فهد ناكل .
مصطفى : ويا ترى ست شغف مشغوله فى ايه .
شغف : هنشغل انا وفهد دلوقتى التلفزيون عشان هنتفرج على سبونج بوب وهناكل  .
فهد كل ده يا جماعة مش مستعوب طريقة كلامها عنه .
مصطفى  : ايه ده هتشغلوا سبونج بوب انا قاعد هتفرج معاكوا عشان بحبوا اوى .
فهد لنفسه ولله البت دى مجنونه وطفلة وانا اللى فكرتها عقله .
شغف : يلا ناكل بقا وشغل التلفزيون .
وقعدت مصطفى وشغف وفهد يتفرجوا.
________________________________
خلصت شروق ومريم شغلهم وكانوا متفقين هيروحوا لشغف بعد الشغل قابلهم مراد وطلب منهم انه يوصلهم 
شروق : احنا هنروح المستشفى لشغف .
مراد : وانا كمان رايح اتفضلوا اوصلكم .
مريم : لا حضرتك مش هينفع لانك راجل غريب عنا واحنا مش هينفع نركب معاك .
مراد اعجب باحترمها جدا : انتوا ممكن تركبوا ورا اكنكوا راكبين اوبر .
شروق بصت لمريم وقالتلها بصوت واطى  شكله محترم وكمان هو مش هيخطفنا .
مريم بصوت واطى ماشي يا شروق 
مريم : معلش هنتعب حضرتك معانا .
مراد ولا تعب ولا حاجه وركبوا وراحوا المستشفى .
_______________________________
فاقت هدى وبصت لقت مامتها جمبها 
زينب : حببتى فوقتى انتى كويسه .
هدى : ...........
زينب : مالك يا بنتى مش بتردى عليا ليه .
هدى : بعياط .
زينب بخوف : هدى حببتى ردى عليا مش بتكلمى ليه .
هدى : ...........