رواية زواج عن صفقة الفصل السابع
نغم بخجل: اسأل
ثائر: انتى ندمانه
نغم: عمرى مندم انت متعرفش انا بحبك قد اى بس كنت كاتمه جوايه عشان خايفه تبعد عنى انا دلوقتى حاسه ب امان عشان فحضنك وجنبك
قطع حديثهم رنت هاتف
ثائر: الوو
......
ثائر: طيب كويس انا جاى فورا
نغم: رايح فين
ثائر: عندى شغل مهم هخلصه وارجع وغمزلها
نغم اتكسفت بينما ثائر جهز وراح مكتب جده
فى المكتب عند عز كانت الشركه فاضيه لا يوجد أحد سوى عز وقاسم
قاسم: بابا عايزك توقع على الاوراق دى
عز: اوراق اى
قاسم: اوراق الشغل تبع الصفقه الجديده إللى عملنها
عز: طيب ناولنى الاوراق عشان اوقع
قاسم ناول عز الاوراق ولسه عز هيوقع لكن اوقفه ثائر
ثائر: انت اى حد يديك حاجه توقعها على طول
عز: فى اى يا ثائر ومالك بتتكلم معايا كدا ليه
ثائر: فى ان ابنك عايز يضحك عليكى ويخليك توقع على انك تتنازله بكل ماتملك
قاسم بتوتر: أى إللى انت بتقوله دا ياثائر انت اكيد اتجننت
ثائر: لاء انا متجننتش وفى واعي بص واتأكد ياجدى بنفسك وشوف كنت هتوقع على اى
نظر عز على الاوراق طلع كلام ثائر على حق
ثائر: شوفت بقي انا مكنتش بكدب عليك وان ابنك كان عايز يسرقك
عز بصدمه: معقول يا قاسم عايز تخدع ابوك وتضحك عليه....ليه يابنى انا عملت فيك اى دا انا مش حرمك من حاجه
قاسم: مش حرمنى دا اى انت طول عمرك مفرق بينى وبين اخويا وبتحبه اكتر منى ومهما يعمل بيكبر فى نظرك اما انا مهما عملت مبيعجبكش
انت خلتنى اغير من اخويا لدرجه انى فكرت اقتله...فكرت دا اى دا انا قتالته ايوا قتالته
عارف قتالته ليه عشان أخذ منى اغلى حاجه أخذ منى الانسانه إللى بحبها ورغم انك عارف انى بحبها روحت جوزتهاله
عز بغضب: بس انت عارف انها مكنتش بتحبك
قاسم: بس كان فى امل انها تحبنى بعد ما نتجوز بس انت معملتش كدا وروحت جوزتها ل اخويا
ومكتفتش بكدا لا دا انت روحت سجلت كل حاجه ب اسمه وفضلته عنى
بتمنى تكون مبسوط دلوقتى انك خليت اخ يقتل اخوه ومرات اخوه إللى جتلها صدمه من بعد ما سمعت وفاه جوزها
هااا قولى مبسوط ودلوقتى جه دوركم عشان اخلص منكم
وطلع مسدس ووجه فى وجه ابيه
عز بحزن: على آخره الزمن عايز تقتل ابوك
قاسم بغضب: انت اب انت...انت بنسبالى عدو مش اب ودلوقتى جهزوا نفسكم
ثائر ب ابتسامه: جهز نفسك انت الاول لان فى مفاجأه جيالك
قاسم: مفاجأه اى
الضابط: المفاجأة وصلت وامر الضابط العساكر بربط الكلبشات فى يده
الضابط: هاتوه وتعالو ورايا
قاسم بخوف: هتخدونى على فين
الضابط: هنعرفك واحنا على الطريق و دلوقتى امشي معانا من سكات
أخذ الضابط قاسم وعز وقع مغشيا عليه
ثائر اتخض على جده واتجه إليه مسرعا وأخذه الى المستشفى
عند اسامه ونفين
نفين: عملت إللى قولتلك عليه
اسامه ب ابستامه شر: كل حاجه جهزت
نفين ب ابتسامه: تمام مفضلش غير شويه وقت وكل حاجه هتمشي زى مامخطتلها
عند ثائر فى المستشفى
ثائر: ها يادكتور جدى مالو
الدكتور: جدك جاله ازمه قلبيه وكان ممكن يروح فيها بس الحمد الله انك جبته فى الوقت المناسب....عن اذنك
مشي الدكتور بينما ثائر عندما اطمن على حاله جده اسرع إلى القصر ليرى معشوقته
ليحدثها عما حدث له وكم هوا اشتقلها وليختبئ فى حضنها ليحس بالدفئ والامان
وعندما وصل إلى القصر اتجه مسرعا لمعشوقته
بحث فى انحاء الغرفه لكن لا يوجد اثر لها فضل يتسأل اين هيا واين ذهبت
وقطع شروده رن هاتفه
ثائر: الوو
.....
ثائر: ايوا انا مين انت
.....
ثائر: انت بتقول اى....مستحيل؟؟؟
.....
ثائر: انا جاى فورا بس عارف لو الكلام دا طلع مش مظبوط هدفعك تمن غالى اوى
تيييت تيييت
ثائر: الووو الوووو
اخذ ثائر جاكته واتجه لخارج القصر وهوا فى كميه الغضب الشديد وقاد سيارته
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
