(
(خاطفى)
الجزء الثانى البارت (14)
روحت القصر وكان مازن معايا لقيت معتز مستنيني بره فى الجنينه وبيهز رجلو بتوتر اول ما شافنى جرى عليا وحضنى زى ما يكون اديلو سنه مشافنيش
انا: اى يا زوزو مالك
معتز بدموع: كنت خايف لما اتاخرتى
مازن بضحك: مينفعش تخاف ومعاها ظابط
معتز: ياعم اتنيل
مازن بصدمه: ياعم اتنيل
انا: خلاص ياعم منك لى خوتونى
مغتز بعدعنى ومسك ايدي ومشانى وراه لحد ما وصلنا عند المقعد ال فى الجنينه قعدنى وقعد قدامى على الارض
معتز بحنيه: قوليلي انتى تعبانه من الدم او اى حاجه
انا: تؤ تؤ
معتز: احلفى
انا: بالله ما تعبانه وبعدين انت مش كنت عايز تجيب حق بابا وماما
معتز: ايوه
انا: مازن هات الموبيل
وفعلا مازن ادانى الموبيل وفتحتلو الفيديو ال طلبت منهم يصورو ومازن بيعذب ماجد معتز شافو وبدات دموعو تنزل زى الشلال اخدت منو الموبيل ومسكت وشو رفعتو ومسحتلو دموعو
انا: لا لا مينفعش تعيط انت وعدتنى انك هتفضل قوى
معتز بعياط: انتى كان ممكن تتعبى وكان هيبقا بسببي
انا: انت ناسي انى بتعالج من موضوع الفوبيا ده ومبقتش بتعب زى الاول
هز راسو بمعنى لاء مش ناسي وضحك
انا: طيب يبقا اى لزمتها الدموع دى كلها
معتز بفرحه: احنا بجد هنرجع مصر
انا: اه هنرجع وروح نام يلا الوقت اتاخر
وفعلا حضنى وباسني فى خدى وسابنى وطلع نام لقيت مازن قعد. جنبى ومسك ايدي ال اختفت جو اديه
مازن: معتز عندو كام سنه
انا: 19
مازن: عشان كده متعلق بيه
انا: لما عرفت انو اخويا كان عندو 14سنه وكان عايش فى الملجئ اليوم ده اتخانقت مع بابا خناقه لرب السماء ازاى يسيب طفل يعانى بسبب غلطو هو وقتها كنا فى اوضة المديرة وال كانت مفتوحه ومعتز كان واقف بره وشاف عصبيتي مع بابا فا خاف منى وفكرنى هائذيه لان بابا هو السبب فى وجود اخ ليا
مازن حضنى وهو لسه ماسك ايدي
مازن: وبعدين
انا: بعدها بابا مرديش يدخل معايا اى نقاش لانو عارف انو غلط وانا صح طلبت من مدير الملجئ تجبهولى بس هيا فضلت تدور عليه ملقتوش خوفت عليه وطلعت ادور بره الملجئ لقيتو قاعد فى مكان زى اوضة صغيره مهجورة لانها ممكن تقع فى اى وقت قربت منو وحطيط ايدي على كتفو اتفزع وخبط فى الاوضه كانت هتقع عليه رحت شديتو بسرعه وحضنتو لقيتو بيعيط جامد سالتو بيعيط لى قلى
معتز: والله يا طنط انا مش عايز حاجه من بابا بس متاذنيش
وقتها عيط انا كمان على شكلو ال بيعيط بسبب خوفو منى بعدت عنو قعدت قدامو وانا لسه ماسكه ايديه
انا: حبيبي انا مش هأذيك صدقنى
معتز بدموع: بس انتى كنتى بتزعقى فة بابا فى اوضة المكتب
ضحك وكلمتو: اووو هو انا كنت اخوف كده
بصلى وحرك راسو كا علامة موافقه على كلامى كلمتو وانا لسه بضحك
انا: لا ياقلبي انا اتعصبت عليه عشان سايبك هنا لوحدك
معتز بفرحه: يعنى اى
انا: يعنى انت هتيجي تعيش معايا وهسجلك فى احسن مدرسه فى مصر كلها
معتز: بجد ياطنط
انا بحزن: طنط هو فى حد بيقول لاختو يا طنط
معتز: معرفش اسمك اى
انا: اسمى رغد
معتز: اسمك جميل وانا اسمي معتز
انا: اسمك اجمل من اسمي وده مش عدل
وقتها قدرت اطمن معتز من نحيتي دخلت خلصت كل الاجرات ومكلمتش بابا من وقتها وطول الخمس سنين ال كنت فيهم فى مصر كنت عايشه فى فيلا انا ومعتز مش هسامح نفسي لو حس انو يتيم تانى ومن وقتها ومعتز معتبرنى والدتو واختو وبابا ال كان محروم منو بس هيا دى حكاية معتز
مازن: متقلقيش هنحمية احنا الاتنين
انا: ان شاءعليا
مازن: يلا اطلعى نامى الوقت اتاخر
انا: لسه محجزتش التزاكر.
مازن: هحجزهم انا يلا اطلعى
انا: حاضر تصبح علي خير
مازن: وانتى من اهلو
طلعت دخلت اوضة معتز الاول لقيتو نايم غطيتو كويس وبعدها روحت اوضتى ونمت
نامت رغد بعد تعب انهارده كان بلنسبالها يوم صعب ومازن راح يحجز التزاكر وبعدها رجع القصر جى تانى يوم ورغدومعتز مازن فى المطار وبعد ربع ساعه كانو فى الطيارة وصلو بعد يومين وركبو عربيتهم وراحو القصر
معتز: اه يااما ياضهرى
رغد: معتز متبقاش زى الاطفال
مازن: هو فعلا طفل
كانت لسه هتكمل كلامها لما لقيت تغريد نازله من فوق وهيا لابسه فستان طويل وبتجرى على رغد رغد اتصدمت متوقعتش انها هتشوفها اول وحده
تغريدبفرحه: اخيرا رجعتى حرام عليكي
تغريد حضنتها ورغد كمان حضنتها ومازن واقف مبلم من منظر الملاك ال قدامو واكيد قصدو تغريد
رغد: مكنتش متوقعه انك تكونى اول وحده اشوفها
تغريد: انا اصلا عايشه هنا من ساعت ما مشيتي
رغد: ياه للدرجة
تغريد: ايوه طبعا انتى نصي التانى
فى الوقت ده اتكلم مازن ال مش قادر يشيل عينو عن تغريد
مازن: هو النص التانى ديما بيبقا راجل
تغريد بصتلووضحكت
تغريد: مين ابو طويله ده
رغد ضحكت على حركات تغريد المبسوطه وعلى مازن ال اتصدم
رغد: ده مازن اخويا
تغريد بصدمه: اوووو انتى من امتى عندك اخوات طوال
معتز:لى وانا مش مالى عينك يااستاذه تغريد
تغريد طلعت لسانها لمعتز
تغريد:تؤ تؤ مش ماليها
معتز:بس ياام شبر ونص اسكتى
مازن بهيام:احلى شبر ونص فى الدنيا
رغد:والا متعاكسش البت قدامى
تغريد:اسمك مازن صح
مازن:اه ياقلبي اول مره اسمع مازن حلوه كده
تغريد بكسوف: تشرفت بمعرفتك
وسحبت رغد من ايديها واخدتها الاوضه وقفلت الباب واتكلمت بسرعه
تغريد:كنتى فين كل ده لا بترنى ولا بتسالى ولا حركه كده ولاكده لى
رغد:براحه عليا مش كده
تغريد:احكيلي عملتى اى
وحكتلها رغد كل حاجه وتغريد لسه مصدومه مش مصدقه ان رغد بلقوه دى
تغريد بصدمه:كل ده عملتيه فى ماجد
رغد بفخر:اه
تغريد بحماس:الله اختى طلعت سوبر ومن حلو دى 😹😹
رغد: قوليلي انتى عشتى هنا لي وليه سبتي خالتو وعمو ادم
تغريد: بصراحه مكنتش طايقه البيت من غيرك ده غير ان مالك كان متاكد انى اعرف مكانك ولو كنت فضلت مكنش هيسيبني غير لما يعرف
رغد: جدعه دلوقت دور مالك يتعزب شويه
تغريد بحماس: ازاى
رغد: بصي انا هديه فرصه تانيه بس لما اجيب اخرو ودلوقت احنا هننزل نتغدى وبعدين هنروح لروما وادم
تغريد: اشطا يلا عشان انا جعانه
رغد: هغير وانزل
طلعت تغريد تجرى لتحت لقيت معتز بيلعب تحت نزلت تلعب معاه ومازن مراقب كل حراكتها رغد غيرت هدومها لفستان طويل ابيض بحمالات وعملت شعرها ديل حصان وطلعت خصل من شعرها ونزلت اخدت تغريد وراحو على قصر مالك لان اكيد روما وادم هناك وفعلا كانو هناك بس كمان كانت اجازة مالك اول ما شافها وقف اتلجم من جمالها ال مش طبيعي ابدا سلمت على روما وادم وحضنتهم وكانت لسه هتقعد جى مالك سحبها من ايديها وطلعها على اوضة المكتب بتاعو قفل الباب بلمفتاح وحطو فى جيبو
رغد بتوتر: مالك فى اى
مالك: وحشتيني
وقرب منها وهيا بترجع لورة لحد ما خبطت فى الحيطه ال وراها وقعدت تشتم جواها
رغد: مالك خليك بعيد مينفعش تقرب منى ات مش جوزى حتى
مالك قرب اكتر لحد ما بقى محاصرها واتكلم وهو قريب من شفايفها
مالك بتخدر: مين قلك انك مش مراتى
رغد بغباء: عشان متجوزنا
مكملتش كلامها وكان مالك طابق شفايفو على شفايفها وقفت مصدوم ومالك اتعمق فى البوسه لحد ما زقتو واكيد مكنتش بلقوه دى عشان يبعد
رغد: مالك بالله عليك سيبني امشي عيب ال بتعملو
مالك: هبعد بس المره الجايه مش هسيبك وهتكون قريبه
وساب ايديها لحد ما بصتلو بطفوليه
رغد بغضب طفولى: المفتاح ولا هفتح بصباعى
ضحك عليها واداها المفتاح وهيا جريت تفتح الباب ونزلت تغريد شافتها وشاف شفايفها ال ورمت ضحكت عليها وقربت منها
تغريد بضحك: هو عضك ولا اى
رغد بكسوف: اتلمى يابت متبقيش انتى واخوكى عليا
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
الحلقه الخامسه عشر الجزء الثاني من هنا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
