رواية جحيم قسوته الفصل الخامس والعشرون
..فی صباح الیوم التالی....!!
–...فی البیت المشبوه....!!
و بالطبع لا یخلو ذلک المنزل من الفواحش و ما یرتکبه معصیه للّٰه ،،من تتمایل بأحضان أحدهم و من یلهث لمُجرد رؤیه ما تحت رقبتها و من تتمایل أمام أحدهم لإغراءه ،،قطع کُل هذا طرق قوی علی الباب ...فإنتفض الجمیع إثر ذاک الصوت و إنطفئت الموسیقی ،،توجهت سُعاد إلی الباب بملابسها التی تُظهر أکثر مما تُخفی ...فتحت الباب و إتسعت عینیها ما إن رأت الطارق .....!!
عاصم بإبتسامه ماکره :-
–مُفاجأه صح یا ....یا أختی ...؟!!
إبتلعت سُعاد ریقها و مصمصت شفتیها ب لسانها ،،نظر إلیها عاصم بإشمئزاز ...ثم إلتفت إلی جانبه و أشار لهم بالإقتحام بعدما رأی الأوضاع بالداخل ،،و بالفعل إقتحمت الشُرطه المنزل و تم القبض علی الجمیع بالداخل وسط صراخاتهم المُستغیثه ،،إبتسم عاصم بسخریه و إتجه إلی سُعاد التی تُحاول التملص من بین أیدی العساکر و أردف قائلًا :-
عاصم بسخریه :-
–علشان تعرفی بس إن اللی یجی علی اللی یُخصنی مصیره یبقی إیه ...!!
ثم رفع یده و هبط بها علی وجهها بصفعه قویه ،،نظرت إلیه بغضب فأمسک هو بطرف ذقنها و أردف قائلًا :-
عاصم بغضب :-
–إیه وجععک ،،ده میجیش حاجه فی اللی عملتیه فی مراتی ....!!
ثم هوی بیده بصفعه آخری علی وجهها و أردف قائلًا :-
عاصم بغضب أکبر :-
–و ده علشان سلامه مراتی و إبنی عندی بالدُنیا...!!
و صفعه تلیها عده صفعات علی وجهها ،،ثم أشار للعساکر بأخذهم جمیعًا ،و إنصرف إلی شرکته ....!!
–...فی الشرکه...!!
–...فی مکتب عُدی .....!!
کان مُنشغل بالعمل و بعض الأوراق التی تخص بعض الصفقات و فجأه خطر بباله صغیرته فأمسک بهاتفه و إتصل بها ف جاءه الرد ...!!
علیاء بإقتضاب :-
–الوووو ...!!
عُدی بسخریه :-
–بقاااا ده منظر واحده تکلم خطیبها و جوزها المُستقبلی کده،، ده کتب کتابنا النهارده حتی ....؟!!
علیاء بإستفزاز :-
–إذا کان عاجبک ،،أو ممکن ببساطه اقفل فی وشک ....!!
عُدی بمکر :-
–لا عاجبنی ،،لیکی یووم یا بنت حیااه ،،و اهوو قریب...!!
لم یستمع لصوتها بل سمع صافره تُعلن إنتهاء المُکالمه ،،زفر بغیظ فهی أغلقت الخط بوجهه إذًا ل تتحمل ما سیفعله بها عندما تُصبح زوجته بعد ساعات ....!!،،ثم حمل الأوراق و إتجه ل مکتب عاصم ......!!
–...فی أحد الکافیهات ....!!
یجلس کُلًا من أحمد و حیاه علی أحد الطاولات بتحدثون حول إبنتهم ....!!
یعنی کتب الکتاب النهارده ،،کُنت عارف علی فکره إن القسیمه فیها حاجه غلط ....!!
أردف أحمد بتِلک الکلمات المُغتاظه ،،بینما تابعت حیاه قائله :-
حیاه بجدیه :-
–عُدی لما عمل کده مش بس علشان یوقفک ،،هو بیحب علیاء و انا لاحظت کده من فتره ....!!
أحمد بهدوء :-
–بیحبها ،،علی فکره لو کان طلبها منی کُنت هوافق ماکنش محتاج کُل ده ....!!
حیاه بإبتسامه :-
–عُدی کان باصص ل فرق السن بینهم ،،و لقی اللی حصل فُرصه لیه ...،، وبعدین انا عارفه إنک کویس یا أحمد بس الظروف هی اللی عملت کده ،،و انا هتکلم مع علیاء فی الموضوع ده .....!!
تطلع إلیها بإبتسامه عاشقه حتی و إن کان حاد الطباع و ترکها مُنذ سنوات ف هو یُحبها و لکن الظروف تبًا لهذه الظروف التی وضعتهم عِند هذا الحد ....فأمسک بیدیها الموضوعه علی الطاوله و أردف قائلًا :-
أحمد بحُب :-
–لسه زی ما إنتی یا حیاه ...روحک لسه طیبه زی زمان ،،مش ناویه تنسی بقاااا ...؟!!
سحبت یدیها من بین یدیه و أردفت قائله :-
حیاه بحزن :-
–لو انا نسیت الزمن مش هینسینی ...إنسی یا أحمد ،، متنساش کتب الکتاب النهارده ،،عن إذنک...!!
ثم نهضت و ذهبت و ترکته ،،ف تنهد هو بضیق و حزن فقد أنهت کُل شئ و لن یعود أی شئ کما کان....!!
*********************************
–....فی قصر الألفی ....!!
–...فی غُرفه عاصم ......!!
کانت تجلس علی فراشهم تمسک بکتاٍب ما تقرأ به ،،حتی قطع إندماجها طرقات خفیفه علی باب الغُرفه ف سمحت للطارق بالدخول ،،دلفت علیاء و جلست أمامها و أردفت قائله :-
علیاء بهدوء :-
–فاضیه یا همس ....؟!!
تطلعت إلیها بإبتسامه صافیه و ترکت ما بیدیها و أردفت قائله :-
همس بإبتسامه صافیه :-
–اهااا یا حبیبتی فاضیه ....!!
صمتت علیاء قلیلًا ف نظرت همس إلیه و أردفت قائله :-
همس بتفهم :-
–عایزه تقولی حاجه صح ....؟!!
علیاء بجدیه و غیظ :-
–اهااا ،،علی فکره بقااا أخوکی ده رخم و غبی أوووی .....!!
نظرت إلیها بدهشه ثم إنفجرت ضاحکه و أردفت قائله :-
همس بضحک :-
–ههههههههه غبی و رخم مره واحده ...شئ مش جدید علیه ،،ثم تابعت بتسأول :- بس غبی لیه...؟!!
علیاء بتلعثم :-
– آآآ...انا هحکیلک....،،ثم سردت إلیها جمیع مُحادثتهم سویًا ....!!
إستمعت إلیها بإنتباه و عندما إنتهت أردفت قائله:-
همس بمکر :-
–الظاهر مش هو بس اللی غبی ...إنتی کمان غبیه....!!
علیاء بدهشه :-
–انااا ....؟!!
همس بجدیه :-
–اهااا ،،لأنه لو ماکنش بیحبک زی ما بتقولی ..ماکنش قال لباباکی انه إتجوزک ،،کان ممکن یتصرف لما عاصم یرجع أو أی حاجه تانی ...إنما عمل کده علشان بیحبک یا عبیطه ....!!
علیاء بسعاده مخفیه :-
–بجددد ،،یعنی هووو بیحبنی زی ما بحبه ....؟!!
همس بغمز و غرور مُصطنع :-
–اهااا طبعًا ،،و بعدین هو أخویا ده أی حد ....!!
إبتسمت علیاء بسعاده و أ خذوا یتبادلون مُختلف الأحادیث .....!!
–...بعد مرور ساعتین...!!
أنهت علیاء حدیثها مع همس و خرجت من الغُرفه ل تتجهز ل «کتب الکتاب» ،، أما همس ف نهضت هی الآخری ل تتجهز و لکنها إبتسمت و أمسکت بهاتفها و إتصلت ب زوجها ...،،و لکن لا رد کررت الإتصال عده مراات و لکن لا رد ،،_ قلقت بشأنه و إتصلت بأخیها للإطمئنان ......!!
عُدی بإبتسامه :-
–الووو یا حبیبتی ....!!
همس بقلق :-
–عُدی ...موبایل عاصم مقفول و مبیردش لیه...؟!!
عُدی بهدوء :-
–إهدی کده متخافیش ،،هو کویس تلاقی فونه فاصل شحن بس لکن إحنا عندنا شُغل کتییر جدًا و لازم نخلصه....!!
همس بشک :-
–مُتأکد ...؟!!
عُدی بهدوء :-
–اهااا واللّٰه متقلقیش نفسک بس ...!!
همس بإرتیاح :-
–طیب طمنتنی ،،ثم تابعت بمرح :- بس هو فی عریس یروح شُغله فی یوم زی ده برضوه ....؟!!
إبتسم بمرح و أردف قائلًا :-
عُدی بمرح :-
–أعمل إیه فی جوزک المُفتری ده ،،ده فشفش عضمی إمبارح من الضرب بس علشان یوافق ،،یرضیکی کده....؟!!
همس بمکر :-
–اهااا یرضینی ،،علشان سمعت من حد کده إنک غبی و تستاهل اللی جرالک ....!!
ضیق عینیه و أردف قائلًا :-
عُدی بترقب :-
–غبی و استاهل !!،،مین اللی قالک کده ...؟!!
همس بخُبث :-
–حد کده إنتَ مالک أصلًا ،،یا ..یا غبی ....!!
عُدی بغیظ :-
–بقااا إنتی تقولیلی غبی ،،و جوزک یقولی حماار إنتوا حد مسلطکم علیا ....؟!!
همس بتسلیة :-
–اهااااا و متوصی بیک کمااان ...!!
لم تسمع رده بل سمعت صافره إغلاق الخط ،،ف نظرت لهاتفها و إنفجرت بالضحک علی جنون شقیقها ....،،و إتجهت إلی المرحاض ل تجهیز نفسها ....!!
–...فی شرکه الألفی....!!
–...فی مکتب عاصم ....!!
کان مُنشغل بأوراق عمله و صفقاته حتی دلف عُدی مکتبه و یظهر علی وجهه العبوس ،،وضع الأوراق أمامه و جلس علی المقعد ..نظر إلیه عاصم بإستغراب و أردف قائلًا :-
عاصم بإستغراب :-
–إیه مالک ..قالب وشک کده لیه ...،،ثم تابع بسخریه :- یا ...یا عرییس ...؟!!
نظر إلیه بضیق و أردف قائلًا :-
عُدی بضیق :-
–بتتریق ،،طبعًا لیک حق ما إنتَ عایش فی هناا و انا متنیل علی عینی موکوس ....!!
کتم عاصم ضحکته و أردف قائلًا :-
عاصم بجدیه مُصطنعه :-
–مش بقولک غبی ،،ثم إیه إبتدینا قر بقااا ...؟!!
عُدی بغیظ :-
–إنتَ کمان هتقولی غبی ،،اهااا إذا کان عندک مانع....!!
نظر إلیه بإستغراب و أردف قائلًا :-
عاصم بإستغراب :-
–مین تانی قالک یا غبی غیری ....؟!!
عُدی بضیق :-
–مراتک لسه مکلمانی من شویه و بهدلتنی طبعًا ،،لا و إیه مش تتصل تسأل علی أخوها لا سألت علیک إنتَ .....!!
عاصم بإبتسامه :-
–تستاهل ،،و بعدین تسأل علیک لیه طبعًا هتسأل عنی ....!!
عُدی وهو یجز علی أسنانه بغیظ :-
–ماشی یا اخویا إشبع بیها ،،و متنساش تتصل بیها ...انا ماشی ....!!
ثم ترکه و خرج یدب قدمیه علی الأرض بغیظ...!!
–....تسریع فی الأحداث....!!
–...فی المساء....!!
–...فی قصر الألفی....!!
تم تزین الحدیقه الداخلیه للقصر و الصالون من الداخل أیضًا ،،حضر عدد قلیل من الأشخاص و أیضًا حضر المأذون ل «کتب الکتاب» ...وقف کُلًا من عُدی و عاصم یتحدثون فی بعض التفاصیل مع المأذون ...کان عُدی یرتدی حلته السوداء و قمیص أبیض و کراڤت سوداء زادت من وسامته ،،أما عاصم فقد کان یرتدی حله من اللون الرمادی کالون عینیه و قمیص أبیض و لم یرتدی کراڤت و زاد ذلک من وسامته و جاذبیته الطاغیه ....!!،،قطع حدیثهم صوت حذائین نسائین نظروا إلی مصدر الصوت و قد کانت «همس و علیاء» یهبطون علی درجات السلم بسلاسه ،،کانت همس ترتدی فستان من اللون الأحمر یصل إلی کاحلیها ضیق إلی الصدر و واسع من خصرها إلی نهایته لم تضع أی مساحیق تجمیل ف وجهها لم یکن یحتاج لهذا فقط کحلت عینیها برزت جمالها ،،و کانت علیاء ترتدی فستان من اللون السُکری یصل إلی رُکبتیها و لم تضع أی مساحیق تجمیل فقط الکحل....!!
توجه إلیهم کُلًا من عاصم و عُدی ،،فأمسک عاصم بید زوجته و قبل کفیها برقه و حب و أردف قائلًا:-
عاصم بحُب :-
–کالعاده جمیله یا مرایتی ...!!
إبتسمت بخجل و تأبطت بذراعه و إتجهوا حیث تقف حیاه ....!!
إلتفت عُدی إلی علیاء و رمقها بنظره جعلتها تنظر أرضًا و أردف قائلًا :-
عُدی بإبتسامه :-
–ماکنتش أعرف إنک بالجمال ده ....!!
علیاء بغیظ :-
–وانا ماکنتش أعرف إنک بالغباء ده ...!!
ثم ترکته و إتجهت للبقیه ،،نظر لأثرها بغیظ و فهم أنها من قالت علیه «غبی» عندما تحدث مع شقیقته ..إبتسم داخله بمکر و توجه إلیهم متوعدًا لها ....!!
جلس الجمیع علی مقاعدهم و بدأ المأذون بمراسم «کتب الکتاب» ،،حتی جاء السؤال المنتظر ...!!
المأذون بجدیه :-
–أین وکیل العروسه ...؟!!
نظروا إلی بعضهم البعض و نظرت حیاه ناحیه الباب بلهفة حتی قاطعهم عاصم قائلًا :-
–انا وکیلها...!!
أومأ إلیه المأذون بهدوء ،،و عندما کان عاصم علی وشک وضع بطاقته قطع المراسم مره آخری ...!!
–مفیش حد هیبقی وکیل بنتی غیری یا شیخنا...!!
أردف أحمد بتِلک الکلمات الواثقه....!!
نظر إلیه الجمیع بتفاجأ و دهشه أما حیاه ف تنهدت براحه ،،إتجه أحمد إلیهم و وضع بطاقته أمام المأذون علی الطاوله و أردف قائلًا :-
أحمد بثقه :-
–أحمد العامری والد العروسه ....!!
أومأ له المأذون بجدیه و أکمل المراسم و أختتم الجلیه ب :-
المأذون بإبتسامه هادئه :-
–بالرفاءٍ و البنین إن شاء اللّٰه ....!!
إنتهت المراسم علی خییر فإصطحب عُدی علیاء إلی الحدیقه ......!!
–...فی الحدیقه.....!!
رمقها عُدی ب نظرات عاشقه و أردف قائلًا :-
عُدی بإبتسامه :-
–مبروک یا عرووستی....!!
لم تُجیبه و ظلت صامته ،،فأردف مره آخری:-
عُدی بنفاذ صبر :-
–إنتی یا بنتی قولی حاجه هتفضلی ساکته کده...!!
علیاء بمکر :-
–مبرووک یا خااا...
قاطعها عندما وضع یده علی فمها و أمسک بیدیها بالید الآخری و أردف قائلًا :-
عُدی بتوسل :-
–اللّٰه یخلیکی متقولیها تانی ،،انا غلطان یاستی انی قولتهالک مره....!!
نزعت یدیها من بین یده و أردفت قائله :-
علیاء بضیق :-
–واللّٰه بتضایقک أوووی ،،طیب کویس واللّٰه إنک بتحس....!!
عُدی بضیق :-
–إنتی لیه کده ؟!!،،للدرجادی مش طیقانی ...؟!!
بدأت الدموع تتجمع فی مقلتیها ولکنها أبت النزول و أردف قائله :-
علیاء بصوت متقطع :-
–و إیه الجدید ...آآآآ إنتَ هتفضل زی ما إنتَ ...آآآ غبی ....!!
عُدی بغیظ :-
–کفایه بقااا مش ملاحظه إنک عماله تغلطی فیا و انا ساکتلک ....!!
تجمدت الدموع داخل مقلتیها و أردفت قائله :-
علیاء بجمود :-
–فعلًا کفایه ،،کفایه أوووی لحد کده ...و خلیک غبی زی ما إنتَ مابقتش فارقه بالنسبالی....!!
ثم نهضت و ترکته و صعدت إلی غُرفتها وهی تمسک دموعها التی علی وشک الإنهیار من ذلک الحُب العقیم .....!!
*********************************
–....بعد مرور ساعتین...!!
ها هی تستقل سیارته بعد ما حدث ذاهبین إلی ڤیلته الخاصه بعد تودیع الجمیع ،،إستندت برأسها علی زُجاج نافذه السیاره تنظر إلی الطریق بشرود ،،کان یتطلع إلیها بحزن و ضیق من أفعالها الغیر مُبرره له ....قطع هو ذلک الصمت و أردف قائلًا :-
عُدی بهدوء :-
–علیاء ...آآآآ...
قاطعته برفعه یدها أمام وجهه قائله :-
علیاء بصرامه غریبه :-
–لو سمحت مش عایزه أتکلم ....!!
ثم عادت إلی النافذه مره آخری ،،ف تنهد هو بضیق و قله حیله علی الأحوال التی وصلوا إلیها و هم لم یبقوا سویًا سوی بضعه دقائق أو حنی ساعات...!!
بعد مرور ساعه ...،،وصلوا إلی الڤيلا ..فترجلت علیاء من السیاره و إتجهت إلی باب الڤیلا تنتظر مجیئه ،،حمل هو حقیبتها و توجه إلیها وصعد إلی الغُرفه وضع حقیبتها و خرج و أردف قائلًا :-
عُدی بجدیه :-
–دی آآآ...
لم یُکمل باقی جُملته حین وجدها تدلف إلی الغُرفه و تغلق الباب بالمفتاح ورائها ....!!
طرق باب الغُرفه بغیظ و أردف قائلًا :-
عُدی بغیظ :-
–إفتحی یا علیاء...!!
علیاء من الداخل :-
–لا مش هفتح...!!
عُدی بضیق :-
–إفتحی یا بنت الناس ،،طیب هنام فین دلوقتی...!!
علیاء بعند :-
–مش هفتح ،،و نام فی أی مکان إن شاء اللّٓه تنام فی الجنینه ...ولا تهمنی ....!!
عُدی بدهشه :-
–فی الجنینه ،،هی بقت کده ،،ثم تابع بغضب:- علیاء مش وقت جنانک علی المسا....!!
علیاء بإستفزاز :-
–تصبح علی خیر یا عُدی بیه .....!!
ثم إستلقت علی فراشها بأریحیه و إنتصار ....!!
نظر عُدی إلی الغُرفه المغلقه بحسره و قله حیله ،،و تنهد بضیق و إتجه إلی أحد الغُرف و إستلق علی الفراش بعد یوم ملئ بالأعمال المُتعبه...!!
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
