رواية زمردة الزين الجزء الثاني الفصل العشرون
عدى اسبوع وكريم بيتهرب من ادم وسليم وهما مستغربين ده
فى بيت ادم .....
ادم بحزن : هى جويرية كلت يا رهف
رهف بحزن : لا يا آدم مكلتش حاجة ومش راضية حتى تفتحلى
ادم بحزن : طب قومى هاتيلى اكل وانا هدخلها
دخلت رهف تجيب الاكل وادم قام عشان يروح لجويرية والباب خبط
ادم راح فتح : افندم
ساعى البريد : السلام عليكم
ادم باستغراب : وعليكم السلام اتفضل
ساعى البريد : لو سمحت ده بيت جويرية ادم
ادم باستغراب : اه هو اتفضل فى حاجة
ساعى البريد : المدعو كريم راجح باعت ورقة الطلاق دى ولازم تمضى عليها
ادم بصدمة : طلاق
ادم مضى على استلام الورقة وخدها ودخل وهو لسة مصدوم ومش مصدقدخل ادم وهو بيبص فى الورقة بصدمة ولسة مش مستوعب اللى كريم عمله بس لازم يوصل الورقة لجويرية
ادم راح خبط على جويرية
جويرية بحزن : نعم
ادم بحزن على بنته : افتحى يا جورى
جويرية : سيبنى لو سمحت يا بابا
ادم بحزن : اول مرة تقوليلى بابا يا جورى فين بابتى وفين دومى يلا قومى افتحى بقى وحشتينى
جويرية قامت فتحت بدموع
وادم دخل والاوضة ضلمة اكنها قبر
ادم فتح النور ودخل قعد هو وجويرية وفى أيده الورقة
جويرية قاعدة باصة فى الارض مش قادرة تبص لادم
ادم : ينفع اللى بتعمليه فى نفسك ده يا وردتى
جويرية وهى لسة باصة فى الارض : انا مبعملش حاجة يا بابا
ادم رفع وشها بايده ليه وشاف دموعها اللى مخبياها
ادم بحنية : ينفع العيون الحلوين دول يفضلوا زعلانين كده
جويرية عيطت وادم حضنها : مينفعش تبقى ضعيفة يا جورى انا ربيتك على كده انا عايز بنتى اللى بمية راجل ترجع تانى اللى مفيش حاجة تأثر فيها
جويرية : انا مش متخيلة اللى حصل يا بابا انا بجد حبيته
صعبت المهمة على ادم اكتر ومبقاش عارف يقولها ازاى
ادم : بس هو ميستاهلش حبك يا جورى
جورى بصتله بصدمة فادم على طول يدافع عن كريم
ادم جه على نفسه واداها الورقة
جورى بصت فيها مجرد ما قريتها اتصدمت
هى اه طلبت منه الطلاق بس متوقعتش أنه ممكن يتخلى عنها بالسهولة دى ازاى يتخلى عنها كده
جورى بقسوة وجمود استغربهم ادم : طب وليه اتاخر انا قايلة من بدرى
ادم بصلها باستغراب
جويرية خدت الورقة وجابت قلم وقبل ما تمضى ادم مسك أيدها
ادم بحنية : انتى متأكدة يا جورى
جويرية بقسوة : أول مرة اكون متأكدة من حاجة يا بابا انا عمرى ما هقبل أن واحد خاين زى ده يكون اسمى على اسمه
ادم بحنية : جورى انا معاكى فى قرارك ده ودايما فى ضهرك وانتى عارفة عارف انك زعلانة ومقهورة من جواكى بس بردو عارف انا مربى بنتى ازاى وعارف هى اد اي قوية
جويرية بابتسامة : متخافش عليا يا دومى انت مربى راجل
ادم حضنها بحنيه وهو عارف اد اي هى متضايقة بس مش هتبين ده وبيدعى جواه أن ربنا يداوى جرحها حتى لو مش هتبينه
تانى يوم الصبح ....
صحيت جويرية خدت حمامها وأدت فرضها ولبست وخرجت
جورى بابتسامة ومرح وهى بتفرد أيدها : صباح الخير
كلهم استغربوا أنها خرجت تفطر ماعدا ادم هو اكتر واحد فاهم بنته
كلهم : صباح النور
سليم بغمزة : ألا القمر رايح فين
جورى بابتسامة : راحة شغلى يا بابا هو انت عواطلية زيك والا اي
ادم ابتسم بفخر على تفكير بنته وكان متاكد انها هتعمل كده
سليم بمرح : انا عواطلى ده انا المحامى سليم المحمدى على سن ورمح
جويرية بصت لادم واتكلمت بمرح : فخور اوى بمحامى اصلا فى الاخر اسمه متر نيهاهاهاها
سليم ضحك وقام وقف عشان يمشى
جويرية بصت لادم وضيقت عينيها : طب انا راضية زمتك يا حجيج ينفع كل الجتة دى يبقى اسمها متر اومال انا اي ملى بقى مش سنتى حتى
كلهم ضحكوا علي طريقتها
وقاموا كل واحد راح شغله
عند جويرية .....
وصلت وركنت عربيتها ودخلت الشركة بكل كبرياء وابتسامة
وكل اللى يقابلها يقولها غيبتك طولت وكنتى واحشانا وأن الشركة وحشة من غيرها
وصلت لمكتبها ودخلت وابتدت تشوف كمية الشغل اللى عليها زى ما يكون بقالها قرن ما اشتغلتش مش اسبوعين
اصلى دخلت لكريم بغضب : اي اللى جاب البت دى هنا
كريم بحدة : انتى ازاى تدخلى المكتب كده قولتلك مية مرة تخبطى قبل ما تدخلى وتحترمى نفسك وتحترمى المكان اللى انتى واقفة فيه اي اللى جابك اصلا
اصلى بغضب : ازاى تسمحلها تخش الشركة
كريم بغضب قام وقف : صوتك ميعلاش وانتى بتتكلمى معايا انتى سامعة وبعدين هى مين دى
اصلى برفعة حاجب : الهانم ست جويرية هانم
( نفسى اجيبك من شعرك )
كريم بصدمة : هى جويرية هنا
اصلى : اه هنا دى الشركة مالهاش سيرة غيرها
كريم بحدة مسك معصمها جامد : اولا ميخصكيش مين داخل الشركة ومين خارج انتى مالك ثانيا جويرية فرد من أفراد الشركة وهى أهم واحدة هنا هى المترجمة الوحيدة فى الشركة وتيجى وقت ما هى عايزة ده شئ ميخصكيش انتى فاهمة واتفضلى من غير مطرود تطلعى برة عشان موركيش وش مش هيعجبك فاهمة
وزقها ناحية الباب وهى خدت شنطتها وخرجت وعفاريت الدنيا فى وشها
كريم لسة فى فكرة أن جويرية فى الشركة ومش عارف جت ليه هو مش مستعد يواجهها ولا عايز يشوفها عشان ميضعفش
خرج سال السكرتيرة اللى برة : هى جويرية هانم جت
السكرتيرة : اه يا فندم وهى فى مكتبها دلوقتى
( دى سكرتيرة غير سماح عشان سماح اتطردت وهنعرف السبب بعدين 
)
)كريم باستغراب : مكتبها
طيب شكرا
وراح ناحية مكتبها ووقف قدام الباب بيحاول يشوفها بس الباب كان مقفول فضل متردد يخبط والا لا بس حسم قراره أنه يخبط ويدخل على اد ما مش عايز يواجهها على اد ما هى وحشاه وعايز يشوفها
كريم خبط بالراحة
جويرية بعملية : اتفضل
دخل كريم اللى اول ما شافته جويرية ما اديتش اى رد فعل وهو استغرب من ده
كريم : سمعت انك فى الشركة جيت ارحب برجعوك
جويرية بعملية وكبرياء : شكرا يا فندم انا بس رجعت لشغلى مرة تانية لانى غيبت عنه كتير وعلى فكرة مرتب الشهر ده انا مش هاخده يعتبر كنت واخدة إجازة بس طويلة شوية
كريم اتصدم من الطريقة اللى بتكلمه بيها
كريم بحزن : جويرية انا
جويرية بمقاطعة : لو سمحت اسمى آنسة جويرية يا ريت منشيلش الألقاب وشكرا مرة تانية على استقبالك ليا بنفسك عن اذنك عشان عندى شغل كتير لان زى ما حضرتك عارف فى شغل كتير اتراكم فى فترة غيابى
كريم ابتسم غصب عنه : عن اذنك انا كمان ورايا شغل
خرج كريم وقفل الباب وراه واول ما خرج غمض عينه بالم واتنهد بحزن ورجع مكتبه
كريم مش مركز فى اى حاجة فى الشغل وحاسس أنه مش قادر يتنفس أكن كل هوا الدنيا مش سايعه من كتر خنقته
قام ساب الشركة ومشى فضل يلف بالعربية وهو عيونه مدمعة وبتهدد بانهياره
سمع اذان المغرب وراح المسجد يصلى ويدعى ربنا أنه يقويه
وهو ساجد بقى يبكى من كمية الذنب اللى حاسس بيه واد اي هو غلط فى حق دينه ودلك نفسه وظلم جويرية معاه
خلصوا صلاة والناس اتفرقت وهو فضل فى الجامع ودموعه مش عايزة تقف
جه شيخ الجامع قعد جمبه : السلام عليكم يا ابنى
كريم مسح دموعه وبصله وعيونه مدمعة : عليكم السلام ورحمه الله وبركاته
الشيخ : ليه شايل هم الدنيا كده وانت بين ايدين ربك سلم امرك ليه
كريم بدموع : ونعم بالله يا شيخ بس انا عملت حاجة وحشة اوى مش قادر اسمح نفسى عليها
الشيخ بابتسامة بشوشة : سلم همك لربك واستغفره مهما كان حجم معصيتك هو هيغفرلك ربنا اسمه التواب الرحيم ربنا غفور يا ابنى خلى أملك فى ربك كبير
كريم بدموع : استغفر الله العظيم من كل ذنب عظيم
الشيخ بابتسامة : تؤتؤ من كل ذنب بس
كريم باستغراب : اشمعنا
الشيخ بابتسامة : انت عايز ربنا يغفر لك ذنوبك العظيمة بس والا كل ذنوبك اد ما كانت صغيرة كلنا بنتشعبط فى رضا ربنا وغفرانه
كريم ابتسم : انا أول مرة اعرف المعلومة دى
الشيخ بابتسامة : أدى ثواب ليا وليك وانا زى والدك لو حابب تحكيلى واساعدك انا معنديش اى مانع
كريم ابتسم وحس بالراحة وقرر يرمى كل حمول كتفه وهمه
وحكى للشيخ كل حاجة حصلت
الشيخ : انت عارف ربنا بيحبك اد اي عشان يديك اختبار كبير زى ده انت اه غلط وغلط كبير كمان ولازم تصلحه يا ابنى
كريم بدموع : طب ومراتى انا بحبها مقدرش اعيش من غيرها
الشيخ : متزعلش منى بس انت اللى عملت كده وهى حقها متبصش فى وشك تانى اصلا هى عارفة اللى انت قولته ده
كريم : لا هى عارفة اللى شافته متعرفش الباقى ومتعرفش طلقتها ليه وانا مقدرش اواجهها
الشيخ : يبقى تسيبها تعيش حياتها وتشوف انت غلطك مينفعش تعمل عكس كده
كريم بدموع : عارف
الشيخ بابتسامة : اقعد اقرا فى المصحف ده لحد ما أذن للعشاء
كريم : ياااه الوقت جرى بسرعة
الشيخ : ولا بسرعة ولا حاجة يلا أقرا واستغفر ربك لحد ما اجيلك تانى بعد الصلاة
فى مكان آخر .....
صحى انس على صوت بطة وهى بتفزعه مش بتصحيه
بطة دخلت أوضته بصوت عالى : يا لهواااااااااااااااااااااى
انس بفزع قام من السرير : اي فى اي البيت ولع
بطة بضحك شديد : قوم يا موكوس بقينا العشا وانت مصليتش حاجة
انس بغيظ : ولما اقوم اخلى وشك القمر ده شوارع دلوقتى
بطة بغرور : انا عارفة انى جمر يلا قوم ماما بعتانى اصحيك
انس بضحك : يا شيخة لتواضعك
بطة بضحك : يلا قوم عشان تذاكر بس تعالى ناكل الاول
انس : طبعا واحدة واخدة الإجازة
بطة برياكشن عبلة كامل : الله اكبر الله اكبر يلا يلا قوم
انس : حاضر جاى يلا اطلعى برة
بطة وهى بتزق كرسيها : يلا مضطرة احرمك من طلتى البهية
انس اول ما خرجت اتغطى وانام تانى
بطة دخلت تانى بصوت عالى : انانااااساااااااة
انس بفزع : يا بت بلاش الاسم ده اناناسة دى قولت جاى
خرجت ونام تانى
سلمى بقى دخلت المرة دى : انس
انس قام بصوت احمد حلمى وهو بقلده بايده : فى ديلك كده هتلاقينى فى ديلك
وقاموا كلوا وانس دخل يذاكر امتحاناته خلاص قربت وهو ثانوية عامة ولازم يجيب مجموع عالى
( ربنا معاهم 
)
)رجع كريم الشركة واتصدم لما لقى .....
