احببت طفله
البارت العشرون 20
بقلم :ندى على
فهد بص لندى لقى الدم مغرق الأرض
ندى بدموع:فهد ابننا هيموت واغمى عليها
فهد شلها وراخ ركبها العربيه وجرى على المستشفى
فهد بعياط:ندى متسبنيش اوعى تعمليها وتسبينى لوحدى انا مقدرش اعيش لحظه وحده من غيرك ووصلو المشفى
فهد بصوت جحيم:دكتورررررره يا متخلفين يالى هنا
الدكتوره بخوف:اتفضل يا فهد بيه حطها هنا
فهد :مراتى حامل عرفه لو جراله حاجه منطلعيش احسن ودخلت الدكتوره وفهد فضل رايح جى فى المشفى وبعد وقت خرجت الدكتورة
فهد بعصبيه:ندى عمله ايه يا دكتوره دلوقتى
الدكتوره :الحمد الله قدرنا ننقذها هى والطفل بي دا مش معناه انها بقت كويسه لازم الراحه التامه
فهد:ايه سبب النزيف دا اصلاً يا دكتورة
الدكتوره :بسب انها عملت مجهود وخصتاً انها لسه فى الشهور الأولى
الدكتوره بخوف وترتر:بصراحه لازم تبعد عن حضرتك و متقربش منها لحد الشهر التالت
فهد بغيظ:تمام يا دكتوره ودخل لندى
ندى بتعب:فهد ابننا كويس
فهد بحب قبل جبينها :كويس يا روح فهد بس مش لازم تعملى اى مجهود حتى لو بسيط
ندى :تمام بس انا عوزه امشى
فهد:تمام هروح اخلص اجرأت المستشفى ونمشى على طول والبسى حاجه وسعه ودا قلت تمام
..........................
مراد ونور نزلو
مراد:فهد فهد يابنى
نور كانت بدور على نور
نور راحت الاوضه لقت دم فى الأرض نور صوتت
مراد :نور فى ايه بتصوتى ليه
نور بخوف:دم دم يا مراد
ملك :مراد رن على فهد شوف ندى فى ايه
مراد رن على فهد
مراد:الو فهد ايه الدم اللى فى الوضه بتعتك
فهد حكى ليه اللى حصل
مراد:يعنى اجى
فهد:لاء ساعه وهنكون فى البيت
مراد:تمام
فهد:مراد خلى الداده تعمل اكل صحى لندى لأنها تعبانه
مراد بضحك:حاضر يا معلم
وقفل الفون
رحمه :الله فى ايه ايه الصوت العالى دا الواحد ميعرفش ينام
نور بغيظ:نامت عليكى حيطه يا بعيده
رحمه:انتى وحده قللت الأدب ومش متربيه
نور :انت مش متربيه وراحت مسكت شعرها
مراد بزعيق:خلاص بقى رحمه انتى ايه اللى مخرجك من اوضتك
رحمه بخوف من صوت مراد:انا انا
مراد:رحمه على اوضتك ومش عاوز اسمع صوتك فهمه
رحمه راحت على اوضتها
نور:مالك تعالى نعمل اكل لندى
ملك:حاضر يلا تعالى
.....................
عند ندى وفهد
فهد دخل لندى
ندى :فهد يلا عوزه اروح
فهد:يلا يا حبيبى وخرجو من المشفى
وبعد وقت وصلو الفيلا
ندى نزلت:فهد انت شامم
فهد باستغراب:نعم شامم شامم ايه
ندى بطفوله:شامم ريحه فروله
فهد:ايه فروله هي الفروله ليها ريحه
ندى:اه ليها وانا عوزه فرواله
فهد بخبث وهو بيقرب ليها:انا معايا فرواله يا روحى
ندى :بجد فين
فهد:انتى
ندى :فهد احنا فى الحديقه
فهد:حاضر جو فى فوراله
ندى دخلت جرى
فهد بعصبيه:ندى متجريش
ندى بحوف من صوته:حا حاضر ودخلت المطبخ
نور :ايه يا حببتى انتى عامله ايه
ندى فتحت التلاجه :ايوا انا حلو
ملك :انتى بدورى على ايه
ندى :فرواله
سميحه:اهى يابنتى
ندى اخدت الفرواله وطلعت اوضتها
....................
غرفة فهد وندى
ندى :انا هحطها تحت السرير علشان فهد ميكلش منها ويخلصها
فهد من وراها:انا اخد فرواله لالا مستحيل انا هخدك انتى
ندى بطفوله:لاء انا هروح اخد شور واطلع اخد الفروله و طلع اعد فى البلكونه تمام
فهد بخبث:اجى اسعدك
ندى بتوتر:لاء انا بعرف
فهد:طيب برحتك
ندى دخلت وطلعت صوتت
فهد بخوف:ندى فى ايه بتصوتى ليه
ندى بخوف:فى صرصار
فهد بضحك:انتى بتخافى من الصرصار
ندى هزت رسها بمعنى اه
فهد بخبث:امال لو قلتلك ان فى فران هتعملى ايه بقى
ندى حضنت فهد واتشعلقت فى رقبته
فهد بتوهان:اعمل ايه فى ام الحمل دا
ندى :انت بتكلم نفسك يافهدى
فهد بصلها وبسها بوسه رقيقه من شفايها
ندى بكسوف:فهدى
فهد:عيونه
ندى:نزلى
فهد :حاضر يلا ننزل عملك مفاجاه
ندى :بجد ايه
فهد :لما تنزل يلا
ونزلو تحت
ندى بصدمه :..........
لمتابعة باقي الرواية زوروا قناتنا على التليجرام من هنا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
