 |
رواية عشق الزين الفصل السادس والعشرون |
السادس والعشرون🔥
عند سعاد
سعاد : ادينى سمعتك اهو طلبك مرفوض.
مراد بضيق: ليه ؟.
سعاد : علشان انت متجوز قبل كدة انا اية اللى يلزمنى انى اجوز بنتى واحد كان متجوز وكمان مراته كانت حامل منه .
مراد : اللى يلزمك .. انى بحبها .
سعاد : لا انت مبتحبهاش... انت واخدها بديله لمراتك يامراد وانا بنتى مش بديله لحد .
(مراد سكت وفضل شويه وقت يبصلها وهى اتوترت من نظراته اللى مش قدرت تحدد هى ايه بالظبط حست انه بيتحداها او ممكن فعلا بيحب بنتها بس فى الاخر نظرة الحزن مش قادر يخبيها ).
مراد بهدوء: انتى معترضه على قضاء ربنا.
سعاد : لا طبعا .
مراد : انا كمان معترضتش ورضيت بحياتى ... انا يمكن لو كنت قابلت سارة قبل كاميليا كنت حبيتها فعلا ويمكن سارة كانت مكانها دلوقتى ...... .
( سكت فى اللحظه دى وحس انه اتخنق ومش قادر يتخيل فعلا لو كانت سارة مكان كاميليا كانت حياته هاتبقا ازاى من بعدها .. اتخنق لدرجه انه عاوز يمشى وشال فكرة جواز سارة من دماغه ).
مراد قام وقف : انا ماشى .
سعاد: ايه هربت ومكملتش ليه .
مراد : لانك مصرة تحطينى فى خانه انا مش عاوز اوصلها ... انا عاوز اعيش اللى باقى من عمرى مع اللى الانسانه اللى بحبها... انا حبيت سارة لدرجه ان خالفت عهد انا عهدته لنفسى ان مبحبش ولا افتح قلبى حد وانا اول مرة اخلف عهد انا عهدته .
سعاد بتنهيدة : خطوبه تلات سنين .
مراد : تلات سنين ليه !
سعاد : هو كدة انا هابقا مطمنه اكتر واشوفك حبيتها فعلا ولا مجرد تعلق بيها .
مراد : هاثبتلك ... بس عاوز اكتب كتابى .
سعاد : لا .
مراد : لا هاكتبه انا عاوز انزل معاها براحتى واقابلها براحتى وامسك ايديها مش عاوز قيوود ومتخافيش انا فاهم فى الاصوول كويس .
سعاد : اليوم اللى هاتيجى فيه فى التلات السنين تقولى انا عاوز اتجوزها بجد هاقولك وقتها سيبهااا لازم تكون قد الوعد .
مراد : انا مبرجعش فى كلمه قولتها لحد .. مع انى مش فاهم وجهه نظرك بس انتى ام وادرى .
سعاد : بكرة لما تخلف ويبقا عندك بنت .. هاتعرف وقتها معنى خوفى ووجهه نظرى .
مراد بغموض : انشاء الله .... اجاى اتقدم امتى ؟.
سعاد : هاقول لباباها الاول واخليها تكلمك تبلغك بالميعاد وتجيب اهلك .
مراد : ماليش اهل ... ماليش الا خال وحيد وعايش فى النمسا وله حياته ومش فاكرنى ... ماليش الا زين الجارحى هاجيبه هو مراته طبعا ... عن اذنك .
سعاد: ماشى يابنى ... انشاء الله خير .
*********************
فى شركه الجارحى
زين: خير يا باشا جاى بنفسك شركه الجارحى ليه ؟.
الباشا : ايه هو ممنوع اجاى .
زين : لا تعالى فى اى وقت بس انا خايف عليك من حرقه الدم لما تدخلها كدة وانت كنت فى من الايام هاتموت عليها وتبقا قاعد مكانى .
الباشا بغيظ : بلاش نتكلم فى الماضى يا زين .
زين ببرود : ليه بلاش .
الباشا : علشان منزعلش من بعض .
زين : تؤتؤ بلاش نتكلم فى الماضى علشان انت خايف ادفنك مكانك هناااا بسبب اللى انت عملته زمان .
الباشا : زين انا جاى علشان تخف على ابنى شويه .
زين : ليه هو ابنك ماله .
الباشا : انت عارف كويس ماله .
زين : ههههه اه قالولى الصبح انه مقبوض عليه فى قضيه اداب ههههه صورو ماليه الدنيا وهو ملفوف فى الملايه .
الباشا : اللى انت عاوزو خدوة بس طلعه منها .
زين : هههه وانا مالى هو انا وزير الداخليه .
الباشا : لا بس كلنا عارفين مين زين الجارحى وبكلمه منه يقدر يقلب البلد .
زين : ولما انت عارفنى كدة بتلعبوا مع حد انتو مش قدة ليه ... زقيت ابنك فى طريقى ليه وانت عارف ان مصيرة الموت .
الباشا : من شباه اباه فما ظلم ... كلك ابوك .
زين : ههههه لا غلط انا كلى ابويا فى الشكل اه فى النجاح اه فى الذكاء اه فى القوة اه لكن انا مش نفس طيبته ...هو طيب لدرجه انه اكتشف ان صاحب عمرة اللى جابه من الشوارع وعمله بيه كبير بيسرق من وراة وسابه ومحبسهوش ... ولا حتى طالب بفلوسه اللى الخسيس سرقها ... من كتر طيبته طمعك فيه وخلالك تفكر تموته .. عارف هو لو نص شرير مكنتش قدرت تعمل معاه اللى انت عملته ... علشان كدة بقولك انا مش طيب ... انا عايش عمرى كله عاوز انتقم منك واهو بدأت ولسه التقيل جاى وراة انا هاخليك تدوق العذاب انواع .
الباشا : طلع ابنى وانا هاصفى املاكى واخاد ابنى واهاجر برة البلد .
زين : لا .
الباشا : يبقا انت اللى بدأت وزى ما لعبت مع ابنى وحرقت قلبى عليه هاحرق قلبك على مراتك .
زين قام من مكانه وراح لغايه عندة ونزل بجسمه لمستواة : دة انا اقتلك واشرب من دمك لو فكرت فيها مجرد التفكير بس .... انا قولتلك انا غير ابويا .... انا غول ... خاف منى ... ويالا اطلع برة .... وقتك خلص معايا .
الفصل السابع والعشرون من هنا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
