 |
| رواية خوفي كان نجاه الفصل السابع والعشرون |
الجزء 27: رواية خوفى كان نجاة
معتصم يدخل مكتب العميد ولم يطرق الباب ودخل بحزن شديد ودموعه سايلة وكله ندم .معتصم :يا دكتور يا دكتور انا اسف يا دكتور ..مجدى :انت نين واسف على ايه ..معتصم :انا اسف انا اللى فبركن الصور لشهد وكان عقاب ربنا ليا فى اغلى ما عندى فقدت اهلى امبارح ..مجدى بصدمة :انت بتقول ايه ؟.معتصم: انا ومريم صحبتها عملنا كدا مريم طلبت منى كدا وانا بحبها من زمان وهى قالت لو مش عملت كدا مش
هاتزوجك ومش عايزاك .مجدى بلهفة :دلوقتي تطلع معايا على مدرجكم ..معتصم :انا هاعمل كل اللى تقولى عليه ..فى المدرج مجدى مسك المايك من دكتور المحاضرة..مجدى :الاخ معتصم عايز يقولكم حاجة مريم عبدالغفور تشرفنا هنا ..نريم :يالهوى يالهوى وطلعت عند الدكتور..معتصم :انا انا انا عملت حاجة غلط وحرام ندمان عليها والسبب فى دا مريم دى ..مريم بخوف :مش انا اللى قولتله فبرك الصور مش انا دا كداب ..معتصم :تصدقى بالله انا كنت اعمى وغلطان انى حبيتك انا عايز اقولكم انا اللى فبركت الصور اللى شوفتوها لشهد وانا كمان بعتها لارقام منكم بس انتوا تصدقوا لما فضيحة وتنشروها ما بتستروش ابدا بس انا اتعاقبت من ربنا فى اهلى وفقدتهم فى حادث والباقى عليكم استغفروا ربنا فى اللى ظلمتوها وكمان خبروا الناس كلها انها بريئة سامحنى يادكتور سامحونى كلكم انا بجد اسف . مجدى :طبعا شوفتوا اللى حصل وانا بمنع مريم ومعتصم من الدراسة 5سنوات يحرموا من دخول الكلية ولا تقبلهم كلية اخرى ..مريم :يادكتور يا دكتور اسمعنى انا اسفة ..خرج مريم ولم ينصت لمريم ..مجدى :انا هامشى لاحسن اقت*ل قت*يل دلوقتى الا شهد الا شهد ..اتجهت مريم الى مقعدها ..نجاة :معقول انتى تعملى كدا ليه با شيخة ازيتك فى ايه شهد دا مافيش اطيب منها واحسن منها . مىيم :اديكى قولتى ما فيش احسن منها انا كل ما
اشوفها من نجاح لنجاح ببقى عايزة اكلها ..نجاة :اوعى كدا انا مش عايزة اعرفك تانى انتى مش تستاهلى انى اوقف معاكى الوقفة دى معاكى ..ذهبت نجاة للسكن ..نجاة :تقدرى تروحى بيتكم يا شهد وانتى مرفوعة الراس وتحطى عينك فى يون اهلك وتقولى انهم ربوكى احسن تربية بس للاسف تربيتك ماتنفعش مع الزمن دا الزمن جا قاسي جدا يا صديقتى.حضنت نجاة شهد ..شهد :ايه الكلام دا انا مش فاهمة حاجة . نجاة :خلاص ياشهد الدكتور مجدى اثيت انك بريئة قدام الدفعة كلها وحرم اللى عملوا كدا انهم يكملوا#بقلم اوشي
