روايه قلوب حائره الفصل السادس والعشرون
استمع ماذن لصوت دق على الباب فذهب وفتح الباب ليري عزه وهى تقول \ فى واحده تحت عايزه تقابل مدام هند
ماذن باستغراب \ مين ديه
عزه \ انا اول مره اشوفها
هند تقدمت منهم \ فى ايه ياماذن
ماذن \ فى واحده تحت عايزه تقابلك
هند \ واحده مين
ماذن \ مش عارف الصراحه
هند \ روحي انتى ياعزه وانا هلبس وانزل
خرجت عزه من الغرفه لتقول هند \ مش عارفه بس ممكن تكون واحده زميلتى من الجامعه
ماذن \ استنى انا هاجي معاكي
بعد قليل .....
ماذن \ اهلا وسهلا اتفضلى اقعدي
سميره \ شكرا يابنى
هند \ مين حضرتك انا معتقدش انى شوفتك قبل كده
سميره بحزن\ انتى مش عرفاني
هند باستغراب \ ايوه فعلا مش عرفاكي
سميره بحزن\ فى بنت تنسي امها... انا امك ياهند
هند انتفضت واقفه \ انتى ......لا لا ....انتى ايه الى جابك هنا اطلعى بره
ماذن باستغراب \ فى ايه ياهند
هند بخوف تشبثت بماذن \ ارجوك ياماذن خليها تمشي من هنا
سميره بدموع \ ليه بتعملو فيا كده انا امك ياهند
هند بصراخ \ انا امي ماتت امش اطلعي بره
اجتمع كل من فى البيت علي صراخ هند
عبد اللطيف \فى ايه يا هند انتى كويسه
هيام اقتربت منها واحتضنتها \ حبيبتى اهدي فى ايه
ماذن \ انتى ازاى متقوليليش ان مامتك عايشه
هند ببكاء\ لانها ماتت بالنسبالى ارجوكم طلعوها بره انا مش عايزه اشوفها
نور لمحت المراءه واستغربت \ ديه نفس الست الى كانت فى مكتب رامز
هند بخوف\ رامز ......هاتولى رامز انا عايزه رامز
ماذن بقلق \ طيب ممكن تهدي علشان خاطري
عبد اللطيف التقط هاتفه وكاد يتصل ليلمح رامز وهو يدلف الى المنزل
هند ركضت اليه واحتضنته \ مشيها يا رامز انا خايفه
رامز \ ششش اهدي انا معاكي متخافيش
هند بدموع \ انا مش عايزه اشوفها
رامز بهدوء \ممكن تهدي
ماذن واقف لا يفهم شيء
رامز وجه نظره الى سميره وقال بغضب \كنت عارف انك هتيجي هنا هو انا مش قولتلك ابعدي عنا
سميره بحزن \ ليه بس بتعملو فيا كده انا امكم وانتو وحشتونى اوي
رامز بصراخ \ كفايه كذب احنا امنا ماتت ودفناها كمان وخدنا عزاها
عبد اللطيف \ عيب كده يرامز ديه مهما كانت امك انا اه معرفش ايه الى حصل بس لازم تحترمها
رامز بوجع \ اسف ياعبد اللطيف بيه الى قدامك ديها متعرفش يعني ايه ام
هيام بحزن \ بس التفاهم يبقى براحه
رامز \ انا عايز افهم ايه الى رجعك
سميره مسحت دموعها \ علشان انتو وحشتوني ونفسي اخدكم فى حضنى
رامز بسخريه \ عشم ابليس فى الجنه
سميره \ ليه بتعمل فيا كده انا غلط ومتسعده اعمل الى انتو عايزينه بس اعيش معاكم الايام الى بقيالى
رامز اقترب من هند وقال \ هند انتى ممكن تسامحيها
هند هزت راسها \ مستحيل
رامز \ انا ممكن اسامحك بس فى حاله واحده انك تقولى للناس الى واقفه ديه انتى عملتى فينا ايه وهما لو قالولى اسمحك انا هسمحك
سميره وضعت راسها بالارض فقال بسخريه \ واخيرا حسيتى بغلطك وندمانه بس للاسف جاي متاخر ولادك كبرو وقلبوهم مكسوره من الى عملتيه فيهم
اقترب من ايهاب وقال له \ ايهاب عمتو هيام بالنسبالك ايه
ايهاب بابتسامه \ هى كل حاجه بالنسبالى
حازم تحدث \ من غيرها احنا ولا حاجه
محمد \ هي الام والاب بالنسبالنا
رامز \ اقترب من هيام \ عمتو هيام رغم انها مش ام الا انها عملت المستحيل علشان تربي ولاد اخوها اليتامي
اقترب من سميره \ انتى عملتى ايه يالى المفروض انك ام تحب اقول للناس دول انتى عملتى ايه
هند ببكاء \ هي اسوء ام
هيام احتضنت هند وقالت \ اكيد مكنش قصدها او يمكن انت فهمنها غلط
رامز بدموع \فعلا مش قصدها تسبنا مرمين فى البيت واختى تعبانه وبتعيط وانا مش عارف اعمل حاجه والدنيا بقت ضلمه كنا خايفين وهى راحت علشان تسافر ومفكرتش تعرف بابا حتى اننا لوحدنا انتى بجد مكنتيش خايفه علينا مش كان ممكن نولع فى البيت مكنتيش خايفه على بنتك الى حرارتها مرتفعه وانا كنت لسه صغير مش بعرف اعمل حاجه
هند بانهيار\ مش قادره اصدق انك ام وتسيبى ولادك الى لسه صغيرين رمياهم فى البيت لوحدهم جعانين ومش عارفين يعملو حاجه ورامز بيحاول يسكتني وميخاوفنيش وهو اصلا كان مرعوب تخيلى ليلتين لوحدينا وكنا هنموت من الخوف كل ده علشان كنتى عايزه تسافري
ماذن اقترب من هند التى كانت تبكي واحتضنها \ اهدي خلاص ....
نور لمحته ولمحت حزنه وبكائه غصب عنها دمعت عيناها
سميره مسحت دموعها \ انا غلط كنت عايزه امن لنفس حياتى مكنتش بفكر غير فى نفسي كنت انانيه انا بعترف بس انا غلط وعايزاكم تسامحوني
رامز \ تخيلى انك رجعتي وعرفتى ان ولادك ماتو والبيت ولع بيهم كنت هتعملى ايه
هند مسحت دموعها \ لولا ان بابا قلق علينا وفكر يجي يطمن كان زمنا مايتين اكيد
سميره \ انا غلطانه بعترف بس انا امكم مهما عملتو ومستنيه تسامحونى
رامز \ اطلعى بره ومش عايزين نشوفك تانى كنا خلاص نسينا
عبد اللطيف بحزن \ متفتكريش انك لم تيجي هيسامحوكي بسهوله محتاجين وقت وياريت تسبيهم يفكرو
سميره \ انا ماشيه بس انا هفضل معاكم ومش هنساكم وهستني تسامحونى
ابتعدت لتخرج من المنزل باكمله
هيام بحزن \ ماذن خد مراتك واطلعو هي محتاجه ترتاح شويه
حازم اقترب من رامز \ اهدي كل شيء مصيره يتصلح
رامز \ مفيش حاجه هتتصلح
ابتعد الجميع فاقتربت نور من رامز \ انا حاسه بيك لاني مريت بنفس الى مريت بيه
رامز \ فى فرق بينى وبينك انتى ابوكي هيموت ويشوفك ومعملش حاجه غلط مطردكمش بالعكس
نور بتنهيده \ يمكن ....
رامز كاد يبتعد ولكن اوقفته \ ممكن متزعلش منى
رامز التفت لها وقال \ من ايه
نور \ لانى كنت رخمه معاك اوي
اقترب منها \حصل خير
نور \ هو انت بتحبني ليه وازاي رغم انك مشوفتنيش غير ايام
رامز\ لان اول يوم شوفتك فيه اتخطفت مش بجمالك لا بحبك لاختك بحنيتك بقوتك وبضعفك فى اوقات بتبقى ضعيفه وخجوله وفى اوقات بتبقى قويه ووثقه فى نفسك والى يقرب منك بس هو الى هيعرفك صح وانا شوفتك فى كل حلاتك حزن وفرحه وقسوه وخوف ......انا اعرفك اكثر بكتير ما انتى تعرفي نفسك
تركها وابتعد وهى استغربته ازاى يعرف عنها كل حاجه
.....
ايهاب \ انا بفكر اطلب ايدك من جدو
رحاب بحزن \ لا مش هينفع استني لما بابا يرجع
ايهاب \ حاضر بس انتي مقولتليش انتى وفقتى ليه
رحاب \ حسيت انك بتحبنى بجد
ايهاب بحب \ وديه الحقيقه انا بحبك بجد
رحاب بخجل \ طيب
ايهاب بغيظ \ طيب وانا اعمل بيها ايه ديه
رحاب \ لما نتخطب مش ده اتفاقنا ولا ناوي ترجع فى كلامك
ابتسم بحب \ لا ياستى هستنى وواثق انى هسمعها منك قريب
...... \ احم احم نحن هنا
التفتت رحاب لتري ندي ومحمد فخجلت
ندي بابتسامه \ احنا عايزين بقى نفرح فيكم
محمد ضاحكا \ الحب ولع في الدره
ايهاب \ على فكره بقى انتو الاثنين رخمين
ندي بزعل مصتنع \ ثلاثه من فضلك اعمل حساب ابن اخوك
ايهاب ضاحكا \ والله العظيم انا خايف على الغلبان الى جاي ده منكم
محمد اقترب من رحاب \ لو الواد ده زعلك قوليلى وانا اعلقهولك من رجليه
ايهاب بابتسامه \ هو فى حد يزعل القمر ده
محمد \ اخويا وقع على بوذه ياجدعان
ندي \ يابنى اتقل شويه مش كده
رحاب بخجل \ على فكره انتو غلسين اوي بجد
ندي ضاحكه \ ياختى على العسل المكثوف ده
رحاب ركضت بعيد عنهم
محمد \ يابنى ياحبيبى مينفعش كده لازم تتقل شويه الستات دول مبيحبوش المدلوقين كده
ايهاب بسخريه \ ايوه صح ما انت خبره
ندي بغضب \ نعم ياعني ايه خبره ياعني انت بتخوني
محمد بقلق \ انتى هتصدقى الحيوان ده
ندي بزعل \ انت تعرف حد غيري
ايهاب بخبث \ حد مين دول ميتعدوش على الصوابع
محمد بعصبيه \ اسكت ياجزمه قديمه
ندي بحزن \ وكمان بتتعصب انا شكلى اتخدعت فيك
ايهاب ضاحكا \ البس ............
................
كانت هيام جالسه على السرير شارده الذهن فاقت من شرودها هذا على صوت الهاتف الذي يعلن وصول رساله
فالتقت الهاتف لتري رساله من رق غريب قامت بفتحها
(ازيك ياهيام انا خالد ممكن نتقابل ضروري علشان نتفاهم بعض )
هيام ارسلت رياله مضمونها \ نتفاهم على ايه مفيش كلام ممكن يتقال بعد الى انا قولته
اتاها الرد \ هيام خلينا نتكلم مش يمكن اقدر اقنعك
هيام \ مش هينفع صدقنى
تركت الهاتف وهى تتنهد بضيق ولكن اتاها اتصال من نفس الرقم
هيام فكرت متردش
ولكنه اعاد الاتصال مري اخري فاجابت \ انت عايز ايه
خالد \ انا واقف تحت ممكن تنزلي نتكلم شويه
هيام بعصبيه \ انا قولتلك مش عايزه بلاش اسلوبك ده
خالد \ انا واقف تحت ومستنيكي متتاخريش
اغلق الهاتف بدون ان يستمع لها
فى منزل عبد اللطيف (فى غرفة نور وولاء)
كانت ولاء جالسه ترسم مستنده على الحائط وكانت سارحه بافكارها تذكرته فابتسمت وظلت تتطلع فى رسمتها نعم انها كانت ترسمه انه اثر الحب هنا ايقنت انه احتل قلبها وشغل تفكيرها ولكن كل مايضايقها تلك الفتاه التى سيتزوجها هنا اختفت الابتسامه وحل محلها الحزن الذي بدي على وجهها
نور خرجت من الحمام وهى تنشف شعرها بالفوطه \ بتعملى ايه يالولو
ولاء ارتبكت وقالت بتوتر \ ابدا كنت...برسم
نور لمحت توترها فاقتربت منها \ مالك ياولاء بقالك فتره بالك مشغول ومش مركزه خالص انتى كويسه
ولاء تنهدت بضيق \ انا مخنوقه اوي
نور بقلق \ مالك ايه الى حصل
ولاء لمحت قلقها \ متقلقيش انا كويس
نور نظرت للورقه الى بيدها \ متورينى رسمتي ايه
ولاء بقلق \ ها ....لا ولا حاجه
نور بشك خطفت الورقه من يدها لتري رسمة تشبه حازم كثيرا فقالت بغضب \ ممكن اعرف ايه الى بينك وبينه
ولاء نهضت وحاولت الابتعاد لكن اوقفتها وقالت بحده \ جوبينى ايه الى بينك وبينه
ولاء بحزن \ صدقينى مفيش حاجه
نور ببغضب \ ولاء بلاش اوعاكى تفكري فى الموضوع ده ...دول ميتوثقش فيهم اوعى تغلطى نفس الغلطه الى امك غلطتها زمان
ولاء انسالت الدموع من عينيها \ لا يانور ماما مغلطتش هي حبت بجد
نور بصراخ \ مفيش حاجه اسمها حب الحب ده اكبر كذبه والى يفكر يحب يبقي يستحمل النار الى هتشوه روحه قبل قلبه ايه ماكتفتيش بالى حصل
ولاء وهى تمسح دموعها \ متقلقيش يانور هو مستحيل يبصلي وهيتجوز الى متتسماش ارتحتى
ارتمت على السرير لتخفى وجهها وتبكي بصمت
نور ظلت تنظر لها تنهدت بضيق واقتربت منها وجلست بجانبها ومسدت على شعرها بحنان \ انا اسفه مقصدتش ازعلك بس انا خايفه عليكى
ولاء .......
نور \ انتى بتحبيه مش كده
ولاء رفعت وجهها وقالت بين دموعها \ صدقينى معرفش حصل ازاى
نور بتنهيده حزينه \ وهو ....
ولاء مسحت دموعها وقالت \ هو شايفنى انى واحده جايه من الشارع
نور \ ميعرفش انتى مين
ولاء هزت راسها بنفي فاكملت نور وقالت \ طيب ممكن تتجاهليه بعد كده ومتكلمهوش تانى
ولاء \ حاضر
نور \ ولاء انتى مش جايه من الشارع انتى حفيدة عبد اللطيف زيك زيه مفيش حد احسن منك لازم تبقى فاهمه ده كويس
ولاء احتضنتها \ ربنا يخليكي ليا يانور.................وكان هناك شخص ما يستمع اليهم
.....
دلف ماذن الى مكتب عبد اللطيف
عبد اللطيف \ خير ياماذن فى ايه
ماذن بغضب \ انت ازاى متقوليش حاجه زي ديه
عبد اللطيف بعدم فهم \ حاجة ايه
ماذن \ ليه مقولتليش ان نور وولاء يبقو اخواتى..........................
تفتكرو رامز وهند ليهم حق يكرهو امهم؟
يتبع ......
