رواية حكايه فارس الفصل الخامس عشر 15 بقلم سلمي محمد
#حكايه فارس
البارت الخامس عشر
وقفنا المره اللى فاتت ان اياد صحى واتصدم لما شاف جده قاعد جمبه وماسك مصحف بيقرأ فيه
اياد بتعب:جدو هو انت هنا بجد ولا انا بيتهيقلى
مدحت:لا هنا مش بيتهيقلك عامل ايه
اياد وهو بيحاول يقوم:ااااااه انا كويس علشان انت جيت انا متشكر اوى
مدحت:انت كنت عاوزنى اجى ليه
اياد بحزن:جدو انت هتفضل رامينى كدا انا دماغى اتفتحت بسببه هو انت ليه مش بتحبنى انا عندى استعداد اشتغل خدام عندكم بس خدنى اعيش معاك ارجوك
مدحت بسخريه:متعود على الخدمه طول عمرك مانت ابن الخدامه مش ابن الهانم وانا قولتلك ميت مره متقوليش جدو
اياد وهو بيحبس دموعه:انا اسف ي مدحت بيه مكنش قصدى اتعدى حدودى وبعتذر لحضرتك انى عطلتك وجبتك هنا
فى الوقت دا دخل فارس بغضب:انت ايه يعم انت حفيدك اضرب ودماغه اتفتحت وكان هيموت ودى مش اول مره يتضرب فيها
وقرب من اياد ورفع لبس المستشفى ومدحت شاف اثار ضرب وحروق على جسم اياد واتصدم من اللى شافه ازاى مستحمل كل دا فارس مسكتش ورفع هدومه هو كمان وقال
فارس:شوفت جسمى وجسم اياد وعادل زينا احنا التلاته من صغرنا مستحملين ضرب واهانه وزل محدش يستحمله بس الفرق ان انا وعادل معندناش خيار تانى علشان اللى بيعمل فينا كدا ابهاتنا انما اياد ابوه مات وكان المفروض انت اللى تخده بس ازاى الباشا الكبير يقبل انه يربى حفيده وكل دا ليه علشان ابنك خرج عن طوعك واتجوز اللى حبها قلوبنا مش بأدينا هو مكنش فى ايده انه يحب خدامه ومكنش ينفع يبطل يحبها ويتجوز بنت باشا زى ما كنت عاوز اياد مالوش زمب ابنك ومات خلاص مات وانت غضبان عليه ومقاطعه ليه سايب ابنه كدا متريح ابنك فى قبره وتأخد بالك من ابنه هو مالوش دعوه بكل اللى كان بينكم انت ليه مش بتحبه جرب اياد مش وحش ولو اتعاملت معاه هتحبه بس متسيبهوش كدا احنا لو فضلنا كدا هنموت بنشتغل وفلوسنا بتتأخد بنروح الكليه ونرجع بسرعه وبنبقى خايفين نتأخر دقيقه واحده علشان لو اتأخرنا هنتضرب ارحمه من الزل دا عادل رحم نفسه وسافر ارحم اياد وخده بيتك
مدحت كان قاعد مصدوم من كل اللى بيسمعه وفارس كان بيتكلم من غير ما يقف كان عاوز يقول كل اللى جواه مدحت بص لاياد وقام اخده فى حضنه
مدحت:انت ليه مقولتليش كل اللى بيحصل دا ليه مقولتش انه بيضربك انا سيبتك وانا متطمن انك عند صاحب ابوك وهيأخد باله منك كنت بعرف اخبارك وعرفت انك دخلت كليه الهندسه
اياد بضيق:اقول لحضرتك ليه وانت اللى رمينى ليه اصلا من ساعه ما ابويا وامى ماتو وانت منعتنى من دخول بيتك حتى بيت ابويا اخدت المفتاح ومرضتش تدهولى وكل ما كنت بطلبه كنت بتقولى لما توصل السن القانونى خاليك عايش عند احمد مكنتش بتعبرنى ولا تسأل حتى لما كنت بكلمك ي كنت بتزعقلى ي مكنتش بترد وكليه الهندسه اللى دخلتها دى عمى احمد مكنش موافق انى ادخلها علشان المصاريف لولا انى قولتله هشتغل شغلانه تانيه وادفع مصاريفى حتى فارس مع انه ابنه وجاب مجموع حلو دخله حقوق غصب انا محظوظ ان هو وافق بعد زل انى ادخل هندسه وانت تقولى متابع اخبارك انت مكنتش بتبقى جمبى وانا تعبان انت معرفتش انى فى المستشفى غير لما قولت لفارس يقولك انا اسف انى ازعجت حضرتك وضيعت وقتك وشكرا انك تكرمت وجيت تشوف ابن الخدامه وهو تعبان
فارس:اياد اهدى الانفعال غلط عليك الجرح هيفتح اهدى
مدحت بحزن:انا اللى اسف انا همشى خالى بالك من نفسك وانت ي فارس خد بالك منه
مشى مدحت واياد دموعه نزلت غصب عنه هو مش فاهم ليه كل دا بيحصله كان بيعيط على حاله وحال صاحبه اللى مش بيعرف يعمل حاجه بمزاجه واحمد على طول بيزل فيهم وبيخليهم ينفذه كلامه واللى بيعند بيتضرب
فارس:اهدى ي اياد متعيطش انت اقوى من كدا اجمد وكله هيعدى
اياد:فارس هو ليه جدى بيكرهنى انا ايه زمبى ان ابويا خرج عن طوعه واتجوز امى ايه زمبى ان امى كانت خدامه انا بتحمل اخطائهم ليه
فارس قرب منه واخده فى حضنه وكان بيحاول يهديه ومكنوش يعرفو ان مدحت كان واقف برا وسمع كل دا والحزن والهم زادو جواه هو بيحب اياد بس مش قادر يأخده فى حضنه هو بيفكره بأبنه
عدا اليوم واياد خرج من المستشفى واحمد مكنش فى البيت لا هو ولا ايمن ودا كان اغرب حاجه ولما رجعو مكلموش فارس واياد خالص ولا زعقو ولا عملو حاجه دخلو اوضتهم من سكات عدا اسبوع على الموضوع دا وفى يوم فارس واياد كانو قاعدين بيهزروا سوا الباب خبط فارس قام فتح واتصدم لما شاف مدحت واقف قدامه
فارس بتوتر:حج مدحت حضرتك بتعمل ايه هنا
مدحت:ممكن ادخل
فارس:اكيد طبعا اتفضل
مدحت دخل واياد اتنفض لما شافه
اياد:مدحت بيه بجلاله قدره فى بيتنا المتواضع ايه سر الزياره الكريمه
مدحت:اياد اتكلم كويس انا جدك وبعدين جاى اشوفك واتطمن عليك
اياد:تتطمن عليا يا ايه الكرم دا جاى تتطمن على ابن الخدامه من امتى الاسياد بيتطمنو على العبيد ي بيه
مدحت قرب منه وطخخخخخ ضربه بالقلم:اياد اتكلم معايا كويس وصوتك يبقى واطى واضح ان احمد النحاس مبيعرفش يربى انت واقف تناطحنى فى الكلام وترد عليا
اياد بصدمه ووجع:انت بتضربنى كل السنين دى رامينى ولما تجيلى تضربنى
مدحت كان هيتكلم بس قاطعه دخول احمد وايمن
احمد:ايه دا حج مدحت خير فى حاجه ولا ايه العيال الجزم دول عملولك حاجه ولا ايه قولى بس وانا اكسر رقبتهم
مدحت:انا عاوز اخد اياد معايا ي احمد
اياد بزعيق:مستحيل انا مش عاوز مش هروح معاك
احمد بغضب:اخرس يزباله انت من امتى وحد فيكم ليه صوت او رئى انا اللى احدد وانت تنفذ من سكات
فارس:اهدى ي بابا وانت ي اياد براحه وقرب من اياد وقال بخفوت:انت ي غبى مش عاوز تروح معاه ليه اكيد هيبقى احسن من هنا
اياد بهمس:مش هسيبك هنا لوحدك عادل سافر ولو مشيت هتبقى لوحدك وبعدين هو ايه اللى فكره بيا اصلا
فارس:مالكش دعوه بيا انا هصرف امورى بس انت لازم تخلص نفسك وتروح مع جدك وانا هجيلك وهنبقى سوا متخافش
احمد بزعيق:بطلوا وشوشه انت وهو وانت ي زفت ي اياد هتروح مع جدك ورجلك فوق رقبتك ولا علشان ساكتلكم بقالى فتره انت وهو هتتعوجو ومش هعرف امشى عليكم كلام
اياد:لا مش هروح
ايمن واحمد قربو من اياد وايمن ضربه بالقلم ونزلو فيه ضرب هما الاتنين واياد مش عارف يعمل حاجه من نحيه مينفعش يمد ايده عليهم ومن نحيه هما اتنين وكبار وهو واحد ومش فى قوتهم
مدحت بزعيق:انتو بتعملو ايه انت وهو بتضربو حفيدى وقدامى كمان ابعدو عنه حالا
بعدو عنه واياد كان مرمى على الارض بينزف من كتر الضرب
مدحت قرب منه هو وفارس وقوموه
مدحت بحزن:اياد انت كويس انا السبب
اياد بوجع وكسره:كويس مفيش حاجه للاسف مش اول مره انا هروح مع حضرتك
فارس براحه وهو بيحضن اياد:هتوحشنى اوى ي اخويا متنسانيش بقى هنتكلم على طول
اياد:اكيد ي فارس هنتكلم ونتقابل على طول وانا هأجى ازورك علشان اشوف ملاك هى اختى زى ما هى اختك بالظبط
فارس:ايوا طبعا
مدحت اخد اياد وراح بيته واول ما دخل جدته جريت عليه حضنته بلهفه
اياد بوجع:اااااه
مديحه جدته:مالك يحبيبى مين اللى عمل فيك كدا
اياد بحزن:ولا حاجه ي هانم انا كويس
مديحه بضيق:هانم حد يقول لجدته ي هانم
مدحت:سيبيه يمديحه دلوقتى
مدحت دخل واياد فضل واقف على الباب وهو باصص للارض مش عارف يعمل ايه هو ميعرفهمش ومش من النوع الاجتماعى اللى بيعرف يتعامل مع الناس
مديحه بصتله وهو اقف وقالت:مالك ي اياد ادخل انت هتفضل واقف برا تعالى اقعد ارتاح
اياد هز راسه ودخل قعد وبعدين مدحت قال لمديحه انا جعان متقومى تجهزيلنا الاكل ولا تشوفى لو حد من الخدم يحضره
مديحه:الخدم اجازه اسبوعين علشان هما قرايب وعندهم حاجه فى البلد فأضترو يرجعو
مدحت:طب وبعدين انا جعان وانتى تعبانه مين اللى هيعما الاكل
كانت لسه هترد بس قاطعها اياد بصوت يكاد يكون مسموع:انا ممكن احضرلكم الاكل وانضف البيت كمان
مدحت بصدمه وهو بيفتكر كلام اياد فى المستشفى:اياد انا مجبتكش علشان تكون خدام لينا زى مانت كنت بتقول قبل كدا انا جبتك وانت هتعيش معانا كفرد من العيله ودى حقيقه انت حفيدى
اياد:عادى ي بيه انا متعود على شغل البيت او على الخدمه بمعنى اصح انا وفارس وعادل كنا بنعمل شغل البيت كله علشان ماما تعبانه وقبل كدا كنا بنساعدها علشان متتعبش
مديحه بحزن:اياد انسى كل دا بقى انت مبقتش محتاج انك تعمل حاجه انت هتقعد تذاكر وتخرج وتعمل اللى انت عاوزه العب براحتك
اياد:حاضر انا عندى شغل فلازم اروح عن أذنكم
مديحه كانت هتوقفه بس مدحت منعها
مدحت:سيبيه هو مش متعود علينا لسه متنسيش اننا سايبينه معاهم من وهو عنده حوالى 5 سنين ودلوقتى هو ماشاء الله عنده 19 سنه
مديحه بدموع:انت السبب ي مدحت قولتلك كتير دا ابننا ولازم يعيش معانا بس انت كنت بتقعد تزعق وتقول انه ابن الخدامه حرام عليك كبر بعيد عننا
عدت الايام واياد عايش مع جده وجدته وبيحاول يتأقلم ويتعود عليهم وفارس بقى بيأخد الاهانه والضرب اكتر بيعوضوا انه بقى لوحده وبيضربو زى ما كانو بيعملو لما كان اياد موجود ودا مخليه على طول جسمه واجعه وبيرةح الكليه وبيشتغل واياد بيزوره من فتره للتانيه ويقعد معاه هو وملاك وبعدين يروح لحد ما فى مره فارس وملاك واياد ومرفت قاعدين سوا الباب اتكسر ودخل عليهم رجاله ملثمين ومعاهم احمد ومسكين السلاح وحاطينه على دماغه وهددوهم بالسلاح مرفت اخدت ملاك فى حضنها واياد وفارس كانو هيقومو يقفو بس الرجاله منعوهم
الرجل الاول:اللى هيتحرك هقتله كله فى مكانه
الراجل التانى بص لاحمد وقال:هندمك على اللحظه اللى فكرت فيها تلعب على الباشا وخسرته صفقه مهمه اوى بسبب غبائك
الرجل التالت:هنبدأ بمين من دول بقى مين اللى هيحرق دمه اكتر
الاول:كان لسه هيتكلم بس سكت وضرب نار على مرفت
اياد وفارس جريو عليها ودموعهم نازله:ماما ماما فوقى متغمضيش عينك متسيبيناش فوقى
مرفت بتعب:فارس انت واياد ملاك امانه فى رقبتكم خالو بالكم منها وقولو لعادل انى بحبخ وكان نفسى اشوفه قبل ما اموت ونطقت الشهاده وانتقلت روحها الى ربها
ملاك كانت قاعده بتصرخ وتعيط لحد ما اغمى عليها وفارس واياد مش مستوعبين اللى حصل
والراجل اللى كان ماسك احمد قال:دى قرصه ودن بسيطه المره الجايه هحزنك عليهم هما كمان يأحمد ي نحاس وضربه بالمسدس على راسه ورمو قنبله منوم ومشيو بسرعه وسابو ملاك وفارس واياد واحمد مغمى عليهم وبعد فتره فارس بيصحى بوجع فى دماغه
فارس:ااااه انا فين وبعدين بيفتكر ويحاول يقوم يشوف اياد وملاك ومامته بس اول ما قام وقع على الارض اثار المنوم لسه فى جسمه دخلت عليه ممرضه وساعدته يقعد على السرير تانى
فارس بتعب:لو سمحتى فين اياد وملاك وماما
الممرضه بأسى:هو والدت حضرتك جات متوفيه بس باقى اللى كانو معاك كويسين وشاورت على سرير جمبه فى الاوضه وقالت الشاب اللى كان معاك نايم على السرير جمبك والطفله فى الاوضه اللى جمبكم والراجل الكبير فاق وجاله راجل تانى واخده ومشى
فارس بصدمه ودموع:ماما ماتت انتى بتكدبى هى مش هتسبنا لا
الممرضه:انا اسفه بس لازم تمسك نفسك شد حيلك البقاء لله اختك محتاجاك دلوقتى مش البنوته اللى جت معاك دى اختك
فارس:ايوا اختى
الممرضه:خلاص يبقى لازم تج علشانها هى محتاجاك دلوقتى تكون جمبها شد حيلك
وسابته ومشبت وهو قاعد مش ميتوعب اللى حصل امه ماتت والسبب فى كدا ابوه وياترى ملاك لما تفوق هتكون كويسه ولا هيحصلها حاجه هى صغيره على اللى شافته دا
قطع تفكيره تاوه اياد وهو بيفوق
فارس:اياد انت كويس
اياد:فارس احنا فين ايه اللى حصل فين ماما وملاك
فارس:ماما ماتت ي اياد ماتت وسابتنا سابت فى رقبتنا ملاك ومشيت وانهار فى العياط
اياد بصدمه ودموع:لا اله الا الله الموت علينا حق ربنا يرحمها اجمد ي فارس
فارس:بحاول تعالى قوم نروحح نشوف ملاك انا خايف عليها اوى
اياد:تمام يلا هو فين ابوك وعمك ازاى مجاش
فارس:الممرضه قالت ان هو فاق وفى راجل جى اخده اكيد دا عمى
اياد:طب يلا
راحو لملاك كانت نايمه زى الملايكه قعدو جمبها شويه لحد ما فاقت وكانت بتبص قدمها بسرود
فارس:ملاك انتى كويسه يحبيبتى
لا رد
فضلوا يحاولو يكلموها ومفيش فايده هى مش بترد راحو ندهو دكتور جى كشف عليها
الدكتور:للاسف عندها صدمه عصبيه هى اتحطت فى موقف صعب مقدرتش تستحمله وعقله اختار انها تفقد النطق علشان متواجهش الموقف
فارس بصدمه:طب هو ممكن ترجع زى الاول يدكتور
الدكتور:اكيد ممكن بس هتحتاج تتقبل الموضوع ودا صعب جدا فى سنها دا بس وديها لدكتور نفسى وشوف هيقولك ايه ربنا معاكم
مشى الدكتور وفارس قعد بتعب
فارس:ليه كل حاجه حلوه بتروح مننا هو احنا مش مكتوبلنا نفرح ليه ي اياد انا تعبت من حياتى ومن كل حاجه ومبقتش قادر اشيل كل دا لوحدى
اياد:انت مش لوحدك ي فارس انا معاك وعادل هيرجع وهنرجع زى الاول احنا التلاته وهنقف قدام الكل وهنجيب حق ماما هننتقم من اللى كان السبب فى كل الحزن والكسره اللى احنا فيها دى بس فى الوقت المناسب الاول لازم نعرف هو مين ونبدأ نفكر ونخطط وانا معاك انت مش لوحدك اوعى اسمعك تقول انك لوحدك تانى
فارس بحب:عندك حق احنا مينفعش نستسلم ولا نتكسر ملاك فى رقبتنا ومحتجانا ولازم نأخد حق ماما الاول هنراقب بابا ونشوف هو بيعمل ايه ومن مرقبتنا ليه هنعرف مين السبب فى موتها
كان هيكمل كلام بس قاطعه دخول شاب
الشاب:اسف على المقاطعه انا حسام ضابط والمسئول عن القضيه بتاعتكم دى جريمه قتل ولازم تساعدونى عاوز اعرف ايه اللى حصل
فارس واياد بصو لبعض وبعدين فارس بدأ يحكيله اللى حصل واياد قاله على فكرتهم هما عاوزين ينتقمه لامهم بس بالقانون هما مش قتالين قتله
حسام:تمام اوى يبقى لو وصلتم لحاجه تبلغونى وانا معاكم احنا الفرق العمرى بينا مش كبير ونقدر نتفاهم مع بعض كويس انا لسه متخرج من قريب فياريت تعتبرونى صديق ليكم وهساعدكم وتساعدونى علشان نجيب حق والدتكم وحق القمر اللى نايمه دى
اياد:احنا معاك هنبدأ نراقب عمى بس فارس وملاك مش هيعيشو معاه بعد كدا انا هكلم جدى ولو ينفع تعيشوا معانا
فارس:مالوش لزوم نذعجكم
اياد:بس ي اهبل انت مفيش ازعاج انا هتصل بيه اقوله اللى حصل وبعدين انا عيشت معاكم 14 سنه فأرد شويه من جميلكم عليا
فارس:شكرا ي اياد
اياد خرج يكلم جده فى التلفون وحسام استأذن ومشى راح يشوف شغله ويدور على احمد علشان يأخد اقواله وفارس فضل قاعد جمب ملاك
ياترى الحكايه فاضل فيها ايه الدنيا هتضحك لفارس وملاك ولا هتفضل كدا فصل طويل اهوا مفيش اطول من كدا تفاعل كتير بقى
#يتبع
#عاشقه الكتب
#Salma Mohamed
