 |
رواية طفلتي الهاربة الفصل الخامس بقلم ندى احمد |
فى الصباح
جيه احمد و معها البوليس لتنفيذ حكم بيت الطاعة فى قدر
أدهم: خير يا حضرة الضابط اقدر اساعدك بيه مع حضرتك المهندس أدهم المسئول عن المشروع هنا
الضابط : جالى امر ضبط على مدام قدر محمد خلف و الإخبارية قالت إنها هنا فأنا جاى ادور بنفسى
أدهم: اتفضل بس متأكد اللى اداك المعلومات ديه غلطان المكان هنا مفيش غيرنا و كلنا رجالة زى ما حضرتك شايف
الضابط
الضابط بدا يدور فى الخيم
و أدهم جرى خبى قدر فى الواحة بسرعة
الضابط و احمد بدأوا يدوروا على قدر فى الخيم ملقوش حاجة و أدهم كان بيحاول بيان انه طبيعى على اد ما يقدر
الضابط : استاذ احمد انت متأكد ان اللى ادك العنوان مدام قدر هنا ولا فى غلط فى العنوان
احمد : انا متأكد انه قال هنا بس انا معرفش مين هو مرضاش يقول اسمه
و لسه العامل اللى بلغ على قدر هيتكلم
أدهم بدا يتكلم مع الضابط و يفتح حوارات و كلام و لما حس ان مش لاقى حاجة يقولها عمل كانه فى مكالمة له ولازم يروح القاهرة
و راح ركب عربيته و جرى على الواحة ياخد قدر و هو فى الواحة لاقى الضابط و احمد كانوا جايين عليهم
أدهم: تعالى معايا العربية
قدر : لاء طبعا
أدهم: انجزى بيدوروا عليكى
قدر لسه هتتكلم أدهم شالها على كتفه
قدر : ابعد عنى ازاى تمسكنى كده
أدهم: قدر هنزلك بس نمشى بسرعة هما جايين على هنا و حد قال انك موجودة فى الواحة بسرعة نمشى
قدر : ديه مشكلتى انا هحلها
أدهم: مش هسيبك و تروحى له ده ميستهلش انتى لسه صغيرة و على نياتك انا هوقفله
قدر بدأت تعيط
أدهم: ابوس ايدك يا قدر هنعيط و نتكلم بعدين بس نمشى من هنا دلوقتى
قدر انهارت من العياط : مش عايزة شفقة من حد
أدهم : شكلك عايزة ياخدك
و أدهم مسك ايديها و جريوا و لسه هتركب العربية مع ادهم
فجأة لاقى احمد واقف بعيد عنهم بحوالي ٦ او ٧ متر بس
و أدهم ماسك قدر قدام العربية
احمد بغضب : قدددددر
قدر : 😳🥺🥺
