رواية ريم والحب الفصل الثاني 2 بقلم منصور سيد
الجزء الثانى قصة (ريم والحب)
سلوى زوجته:وهو كان وقف معاك فى اى حاجه قبل كده عشان تقف جنب أولاده
ريم واقفه ومش مصدقه اللى سمعاه وعاوزه تاخد حازم من ايده وتنزل
حسام:مش وقته الكلام ده دلوقتى الاولاد تعبانين خليهم يدخلوا يناموا والصبح نتكلم وياريت تشوفى ليهم حاجه ياكلوها
ريم :مالناش نفس ياعمى انا عاوزه انام انا وحازم
سلوى:بقولك ايه هما ليهم بيت يباتوا فيه المكان مش هيسعنا
حسام:خلاص انا هخدهم وهروح اقعد معاهم فى شقتهم
سلوى:يعنى ايه يعنى
حسام:اللى سمعتيه مش المكان مش هيسعنا خلاص وانا هروح معاهم لانى مش هينفع اسيبهم لوحدهم
ابنهم سيف كان سامع الحوار وهو فى غرفته لانه كان سبقهم ورجع قبلهم لانه رجع مباشرة بعد دفن عمه وزجته خرج من غرفته وقال ايه ياماما اللى بتقوليه ده يعنى ايه البيت مش هيسعنا دول ولاد عمنا يعنى اخواتنا هو مش كان ممكن نكون احنا اللى كنا مكانهم تفتكرى كانوا هيرمونا فى الشارع تعالى ياريم انتى وحازم ادخلوا فى غرفتي وانا هروح انام مع احمد اخويا ادخلوا انتوا ما ارتحتوش طول اليوم
سلوى امه واقفه ساكته وكأنها اتحرجت من كلام سيف ابنها
وحسام والده واقف مبتسم من كلام ابنه
وريم لفت نظرها شخصية سيف القويه وطريقته فى الكلام رغم انه بيكلم والدته اللى واضح ان شخصيتها صعبه هى كمان
بصت لزوجة عمها اللى كانت ساكته وراحت اخدت حازم اخوها فى ايدها ودخلت مع سيف سيف دخلهم غرفته ودخل هو كمان ياخد بعض المتعلقات الشخصيه الخاصه بيه اللى فى غرفته وقال لريم متزعليش ياريم من والدتى هى طيبه بس تلاقيها متضايقه من اي حاجه تانيه انا كنت داخل اجيب عشاء ليا هعمل حسابكم معايا وناكل مع بعض انتوا اكيد ما اكلتوش اى حاجه النهارده طول اليوم
ريم:لا احنا تعبانين ومالناش نفس وهنام
سيف:لا بقولك ايه انا اخوكى الكبير ولازم تسمعى كلامى ولا ايه
ريم ابتسمت ابتسامه حزينه وقالت ماشي يا سيف يا اخويا
راح سيف جهز اكل ورجع وجد ريم واخده حازم فى حضنها وبتبكي على والدها ووالدتها راح وضع الاكل على ترابيزه صغيره وشال الترابيزه ووضعها أمامهم وقال بقولك ايه ياريم لازم تشدي حيلك كده وتبطلى بكاء عشان تبقى قويه عشان خاطر اخوكى الصغير ده انا عارف ان غصب عنك وان الموضوع صعب عليكى بس بس يا ريم انت واضح انك بنت جدعه وقويه ممكن بقى تمسحى دمعوك دى وتمدى ايدك عشان تاكلى ولا امسحهم انا
ابتسمت ريم وقالت لا انا همسحهم
سيف طب يالا عشان حازم كمان يمد ايده وياكل قبل ما ينام وراح مد ايده بالاكل لحازم راح واخد منه الاكل وفضل ياكل كان جعان اوى وراح سيف قال اهو بياكل اهو يعانى باين عليه انه كان جعان جدا ممكن بقى تمدى ايدك بقى انتى كمان ولا ااكلك زى حازم راحت مدت ريم ايدها للاكل وبدأت تاكل وراح قام سيف اسيبكم تكملوا اكل وانا هدخل اريح شويه ولو احتاجتم اى حاجه اندهوا عليا معلش بقى السرير صغير بش ان شاء الله هتعرفوا تناموا عليه مع بعض انتى طبعا عارفه ظروف اخويا احمد اللى مولود بيها وعشان كده هو ماجاش معانا الدفنه
ريم:اه طبعا عارفه
سيف خارج
ريم سيف متشكره
سيف ايه الكلام اللى يزعل ده فى واحد تقول لاخوها متشكره تصبحي على خير ياريم
ريم تصبح على خير ياسيف
خرج سيف واخدت ريم اخوها حازم فى حضنها ونامت من التعب والبكاء
وفى الصباح استيقظت ريم على صوت سلوى زوجة عمها وهى تتحدث مع حسام عمها بخصوصها فسمعت
سلوى:ودول بقى طبعا عاوزين مصاريف اكل وشرب ولبس وليكون ناوى كمان تكمل ليهم تعليمهم
حسام:فى ايه يا سلوى دول ولاد اخويا وايتام واخويا الله يرحمه موصينى عليهم قبل ما يموت هو احنا جايب عيال من الشارع وعاوز اصرف عليهم انتى مش كان نفسك فى بنت واحنا خفنا نخلف تانى بعد ما انجبتي احمد عشان كذا مره انجبتي بعد سيف وكلهم اتوفوا وحتى احمد اللى ربنا أراد انه يبقى على قيد الحياه اتولد معاق ذهنى خلاص اعتبري ريم بنتك اللى كان نفسك فيها واهى تبقى معاكى وتحت طوعك
سلوى:بس انا عاوزه بنت منى انا تبقى جزء منى تبقى شبهي
حسام:ربنا مش رايد لينا كده وبعت ليكى ريم ايه المشكله تعتبريها بنتك اللى كان نفسك فيها واهو حتى لما سيف يخلص دراسته ويشتغل ووجدناه ميال ليها نجوزها له ويفضلوا عايشين معانا ولا ايه
سكتت سلوى وكأن حضر إلى ذهنا شيء من كلام حسام زوجها
سلوى ردت بلئم وكأنها تحدث نفسها قائلها ولا ايه والله فكره
حسام:ايه عجبتك فكرتى
سلوى:لا عجبتني فكرتي انا
حسام:فكرة ايه مش فاهم
سلوى :بعدين اقول ليك دا انت ياواد يا احمد ربنا بيحبك بعتلك رزقك لحد عندك
حسام :انا مش فاهم كلامك يا سلوى بس انا مش مستريح لكلامك ده
سلوى:قولتلك بعدين بس انت طبعا كل اللى يهمك مصلحة أولادك
حسام:طبعا
سلوى:وطبعا انت دلوقتى الواصى و واللى امر البنت اللى جوه دى واخوها
حسام:اه طبعا ايه الاسئله الغريبه دى فهمينى انتى قلقتينى
دخل عليهم سيف وقال لوالدته بالله عليكى يا امى عملى ريم واخوها زينا دول ولاد عمنا وايتام
سلوى والدته :طبعا ياحبيبى دول فى عنيا
استغرب سيف :من تغير موقف والدته من ولاد عمه
سيف:طيب انا عاوز افطر قبل ما اروح الكليه هروح اشوف ريم واخوها صحيوا ولا لسه عشان لو صحيوا يفطروا معانا
وراح سيف عليهم
حسام:ايه ياسلوى اللى جه فى بالك غيرك كده
سلوى:يعنى ولا عاجب كده ولا عاجب كده
حسام:لا بس فى حاجه فى بالك انا متأكد ايه هيا
سلوى:نابع
