رواية من حياة النور الفصل الرابع
عمرو : تعرف يا يحيي أن نور كانت بتتعالج عندى قبل كده من حوالى سنتين ووقتها انت كنت مسافر تعرف أن محدش كان عارف
يحيي :ازاى دا وهى كانت بتتعالج من ايه بقى
عمرو :انا مش هقول حاجه اتفضل انت بقى اعرف منها
يحيي خرج من عند دكتور عمرو
راح مكان ما
بعد شويه خرج من المكان دا وراح البيت
يحيي اول ما دخل :هى فين نور
إبراهيم:اهدا بس كده يا حبيبى وخد نفسك
ردت زينب:خرجت يا حبيبى هى وأحمد وساره
يحيي : تمام انا هطلع انام شويه
زينب :مش هتاكل يا حبيبى
يحيي :مش مهم لو جهم من بره وكانوا هياكلوا صحينى ولو مش هياكلوا خلاص مش مهم
زينب :ماشى يا حبيبى تصبح على خير
يحيي:وانت من اهل الجنه يا امى
وطلع يحيي نام
بعد كام ساعه دخل احمد ونور وساره
زينب :طب كويس انكم جيتوا علشان اطلع اصحى يحيي علشان مكنش عاوز يا كل منغيركم
نور :طب انا مش جعانه
ساره :ايه دا يا. احمد مش نور هى اللى جابتنا بسرعه علشان مش راضيه تاكل من بره وهتموت من الجوع
احمد :حصل
نور :والله يا احمد انت بتمشى ورا كلامها
ساره :يعنى عاوزه يكذب
نور :انت مش صاحبه جدعه علفكره
ساره :عاوزه حاجه يا زوزو
احمد :سلامتك
ساره :طب امسك فيا حتى قول والله ما انتى ماشيه قبل ماناكل ولا تعالى وصلنى
احمد:امسك فيكى على الاكل ليه شحاتين مش لاقين تأكله وبعدين انا مش جايبلك اتنين شاورما واحنا بره ايه مبتشبعيش واوصلك ليه من بعد بيتكم يعنى لا أساس أنه مش فى وشنا اهوه
ساره :خلاص يا عم مش عاوزه مش وشكم حاجه سلااام
كان يحيي نازل
يحيي :ازيك يا ساره ماشيه ليه افضلى نتعشا سوا دا ماما عامله البطاطس بالفراخ اللى انتى بتحبيها
ساره :والله يا يحيي مفيش حد محترم فى قطيع البغال اللى انا بكلمهم دول غيرك
احمد :ههزقك يا مهزقه
هنا جت نور
نور:انتى بتقولى عليا بغله انا منا وانتى رضعين سوا
(نور وساره اخوات فى الرضاعه )
ساره :والله لامشى علشان لو فضلت ثانيه هيتعمل منى شاورما
سلااااااااااااااااام يا يحيي ومشيت
زينب :نور احمد. تعالوا خدوا منى الاكل
احمد :انا مش هاكل يبقى مش هحول
نور :ولا انا كمان انا هدخل انام ومشيت
يحيي:خلاص يا زوزو محدش هياكل وانا هطلع انام
زينب: استنى يا حبيبى انت مأكلتش حاجه بقالك كذا يوم
يحيي:لاء كلت سلام بقى
زينب بصوت عالى :يا حيوان انت والحيوانه تعالوا هنا
احمد :نعم يا ماما
نور :ها مين بينادى
زينب :يحيي مأكلش حاجه من بقاله يومين وكان مستنيكم تأكلوا سوا وفى الاخر تقولوا لاء
احمد :انا كلت بره بنتك هى اللى مكالتش
زينب :يا مهزق اسمها بنتك
نور :ماما فكك انا عاوزه انام علشان ورايا مشاوير كتير اوى بكره
زينب :ماشى براحتكم وسابتهم ومشيت
نور وأحمد كل واحد طلع اوضته
بعد وقت
نور واقفه فى المطبخ تحت بتعمل اكل وفى خد جه من وراها فتح التلاجه من غير كلام وشرب وخرج
بصت وبعدين قالت لا حول ولا قوه الا بالله
وبعدين اخدت الاكل اللى عملته وطلعت فوق فضلت تخبط محدش رد فتحت جت تدخل لقت يحيي نايم منغير تيشرت وواضح عليه الإرهاق جامد
خرجت نور بسرعه وراحت جابت الموبايل وفضلت ترن على يحيي لحد اما رد
يحيي:نور فى ايه انتى فين فيكى حاجه
نور:يحيي البس تيشرت وافتح الباب
قام فعلا يحيي بسرعه وعمل اللى هى قاتله عليه وفتح الباب لقى نور فى وشه وسائله صنيه عليها الاكل
نور :وسع كده يا عم ودخلت
يحيي:فى إبتسامه ظهرت على وشه
ودخل وراها
نور :يلا ناكل علشان انا هموت من الجوع
يحيي:يلا
نور وهى بتاكل يحيي هو انا ممكن اكلمك فى حوار
يحيي بلهفه :طبعا
نور :يحيي احمد وساره انت عارف أن احمد بيكابر وساره بتحبه عاوزين نعمل خطه حلوه كده
سكت يحيي شويه وبعدين رد :خلاص انا عندى فكره بس ناكل الاول علشان انا هموت بجد من الجوع
نور : بعد الشر
خلصوا اكل وقامت نور عملت 3كوبيات شاى ويحيي بيتصل بأحمد
احمد: ايه يا يحيي فى حاجه ولا ايه
يحيي:ايوه يا احمد انزل هنا بسرعه
احمد:حاضر
نور جت :ها هنعمل ايه
يحيي :بصى انا هتكلم وانتى اندمجى معايا فى الكلام وخلاص يعنى هنقول أن ساره متقدملها عريس
وكده احمد مش هيقدر انها تضيع من ايده
نور :امال انت قدرت ليه يا يحيي انى اضيع من ايدك وسبتنى لعلى
يحيي علشان انتى يا نور اللى كنت متمسكه بيه وانا مش هفرض نفسى على حد
نور :وانت بقى بتشم على ضهر ايده ايه اللى عرفك انى ....
وهنا احمد جه
احمد :ها يا يحيي فى ايه
يحيي اقعد يا احمد هنادى ساره واجى
احمد:وانت مصحينى من النوم علشان كده ايه يا عم الرخامه دى
يحيي :نور متخليهوش يطلع
رن يحيي على ساره قالها
يحيي:هنزل اقابلك اطلعى
خرجت ساره
ساره :فى ايه يا يحيي
يحيي :تعالى هفهمك فى واحد متقدملك
ساره :يحيي انت عارف كويس انى بحب احمد
يحيي :مهو دا اللى جايلك علشانه
ساره :اقسم بالله انا اتلغبط
يحي :تعالى بس هفهمك
فوق
نور فتحت الباب ليهم وقعدوا
نور تيجوا نلعب الصراحه انا هسأل ساره ويحيي يسأل احمد يلا هبدأ
نور :احمد انت اعجبت بحد قبل كده
أحمد :اه
نور :مين
احمد :هو سؤال واحد بس
نور:اشطاا
يحيي:سارة ايه اكتر حاجه مضيقاكى الفتره دى
ساره :ولا اى حاجه اكتر فتره فرحانه فيها
نور :احمد مين اللى اعجبت بيها
احمد :سلمى صحبت ساره
ساره هنا اتصدمت وكانت هتتفجر وتعيط معقول لسه بيفكر فيها
يحيي:سارة انت وافقتى على العريس اللى متقدملك أقوله ايه
سارة :اه فكرت طبعا موافقه كفايه أنه صحبك
احمد :عريس ايه دا ان شاء الله
يحيي :عريس لساره عادى ايه
أحمد :يحيي انا مش طايق نفسى وانتى يا بت مفيش جواز
سارة :احمد احنا اصحاب اه بس مش لدرجه انك تقف قدام مصلحتى
احمد :ساره انت شايفه انك وانتى مع حد غيرى دا مصلحتك
ساره :انت بتقول ايه يا احمد
احمد:بقول انا اللى هتجوزك بس وانا جاى لاعمك بكره والفرح الشهر الجاى
سارة :بس انا مش موافقه
احمد :مش بمزاجك
ساره :احمد بجد انا مش موافقه
احمد :مش بمزاجك
ساره :بضحك شرس بس بحبه
واتمزج الكل بالضحك وفضلوا سهرانين مع بعض
سارة راحت فى النوم خالص فجاه فاقت
ساره :يلا بقى انا هدخل انام
احمد :ادخلى فين انتى اصلا نمتى
ساره :معلش يا ماما سبينى انا وهغسل المواعين اول ما اصحى بكره والله بدرى
ضحكوا جامد
ونور راحت عند ساره وصحتها
احمد :تعالى يا قره عينى انزلك
ونزل احمد و ساره
يحيي :نور احنا مخلصناش كلامنا
نور :انا عاوزه اتمشى يا يحيي
يحيي :يلا
نزلوا يتمشوا
نور يحيي انا هحكيلك وانت تسمعنى وخلاص
يحيي :ماشى
انا اتعرفت على وحده اسمها شهد وقالتلى أنها كانت عاوزه رقمك بس هى اصلا مكسوفه تكلمك
قولتلها عاوزاه ليه انا اقدر اساعدك قالتلى اه انا متقدملى دكتور على صاحب الدكتور يحيي وكنت عاوزه اسأله عنه وكده
نور :خلاص انا هسألك يحيي وجيت بعدها سألتك إن كان على ينفع كا زوج ولا لاء
يحيي:طب تعرفى إن على قبلها قالى انكم اتعرفتوا وأنكم حبيتوا بعض جدا واما انتى جيتى سألتينى السؤال دا مكنش تفسير ليه غير كده انى اقول انكم فعلا حبيتوا بعض
نور :انت عارف انا حسيت بكسره نفس عامله ازاى لما الشخص اللى حبيته يجى يقولى ان صحبه متقدملى وأنه إنسان كويس ومش هلاقى زيه
يحيي:برضوا بتجيبى الغلط عليا انا قولتلك كل حاجه حصلت مقدرتش اشوفكم مع بعض كنت بتدمير كنت بموت الفتره دى سافرت ملقتش حل غير دا
يتبع .....
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
