رواية احببتة ولكن الفصل الخامس
وفجأه وهى قاعده شارده ف ذكرياتها ودموعها بتنزل حست ب ايد بتطبطب عليها فنظرت بإستغراب
رحمه : دكتور ادم !
"ادم وهو ماشى بالعربيه فجأه العربيه عطلت وقف علشان يشوف فى ايه وهو بيبص شاف بنت م بعيد بتعيط ولما قرب ليها اتفاجئ وهو شايف أن البنت دى تبقى رحمه "
ادم : مالك يارحمه قاعده هنا لوحدك ليه وبتعيطى كمان انتى كويسه
رحمه وهى بتمسح دموعها : اه انا كويسه مفيش حاجه
ادم : مالك يارحمه انا سألت نور عليكى وقالتلى والدك تعبان هو كويس دلوقتى ؟
رحمه مقدرتش تمسك دموعها وهى غرقانه فى ذكرياتها و حياتها اللى عادل دمرها ولا تعب باباها : وجريت عليه وحضنته
هى مكانتش عارفه بتعمل ايه ولا كانت واعيه للى بتعمله سواء كان صح ولا غلط بس هى كانت محتاجه حد يطمنها أن كل حاجه هتبقى كويسه .
ادم اتسمر مكانه ومقدرش يتحرك بس حس أن قلبه بيدق بسرعه كبيره ومكنش عارف يتصرف ولا يعمل ايه وهو حاسس بدموعها نازله وشهقاتها بتعلى اكتر
ادم بصوت هادى : رحمه انتى كويسه احكيلى مالك
رحمه وهى بتستوعب هى عملت ايه وبدأت تبعد عنه شويه : اسفه يادكتور والله انا معرفش عملت كدا ازاى
ادم بتمثيل الغضب : ايه اللى عملتيه دا
رحمه بتوتر وكسوف ومقدرتش ترد وحطت وشها ف الأرض
ادم بنفس نبرة الصوت الغاضبه : اى الاسراف فى الجمال دا ياهانم
رحمه بعدم فهم : أأأ
ادم : انتى لسه هتهتهى ، مش عارف اى الحلاوه دى حتى وانتى معيطه وبعدين برا الكليه اسمى ادم مسميش دكتور
بقلمى : ندى محمد
كان بيحاول يخرجها من الحاله اللى هى فيها بس مفيش اى نتيجه
رحمه بصتله بكسوف والدموع ف عيونها بس مظهرتش اى ردت فعل
ادم : وبعدين بقا هتفضلى ساكته امال فين رحمه ام لسانين
رحمه : ......
ادم : احكيلى حصل معاكى ايه مش ممكن اقدر اساعدك
"من بين كل هذا القلق، كان التفكير بك إِطمئنان."
رحمه وعنيها اتملت اكتر بالدموع وقالتله عادل رجع وصوت شهقاتها وعياطها بدأ يزيد
ادم بعدم فهم : براحه كدا فهمينى مين عادل دا وتعالى نقعد ف مكان هادى احكيلى فيه
رحمه وكأنها لقت بر الأمان : تمام
ولسه رايحه تركب معاه العربيه سمعت صوت عادل وهو بيقول : الله الله هى الهانم رايحه على فين
رحمه وقفت والدموع ف عنيها ومقدرتش تتكلم من الخوف
ادم : مين دا يارحمه انتى تعرفيه ؟
عادل : انت اللى مين وبتعمل ايه مع خطيبتى و...
# يتبع
