رواية حيرة عشق الفصل الثالث
مجاسم بصدمة: اطلقها
مصطفى بخبث: اه ياحبيبى طلقها شوفت انا بحبك ازاى وعايز مصلحتك
جاسم بعصبية: لا مستحيل اطلقها عشق مراتى مفيش حد هيمس شعره منها وانا عايش على وش الدنيا وهتفضل مراتى طول ما انا لسة فيا النفس
ياسين بصدمة : هى مراته ازاى
مصطفى بشر: اخويا كان فاكر لما يجوزها ابنى ان كدا بيلوى دراعى بس مش انا اللى يتعمل معايا كدا
ياسين بغيرة وتملك: عشق ليا انا وبس ولو مش ليا مش هتبقى لغيرى مفهوم انت هتطلقها
جاسم ببرود:طلاق مش هطلق عشق مراتى ومش هطلقها ولعلمك عشق مراتى انا يعنى ملكى انا مش حد تانى
مصطفى بغضب: يعنيييى اى انت هتكسر كلامى
جاسم بسخرية: ومن امتى بنفذ كلامك يعنى سلام يا مصطفى بية
مصطفى بعصبية: جاسم جاااسم تعالى هنا انت ازاى تمشى وانا بكلمك انت ياولد لم يعيره جاسم اى انتباه وانصرف لغرفته واغلق الباب خلفة وارتمى على سريرة وغط فى نوم عميق
عند عشق
عشق ببكاء كانت تمسك بصورة والدايها : لية مشيتوا وسبتونى لوحدى انا محتاجاك جمبى يابابا بجد ارجعلى مفيش حد بيحبنى كلهم بيكرهونى تعرف يابابا انا بحب ياسين قووى بس هو بقا بيخوفنى والنهاردة لو مكانش ابية جاسم جية معرفش كان هيعمل فيا اى تعالى يابابا خدنى معاك متسبنيش يابابا علشان خاطرى طيب انتى ياماما تعالى خودينى معاكى بالله ما تسيبينى ليهم يابابا ياماما تعالوا
من كثرة البكاء غفت مكانها ولم تنتبة لذالك الذي سمع حديثها واقسم ان يعوضها عن كل ما مرت به طوال حياتها
بالاسفل
ياسين بغضب: انت عارف انت بتقول اى عشق مستحيل تكون لحد غيرى انا بحبها لا مش بحبها انا بعشقها ومش هسمح تروح لغيرى اى حد يفكر فيها هقتله حتى لو كان اخويا
مصطفى بغضب: انت اتجننت ياولد ولا اى عايز تقتل اخوك علشان حتة بت متسواش
ياسين بغضب: اياك اياك تغلط فى عشق فاهم وانا علشان عشق هعمل اى حاجة
مصطفى بسخرية: تصدق صدقت انك بتحبها اومال كنت هتعمل اى فوق من شوية هتشربها لبن وابتسم بسخرية
ياسين بغضب: انت عارف كويس ان كل اللى بيحصل بسببك كل حاجة بسببك كنت هضيعها من ايدى بسببك قعدت تملى فى دماغى انها مش كويسة وشما*ل والكلام اللى كنت بتقولهولى وانا راجل غصب عنى تحركت رغبتى ناحيتها كنت غبى وَحش مفكرتش غير فى نفسي وبس
مصطفى بحزن: انا اسف عارف اللى عملته كان غلط واكمل بشر بس مش هسمحلها تأخد كل حاجه منى كل الثروة والفلوس وكل دا ملكى انا مش ملكها هى وهعمل المستحيل علشان ارجعهم ليا من تانى حتى لو كان التمن هى
ياسين: انت مستحيل تكون اب ولا حتى بنى ادم.... وتركة وغادر
مصطفى فى نفسة: فى اى يامصطفى معقول تصعب عليك لا دى نفسها اللى ابوها ضحك عليك وسرق حقك وكتبه لبنتة مستحيل تصعب عليا ابدا مستحيل وهدمرها لازم قبل ما ولادى يروحوا منى
فى صباح اليوم التالى
نزل جاسم وجدهم يتناولون الافطار وزع نظرة على الجالسين ولم يجدها بعدها تحدث بهدوء
جاسم ببرود: ياسين عايزك
مصطفى بحنين ابوى: جاسم انا.... قاطعه صوت جاسم الصارم
جاسم بصرامة: ياسين عايزك سمعت ولا لا
ياسين: حاضر
فى المكتب
كان يجلس ويضع رجله فوق المكتب عيونة مثبتة على شئ ما امامه سكين وياسين امامه يكاد يموت رعبا من منظره
ياسين بتلعثم: ججاسم فى اى اانا يعنى عملت حاجه
جاسم ببرود: لا لسمح آلله هو انت بتعمل حاجه ولا تكون عملت ومخبى مثلا
ياسين بتوتر: للا معملتش فاجاءه جاسم بلكمة اطاحت به ومن شدتة سقط بالكرسي ارضا رفعة جاسم ولكمة مرة اخرى ورفعة مرة اخرى ظل يلكمة حتى سقط ياسين وامتلئ وجهة بالدماء
ياسين بصراخ: انت بتضربنى لييية انت غبى يابنى ادم انت
جاسم بغضب: عايز تعرف ياروح امك بضربك لييية *********
ياسين برعب: لا لا انا مقت*لتش......
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
