 |
رواية فتاه في الجيش الفصل الحادي عشر بقلم مريم محمودفتاه في الجيش: الجزء 11 وهنا جاسر جه جاسر: عاملين ايه يا شبابفتون: تمام يا فندم جاسر: وأحمد عامل ايه احمد: الحمدلله يا فندم جاسر: ديما يارب وانت لسه تعبان يا ياسين فتون: لا انا تمام احمد: كان تعبان مالو يا فندم جاسر: انت نزفت كتير لما اتصبت وكان لازم حد يتبرع وهو اتبرع بدم واغم ليه وتعب احمد بص لفتون وبقى مبسوط انو حس أن ممكن فتون تعمل اى حاجه عشانو وبقى مبسوط من الإحساس ده اوى احمد: طب وانت عامل ايه دلوقتى فتون: انا تمام ولله مافيش حاجه جاسر: طيب يا شباب انا جيت بس عشان اطمن عليكو عايزين حاجه احمد وفتون: شكرا يا فندم وبعد كده جاسر مشى احمد مسك ايد فتون: فتون انا بجد متشكر مش عارف اقولك ايه على تعبك معيا فتون اتكسفت وشدت أيدها: ما انا قلتلك مافيش شكر بنا يا احمد احمد: ما انا مش عارف اقولك ايه غير شكرا فتون: متقلش حاجه يسطا ما انت ياما وقفت جنبى احمد: أيوه بس معملتش زى ما انتى عملتى فتون: وانا معملتش حاجه يكبير يلا بقى عشان تفتر فتون عدلت احمد عشان يفتر واكلتو وبعد شوايه خلص اكل ادتو العلاج فتون: بشفه انشاء الله ☺️ احمد: تسلميلى ولله ❤️ فتون: على ايه يا كبير احمد: عارفه لما كنتى بتتكلمى معيا امبارح بجديه كنت زعلان اوى انى زعلتك منى ومش بحبك تتكلمى معيا بجديه خالص فتون: اول حاجه يسطا انا مش زعلانه بس الممرده إللى كانت هنا كانت بجحه اوى عشان كده أضيقت احمد: خلاص فكك منها فتون: عادى وانا مالى احمد: فتون فتون: نعم احمد: انااااا فتون: انت ايه احمد: انا بحبك يا فتون❤️ فتون بصدمه: ايه يتبع |
