 |
رواية فتاه في الجيش الفصل التاسع بقلم مريم محمود اسفه ولله على التاخير بس كان عندى شوايه مشاكل بس هوضكو وهكتب النهارده تلت أجزاء يلا نبدا فتاه في الجيش: الجزء 9 وفتون راحت العنبر عشان تشرب وسمعت صوت ضرب نار باره فتحت الباب بسرعه لقت أهل سينا بيهجمو على الجيش وأحمد طبعا جرى عليها بسرعه احمد بخوف: خشى انتى جوه فتون: لا طبعا انا مش هسيبك احمد: مش وقتو با فتون لازم تخشى جوه فتون: وانا قلتلك لا ومش هسيبك وبعد كده فتون راحت عند اوضه الاسلحه وخدت سلحين واحد ليها وواحد لاحمد وأحمد خد منها السلاح وخبها ورا ضهرو وكان بيحاول يحميها على قد ما يقدر وفى وسط ضرب النار طبعا بقيت الدفعه مع جاسر وبيدفعو عن الجيش وكلهم بيضربو نار وطبعا احمد وفتون راحو معاهم وفضلو يضربو نار لحد ما احمد خد رصاصه فى كتفو فتون يخضه: ااااحمددددددد احمد وهو بيتكلم بلعفيه: مت متخفيش انا انا كويس فتون: ازاى جاسرررررر الحقنى بسرعه جاسر بعصبيه: فى ايه يا ياسين فتون: احمد اتصاب جاسر: ايه وراح جرى على احمد لقه اغم ليه وكتفو لسه بينزف وأهل سينا لما عرفو أن فى دفعه اتصاب وقفو ضرب نار ومشيو وطبعا بقيت الدفعه جريو على احمد جاسر: احمد احمد رد عليا وطبعا مكنش فيه رد خالص من احمد جاسر بعصبيه: جهزو العربيه بسرعه عشان هنودى المستشفى اللى فوق الجبل طبعا راحو عشان يجهزو العربيه ومافيش ثوانى وكانت العربيه جاهزه وجاسر وفتون شالو احمد وراحو بيه على العربيه جاسر: روح انت يا ياسين انا مع فتون: لا طبعا انا مش هسيبو وانا هروح معاك جاسر: وانا بقلك ارجع المكان اللى انا رايحو خطر عليك فتون: مليش فيه انا راح مع ومش هسيبو ولو مش عجبك اجى معاك هجيب عربيه تانيه وهاجى وراك جاسر: خلص اركب وبعد كده فتون ركبت العربيه وطبعا جاسر بقى بيسوق بأقصى سرعة عندو عشان الدم اللى بينزف من كتف احمد وطبعا خدو وقت طويل وعقبال ما وصلو فوق الجبل وراحو المستشفى وجاسر دخل المستشفى وقال على حاله احمد وطبعا الداكتره جابو سرير متحرك وخدو من العربيه وبعد كده راحو على اوضه العمليات وطبعا فتون وجاسر فدلو وقفين قدام الأوضه لحد ما دكتور طلع فتون: ها يا دكتور الدكتور: هو نزف كتير اوى عقبال ما وصلتو واحنا دلوقتى عايزين متبرع فتون: انا انا هتبرع بدم جاسر: يابنى انت تعبان سبنى انا اتبرع فتون: لا انا هتربع وبعد كده خدو فتون عشان تتبرع بدم لاحمد ولحد ما خدو الدم اللى هما عايزينو وراحو تانى على اوضه العمليات وطبعا فتون داخت بسبب الدم اللى خدو بس حولت تبقى كويسه جاسر: انت كويس فتون: اه اه كويس وفتون فضلت وقفه قدام الأوضه وهى مش شايفه قدمها اساسا بس بتعافر نفسها ومسكت دماغها جاسر: ياسين انت كويس فتون: اه ولسه هتكمل الكلمه وقعت على الارض مغم عليها وجاسر نده لدكتوره بسرعه عشان تفوقها وفوقتها وجبتلها ميه بسكر عشان المكان اللى هما فيه مقتوع ومافيش اى محل عشان يجبو منو عصير جاسر: ها انت بقيت احسن ولا لا فتون: اه انا تمام بس تلقينى عشان مكلتش وكده فا تعبت وبعد شوايه الدكتوره خرج من اوضه العمليات وفتون قامت جريت عليه فتون: ها عامل ايه الدكتور: الحمدلله طلعنه الرصاصه من كتفو وادنالو حقنه مهدأه وهيفوق بعد ساعه بس حررتو عاليه جدا ومش هينفع يخرج النهارده فتون: تمام انا هقعد مع الدكتور: تمام عن اذنكم وبعد كده الدكتور مشى وجاسر وفتون دخلو لاحمد جاسر: انت مش هينفع تقعد مع هنا لوحدك فتون: ليه هتخطف ولا حاجه جاسر: لا بس انت تعبان وهو كمان تعبان فتون: لو لحظت أن احنا فى مستشفى يعنى لو حصل حاجه هيكون امان اكتر من الجيش على الأقل فى هنا علاجات ولو تعبت أو حصلى حاجه الداكتره هيعرفو يتصرفو نط جاسر: طيب يا ياسين على راحتك انا ماشى وبعد كده جاسر مشى وساب احمد وفتون فى المستشفى وبعد ساعه احمد فاق احمد: انا فين فتون: أهدى بس ومتتحركش انت فى المستشفى وانا هقعد معاك احمد: وممشتيش ليه يا فتون فتون: مكنش ينفع اسيبك لوحدك كان لازم اكون معاك لأن جاسر اكيد كان هيمشى عشان بقيت الدفعه والتدريب وكده احمد: طيب يا فتون فتون: المهم انت عامل ايه احمد: تعبان اوى حاسس انى جوه فرن فتون: طب استنى اعملك كمدات احمد: لا لا نامى انتى وانا هخلى الدكتوره هى اللى تعملى فتون بغيره: لا يا احمد انا اللى هعملك ولا دكتوره ولا غيرو وبعد كده قامت عشان تجيب الحاجه وهو كان قعد فرحان من غيرت فتون عليه وبعد كده فتون جت وبتدت تعمل الكمدات وأحمد كان قعد وفرحان أن فتون قعده مع احمد: انتى كويسه ولا تعبانه فتون كان باين عليها انها تعبت بس حولت أنها تبين انو مافيش حاجه فتون:اه كويسه احمد: متكدبيش يا فتون باين اوى عليكى طب روحى نامى وانا هكون تمام فتون: قلت مش هنام غير لما حرارتك تنزل شوايه احمد: لا انا بقيت كويس فتون: احمد انا قلت كلمه خلاص وانا كده كده مش بنام دلوقتى احمد سكت وبعد كده فتون بقت تعملو كمدات لحد ما احمد نام وحررتو نزلت شوايه وهى بقت تنام وهى قعده من كتر التعب لحد ما حتط راسها على السرير ونامت وأحمد صحى ومسك أيدها وكان بيتامل فى ملمحا احمد فى نفسو: ولله بجد مش عارف اشكرك ازاي على جدعنتك وانك وقفه جنبى وبعد كده فتون صحيت ولقت احمد ماسك أيدها فتون: عامل ايه النهارده احمد: طول ما انتى معيا انا كويس فتون اتكسفت وسكت احمد: تعرفى بتبقى قمر اوى لما بتتكسفى فتون: اسكت يا دفعه احمد بضحك: حاضر يا فندم فتون: ايوه كده انا هروح اجيب اكل عشان تكل وتاخد العلاج احمد: طب متتاخريش عليا فتون: متخفش على طول وبعد كده فتون مشيت عشان تجيب فتار وفى ممرده دخلت لاحمد الممرده بدلع: عامل ايه يا بطل احمد: الحمدلله الممرده: طب ومالك بنتكلم بجمدان كده ليه ما تكلمنى براحه وبعد كده الممرده قربت من احمد وحطت أيدها على ايدو الممرده: مش تعرفنى عليك احمد: اطلعى باره بدل ما انادى المدير الممرده ضحكت الممرده: ومالو نديلو المهم اكون معاك وبعد كده فتون دخلت الأوضه وبقت وقفه متنحه احمد بصدمه: ياسين يتبع فتاه فى الجيش: الجزء 10 احمد بصدمه: ياسين فتون بعصبيه: قوم يا دفعه عشان تفتر الممرده بدلع: ومالك بتكلمو كده ليه ما براحه عليه ده تعبان فتون بقرف: اطلعى انتى باره عشان مزعلكيش الممرده: طب ورينى هتزعلنى ازاى فتون: بقى كده عيونى وبعد كده فتون مسكت الممرده ولوت درعها وشدتها من شعرها فتون: ها زعلتى ولا لسه الممرده: خلاص سيبنى فتون: ابقى اشوفك هنا تانى عشان سعتها مش هسيبك الممرده سبتها وخرجت وهى دخلت عشان تدى الاكل لاحمد فتون بشده: يلا قوم عشان تفتر وانا هروح الجيش احمد: فتون ممكن افهمك فتون: هو مافيش حاجه عشان افهمها وابقى خلى الممرده هى اللى تقعد معاك يا دفعه يلا اتعدل احمد جه عشان يتعدل مكنش قدر من كتفو احمد: اااااه مش قادر فتون بخضه: ايه مالك احمد: مش قادر من كتفى فتون: طب استنى انا هعدلك وبعد كده فتون قربت من احمد عشان تعدلو وأحمد كان عامل يبصلها زى ما يكون بيقلها متسبنيش وتمشى وهى كانت متجهله نظراتو ليها فتون بشده: كده تمام يا دفعه ولا ايه احمد: اه انا كده مرتاح فتون بشده: تمام قادر تاكل ولا اكلك احمد: اه هقدر اكل احمد كان بيحاول انو ياكل بس هو مكنش قادر عشان الرصاصه جت فى كتفو اليمين فتون: خلاص انا هأكلك وبعد كده فتون خدت لاكل وبقت تاكل احمد وهو كان عامل يبصلها وكان عايز يتكلم بس مش عارف عشان هى شده عليه اوى وبعد شوايه خلص اكل وبعد كده ادتو العلاج احمد: فتون فتون بشده: نعم احمد: ممكن تسيبنى اتكلم فتون بشده: مهو مافيش حاجه يا دفعه عشان تتكلم فيها احمد: انا عارف انتى زعلانه ليه بس ولله هى اللى دخلت ومسكت أيدى وانا قلتلها اطلعى باره بدل ما انادى المدير قلتلى بكل بجاحه ندى وانا كنت عايزه تخرج وانتى جيتى فتون: هو مافيش حاجه وانا مش زعلانه ولا حاجه وازعل ليه اصلا احمد: هو باين عليكى يا فتون فتون: لا انا كويسه احمد: طب هتسيبنى وتمشى فتون: انت عايز ايه احمد: اكيد عايزك معيا فتون: خلاص يا احمد انا قعده معاك احمد: فتون فتون: نعم احمد: متزعليش فتون: وانا هزعل ليه يا احمد مافيش حاجه اصلا احمد: متاكده فتون: ايوه متاكده احمد: عملتى ايه امبارح لما اتصبت فتون: خفت عليك اوى وجاسر مكنش عايزنى اجى بس انا طبعا عانت معه وجيت احمد: خفتى عليا فتون بكسوف: أيوه طبعا انت الوحيد اللى معيا هنا احمد: يعنى انتى خفتى عليا بسبب كده فتون: مل كنت عايزنى اخاف عليك بسبب ايه يعنى احمد: لا ولا حاجه فتون: طيب احمد: فتون انتى فى حاجه مزعلاكى فتون: انا كويسه يا احمد مافيش حاجه ايه اللى هيزعلنى يعنى احمد: تمام يا فتون وبعد كده الاتنين سكتو عند جاسر جاسر فى نفسو: انا لازم اروح لياسين طب انا ليه بالى مشغول بيه وعايز ارحلو وخايف عليه كده لا لا انا لازم اكبر دماغى منو عند احمد وفتون احمد نام وفتون هى كمان حطت راسها على السرير ونامت وتانى يوم احمد صحى وبقى عامل يبص لفتون وهى نايمه احمد: انا مش مصدق أن الملاك ده معيا فتون سمعت أحمد قال ايه بس عملت نفسها مسمعتش وصحيت من النوم احمد: صباح الجمال فتون: صباح النور عامل ايه النهارده احمد: انتى عامله ايه فتون: انا كويسه احمد: خلاص طول ما انتى كويسه انا كويس فتون اتكسفت: شكرا احمد: يسطا مش انت قلتلى مافيش شكر بنا فتون: نسيت يكبير حقك عليا احمد: خلاص يسطا مافيش حاجه وهنا جاسر جه يتبع فتاه في الجيش: الجزء 11 وهنا جاسر جه جاسر: عاملين ايه يا شباب فتون: تمام يا فندم جاسر: وأحمد عامل ايه احمد: الحمدلله يا فندم جاسر: ديما يارب وانت لسه تعبان يا ياسين فتون: لا انا تمام احمد: كان تعبان مالو يا فندم جاسر: انت نزفت كتير لما اتصبت وكان لازم حد يتبرع وهو اتبرع بدم واغم ليه وتعب احمد بص لفتون وبقى مبسوط انو حس أن ممكن فتون تعمل اى حاجه عشانو وبقى مبسوط من الإحساس ده اوى احمد: طب وانت عامل ايه دلوقتى فتون: انا تمام ولله مافيش حاجه جاسر: طيب يا شباب انا جيت بس عشان اطمن عليكو عايزين حاجه احمد وفتون: شكرا يا فندم وبعد كده جاسر مشى احمد مسك ايد فتون: فتون انا بجد متشكر مش عارف اقولك ايه على تعبك معيا فتون اتكسفت وشدت أيدها: ما انا قلتلك مافيش شكر بنا يا احمد احمد: ما انا مش عارف اقولك ايه غير شكرا فتون: متقلش حاجه يسطا ما انت ياما وقفت جنبى احمد: أيوه بس معملتش زى ما انتى عملتى فتون: وانا معملتش حاجه يكبير يلا بقى عشان تفتر فتون عدلت احمد عشان يفتر واكلتو وبعد شوايه خلص اكل ادتو العلاج فتون: بشفه انشاء الله ☺️ احمد: تسلميلى ولله ❤️ فتون: على ايه يا كبير احمد: عارفه لما كنتى بتتكلمى معيا امبارح بجديه كنت زعلان اوى انى زعلتك منى ومش بحبك تتكلمى معيا بجديه خالص فتون: اول حاجه يسطا انا مش زعلانه بس الممرده إللى كانت هنا كانت بجحه اوى عشان كده أضيقت احمد: خلاص فكك منها فتون: عادى وانا مالى احمد: فتون فتون: نعم احمد: انااااا فتون: انت ايه احمد: انا بحبك يا فتون❤️ فتون بصدمه: ايه يتبع |
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
