روايه ظلمت نفسي الفصل الرابع
هدأ صخر عندما سمع صوت غير صوت جاسر
صخر : انتى اللى مين
اميرة : انا مرات جاسر انت بتعمل ايه هنا ومين اللى حبسك هنا
صخر بعيون حمراء: انتى مراته ماشى بس انا مش هطلع ندل زيه واعمل زى م هو عمل
اميرة بنفاذصبر : عمل ايه وانت مين
صخر بجمود : انا مين انا صخر اخوه وعمل اى ف هو عمل كتير واولهم قت'ل مراتى بس وربى م هسيبه
اميرة بصدمة : ااييه اخووه ويعمل فيك كده وكمان قت'ل مراتك
صخر :ايوة
اميرة بتفكير : طب ايه رأيك اساعدك واخرجك من الاوضة دى وانت تساعدنى ف الانتقام من جاسر
صخر : من غير م تقولى يلا فكينى عاوز اقولك حاجة كمان انا عمى يعنى واحدة واحدة معايا كده واحنا خارجين
اميرة بصدمة واتأثر : اييه اعمى يحراام
اميرة بخوف : مد شوية معايا ي استاذ صخر الا جاسر ممكن يجى ف اى لحظة ومش بعيد لو عرف انى خرجتك من هنا يمو'تنى
صخر بجمود: انتى دورك معايا هيكون بس لحد م توصلينى شقة هديكى عنونها وتشكرى لحد هنا
اميرة باندفاع : ايوة يعنى بس انت ازاى يعنى هتعرف تقعد ف الشقة لوحدك وانت وانت
صخر : متقلقيش انا متعود على كده واعرف اخد بالى من نفسى كويس متشليش هم يلا قبل م جاسر يجى ..
اميرة : يلا بس ممكن اسألك سؤال هو انت ايه قصتك انا عمرى م سمعت عنك وعمر م جاسر جبلى سيرتك
صخر بألم : لا دى حكاية يطول شرحها هحكيهالك بعدين احنا اكيد هنتقابل تانى ... انا عمرى م هنسالك اللى عملتيه معايا
اميرة : وانا اكيد هاجى ازورك مش هسيبك لوحدك ف ظروفك دى
صخر بابتسامة : وانا يسعدنى انك تزورينى
وخرجت اميرة مصطحبة صخر الى العنوان الذى املاها اياه
ووصلته الشقة
اميرة : طب جاسر كده ممكن يعرف مكانك
صخر : متقلقيش الشقة دى بتاعت بابا الله يرحمه هو كان اشترها بس مكنش معرف حد ابدا انه شريها غير انا وكتبها باسمى لما ما'ت
اميرة : اه ماشى انا فى اسئلة كتير اووى عاوزة اسألهالك بس مضطرة امشى عشان جاسر لو جه ملقنيش انت عارف شخصيته عامله ازاى
صخر : انا كمان عاوز اعرف منك حاجات كتير هتساعدينى انتقم بيها من جاسر بس مش وقته
اميرة : طب انت مش معاك تليفون
صخر بجمود : لا جوزك كسره بس هشترى واحد سيبلى رقمك هنا واما اعوزك هكلمك
اميرة : طيب مع السلامة
.................. ......... ..... .... ... .....
فى الغرفة
نغم تبكى بانهيار على حالها كم كانت عمياء الهذة الدرجة لم تميز ان جاسر لا يحبها بل يتسلى بها فقط وهى مثل البلهاء حبته بل عشقته ولكن الان تكره اضعاف حبها له ....وسط بكائها وانهيارها سمعت صوت حسن ينادى عليها لتفتح الباب
قامت مسرعة لتفتح الباب
نغم : حسن انا اسفة سامحنى كل اللى انت فيه دلوقتى بسبببى انا المذنبة الوحيدة انا استاهل الموت انا خلاص هسيبلك البيت وامشى انت متستهلش يحصلك كل ده بسببى
حسن بجمود : انا اتفقت معاكى انك هتقعدى هنا لحد م تولدى وانا مش هرجع فى كلامى وبعدها انت حرة تعملى اللى انت عاوزاه
نغم ببعض الفرحة : بجد ي حسن يعنى انت مش مضايق من وجودى
حسن بجمود من وراء قلبه : وجودك ي نغم زى عدمه خلاص انتى معدتش تهمينى وانتى اللى خلتينى اقول كده ودلوقتى اتفضلى نامى والصبح تنزلى زى ما قولتلك تشوفى طلبات امى ....عن اذنك .
نغم بدموع : استحملى بقى نتيجة اخطائك انتى متوقعة يعملك ازاى بعد م جرحتى رجولته انت مذنبة ولازم تتحملى نتيجة اخطائك
وقامت مسحت دموعها ودخلت تنام
فى الصباح
قامت من النوم ملقتش حسن فى الشقة
قامت غيرت وغسلت وشها ونزلت تحت عند فريدة
نغم بجمود : صباح الخير
فريدة بتسلية : صباح النور ي مرات ابنى اوعى تكونى لسه زعلانة منى انا مكنتش اقصد والنبى ي بنتى ها لسه زعلانة
نغم بجمود : لا
فريدة بخبث : حيث كده بقا تعالى ادعكيلى رجلى اصلى من الصبح وانا بروق ف الشقة وكعوب رجلى مش قادرة ادوس عليها
نغم بألم : حاضر
وراحت ملت حلة مية وفضلت تدعك ف رجل فريدة
فريدة بتمثيل : خرجت رجليها من المية وراحت ضرباها فى بطن نغم
فريدة : اه مش تحسبى كده وجعتينى
نغم بالم مسكت بطنها
وبدأت تبكى وتتألم : اااه الحقينى بطنى بتتقطع ااااه
فريدة بتسلية : وماله تتقطع خلى ابن الحرا'م اللى ف بطنك ده ينزل
نغم بصراخ وعدم تحمل : ااااه بطنااى الحقينى واغمى عليها
