رواية طفلة النمر الفصل العاشر
الباب اتفتح بقوه و دخل شاب كان وسيم اوى
نمر بغضب: ازاي تدخل كدا يا وبص و سكت بصدمه و فرحه و قام حضن الشاب دا و قال: عمر وحشنى انت رجعت امتى
عمر حضنه بحب و اشتياق و قال: لسه واصل يا صاحبي و جيت علي هنا على طول
نمر: تعالي يا عمر
وصال ببرأه: مين دا يا بابا
نمر: دا عمر صاحبى
عمر بص بصدمه و قال: انت اتجوزت و خلفت امتى و ازاى اصلا دى كبيره بس قموره
نمر: عمر لم نفسك ها
عمر: حاضر يعم بس قولى ايه الموضوع البنت دى انت ازاى تكسر الاوامر و ما توديش ليهم البنت
نمر: وصال حبيبتى خدى الفون و روحي العبى بعيد
وصال هزت راسها بمعنى حاضر و فعلا بعدت
نمر: اه يبقى انت نازل علشان كدا طب احب اقول ليكي وصال ها تفضل معايا و انت جيت علي الفاضى فا ارجع يا عمر
عمر: نمر انت عارف انى رجعت علشان انت و ماما فاطمه وحشتونى و بعدين هى وصال دى البنت اللى المفروض تروح ليهم
نمر: اه باينه اوى يعنى هو انا خلفت و لا فاتح حضانه
عمر: ياعم ماخدش بالى و انا معاك انها جميله و بريئه بس ماينفعش
نمر بهدوا: عمر دا اخر قرار عندي و بس بقى علشان عندي شغل كتيرر
عمر كان ها يتكلم
نمر: عمر انت لو مش متقبل وصال فا دى حاجه ترجع ليك انت غير وصال مش ها تروح فى حته
عمر بص ليه و قال: تمام يا نمر و قام و خرج
وصال قربت منه و قالت ببراه: هو عمو دا مش عايزنى
نمر: ليه بتقولى كدا دا حته قال عليكي اموره
وصال: مش عارفه بس انا حسيت بكدا
نمر: لا يا قلبي و يلا روحي العبى
وصال: حاضر
وصال بعدت و فضلت تلعب بس كانت متبهدله
نمر قرب منها و شالها و سرح ليها شعرها و ضبطها و بعد ما خلص وصال شدت التوكه من شعرها بطفوله شديده و قالت ببراه مش عارفه مده الكارثه اللى عملتها ايه: كدا احلى
نمر كان متنح و قال: منك لله يا وصال يعني بعد التعب دا و انا بعمل ليكى فى تسريحه تعملى كدا
وصال ببراه: انت بتدعى عليا يا بابا
نمر و هو بيلفها: لا يختى تعالى اسرح شعرك و سرحه ليها و سابوا مفرود على ظهرها و قام يكمل شغل و وصال فضلت تلعب اما فى القصر
دخلت الرجاله غرفة وصال علشان يخطفوها بس ما لقوش وصال و فجاه الباب اتفتح و دخلوا رجالة نمر و مسكوا الرجاله و راحو على المخزن
فاطمه: الو يا نمر الرجاله فى المخزن
نمر: تمام
فلاش باك
نمر: الوو
راجل من رجالته: الرغيم بعت رجاله تخطف وصال
نمر بغضب: تمام اقفل
اقفل و اتصل بفاطمه و قال لها
فاطمه: دا نفس الحلم اللى حلمته
نمر بستفراب: حلم ايه
فاطمه حكت الحلم
نمر: علشان كدا قولتى ليا اخد وصال
فاطمه: اه
نمر: انا هكلم البودى جارد ان هما يسيبوا المكان بس يفضل اتنين تلاته
فاطمه: تمام
اند باك
نمر فضل يشتغل و نسي نفسه و نسي وصال اللى ماكلتش حاجه و دخلت عليه السكرتيره اللى شافت وصال نايمه على الارض و معاها الفون
السكرتيره: نمر بيه بنت حضرتك نامت على الارض
نمر و هو مش مركز: بنت مين يا مريم
مريم: البنت اللى انت جبتها معاك
نمر افتكرها و بص عليها و بص فى الساعه لقها واحده
نمر قال بتعب: مريم هاتى اكل ليها و تعالي اكليها
مريم: حاضر يا نمر بيه و بعد نص ساعه دخلت مريم و راحت شالت وصال و حطه على رجلها و هى قعدت على الارض و بدات تصحى وصال و هى بتقول: انتى يا
وبصت على نمر
نمر: اسمها وصال
مريم ببتسامه لطيفه: مشاء الله اسمها حلوه و هى احلى ربنا يباركلك فيها
نمر ابتسم و دى اول مره يبتسم و بذات لبنت
مريم بطيبه: وصال وصال
وصال فتحت عينها و قال: نعم يا تيتا
مريم ببتسامه: انا مش تيتا انا مريم
وصال ببراه: ازيك يا طنط
مريم ببتسامه: لا يا ستى انا اسمى مريم بس
وصال ببراه: لا كدا عيب و ماما قالت ليا كدا
مريم ببتسامه: لا يا ستى مش عيب انا اللى بطلب منك كدا
وصال: حاضر
مريم: يلا علشان تكلى
وصال: تؤتؤ مش عايزه
نمر قال: لا يا وصالى لازم تكلى
وصال: حاضر
بعد ما وصال كلت مريم فضلت تلعب معاها و كل دا و نمر مراقبهم و مبتسم و بص لمريم و هو بيفكر في حاجه
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
