رواية طفلة النمر الفصل الثاني عشر
و بعد وقت دخل عمر و قال: انا جيت
وصال: عمو الوحش جيه
فاطمه و نمر كتموا ضحكتهم و عمر بص عليها بغيظ
فاطمه: انت ياض كنت فين
عمر قرب منها وباس راسها و قال: اسف يا بطوط
فاطمه: لا بجد
عمر: خلاص بقى سماح
وصال: انت تعرف ماما
عمر بص ليها بستغراب
نمر: لا سماح دى غير سماخ مامتك
وصال ببراه: و طيبه زى ماما
نمر: اه
وصال ببراه: طب انا عايزه تجى تلعب معايا زى ماما
نمر بص عليها بحزن و افتكر نفسه و هو صغير كان كدا زيها بس هو مالقش اللى يطبطب عليه زى ما بيعمل معاها
نمر بحب: حاضر
فاطمه: اقعد كل يا عمر
عمر باس راسه و قال: حاضر
و بعد وقت
نمر: يلا يا وصالى
عمر: على فين
وصال: و انت مالك
عمر بغيظ: بس يا بت
نمر: على الشركه يا عمر
عمر: هاجى معاك
نمر: يلا
و بعد وقت وصلوا الشركه و نزلت وصال و عمر و نمر و دخلوا وطلعوا على المكتب
مريم: نمر بيه انهارده مافيش غير اجتماع واحد
نمر: تمام الساعه كام
مريم: الساعه 1
نمر: تمام
مريم: بعد اذنك
نمر: اتفضلى
وصال: انا هاجي معاكي
نمر: لا يا وصالى استنى بعد ما تخلص الشغل
مريم: لا عادي وصال هاديه
نمر بصوت واطى: هاديه تعالى شوفيه فى الاقصر
و كمل تمام يا مريم
مريم و وصال خرجت بعد ما وصال خدت الفون
بعد وقت
مريم: وصال هو دا فون مين
وصال: معرفش بابا اللى جابه ليا
مريم: طب ممكن اشوف الفون
وصال: اتفضلى
مريم خدت الفون و صال قامت وقفت جنبها
مريم فضلت تفتش فيه بس مش لقيه حاجه و ادت الفون لوصال
وصال: انتى كنتى بتعملى ايه
مريم بتوتر: ها لا كنت بشوف ليكى لعبه حلوه بس مش لقتها
وصال بحزن طفوليه: ي خساره
ورجعت قاعدت مكانه و و مريم رجعت تشتغل
بعد وقت
وصال: مريم
مريم: نعم
وصال: فى لعبتين عايزه انزلهم
مريم خدت الفون و قالت: قولى اسمهم
وصال: الحوت الاحمر و مريم
مريم قالت بصدمه: الحوت الازق و مريم
وصال: ااااه
مريم: ليه عايزه تلعبيهم
وصال: علشتن انام زى ماما على طول
