 |
رواية المنتقبه والمجنون الفصل الرابع عشر بقلم ندى يوسفالسلام عليكم ورحمه الله وبركاته ممكن لو سمحتو تعلو التفاعل شويه ياجماعه الروايه مطوله شويه بليز التفاعل قليل اوى الروايه جميله وتستهل يلا بينا نكمل روايتنا البارتى الرابع عشر من روايه المنتقبه والمجنون بقلم الكاتبه/ ندى يوسف وصلنا البارتى اللى فات عند سيف لما امانى رفضته يلا نشوف ايه اللى هيحصل سيف كان واقف مصدوم وحسه ان امانى خلاص راحت منه محمد : سمعت اختى قالت ايه اتفضل بقا سيف بغضب وقهره: بس اختك هتكون ليا وهعمل المستحيل عشان تكون ليا احمد : ياابنى الجواز مش بالعافيه ربنا يرزقك ببنت الحلال شيلنا من دماغك ياابنى سيف : بس أنا مش هتجوز غير امانى حتى لو اطريت احرق الدنيا كلها وسابهم وخرج محمد المنياوى : أنا آسف ياجماعه بس سيف عصبى شويه بس احب اقولكم أن سيف طيب جدا وكويس بس هو اللى متقمص شخصية غير شخصيته والسبب فى كده جدو صدقنى ياعمى بنتك مش هتلاقى حد يحبها ويحافظ عليها قد سيف محمد : واختى خلاص قالت كلمتها فهم صاحبك يشيل اختى من دماغه نجوم السما اقربله منها احمد: بس يامحمد اسكت وانته ياابنى قول لصحبك مش كل حاجه يعوزها يلاقيها وبنتى عندى اغلى من الدنيا كلها وعمرة مااديها لشخص زى ده محمد: بكره تغير فكرتك عن سيف ياعمى عن ازنكم ومشى محمد محمد : الحمدلله هم وانزاح احمد: رغم انى مش عاجبنى تصرفه بس صعب عليا محمد : صعب عليك ازاى يابابا احمد : سيف بيحب امانى بجد يامحمد شوفت ده فى عنيه وحسيت بكسره قلبه لما امانى قالت كلامها ده محمد : يعنى ايه يابابا ممكن توافق عليه احمد : لو كلام صاحبه جد أوفق موفقش ليه الحب اللى شوفته فى عيونه يخلينى أوفق وانا مطمن يلا روح خد اختك وديها مشوارها عند سيف سيف اخد عربيته ومشى بيها حتى مستناش صاحبه وصل مزراعه الخيل اكتر مكان بيرتاح فيه سيف : ليه كده ياامانى ليه تحكمى عليا من غير ماتعرفينى ليه بعد شويه وصل محمد محمد: سيف أنته كويس سيف: ليه محدش قادر يشوف الحب اللى جوايه ليها محمد: سيف أنته السبب أنته اللى دخلت دخله غلط مقدرتش تتحكم فى اعصابك سيف : عارف انى عصبى اعمل ايه يامحمد محمد: اهدا بس ياسيف أنا واثق أن امانى هتكون ليك وهتحبك قد ما بتحبها سيف:: يارب محمد : المهم دلوقتي هتقول لجدك ايه اكيد منتظرين المعاد سيف بتفكير : هتعرف بعدين محمد : سيف ناوى على ايه اوعا تعمل حاجه تندم عليها سيف: هعمل المستحيل عشان افوز باامانى. يامحمد لو اطرينى الأمر اختفها هعمل كده عند امانى محمد: يلا ياسندريلا امانى: بلا فين محمد : يخربيت الزهايمر مش كنتى عايزه تروحى لفرحه امانى : رجعت فى كلامى محمد : ليه بقا امانى: محمد ايه اللى حصل جوه ده وانته تعرف الشخص ده منين محمد : امانى حبيبتى الشخص ده يبقى سيف الجارحى امانى : نعم هو ده يخربيته المتكبر ده عايز يتجوزنى اصوم اصوم وافطر على ده محمد : اتوكسى ده احلى بصله امانى : محمد بتكلم جد محمد : وانا والله بتكلم جد سيف الجارحى كويس فى شغله بس كل الموضوع تكبره ده وأسلوبه الوحش وانا طبعا عمرى ماهوافق عليه تعالى هنا قوليلى ايه دخلك علينا اصلا امانى : يعنى عايزنى اسمه بيتكلم معاكم كده واسكت وبعدين كفايه بوظ الخروجه طيب كان جه بكره محمد: يخربيتك يعنى كل اللى همك الخروجه امانى : يعنى مش اوى محمد : ده انتى يومك مشفلط وطلع يجرى وراها عدى اليوم على ابطالنا بدون اى احداث تذكر فى صباح يوم جديد تشرق الشمس الصباح فى سماء الصعيد بالأشعه الذهبيه في منتصف نهر النيل فى قصر الجارحى أسر وياسين كانو جاهزين عشان السفر وكل العيله متجمعه معاد سيف اسر همس لياسين اسر: ياسين ممعاكش قطره ياسين باستغراب: قطره ليه اسر: اصلى مبعرفش اعيط فا عايز اعمل منظر قدام اميره ياسين : اسكت يااسر متشلنيش وانا رايح اركب الطياره اسكت اسر: طيب سكت يوه محدش يعرف يفك معاك بكلمتين جتك الروبراب سلطان : خلو بالكم من بعض ياولاد وخلو بالكم من دراستكم وسيبكم من الخواجات مفهوم يااسر اسر : ومقام سيدى جابر أنا مظلوم دايما ياسين : متقلقش ياجدى كله هيمشى زى ماانته عايز ومتقلقش زينب بدموع : خلو بالكم من بعض ياولاد اوعو الغربه تنسيكم عوايدنا عاد اسر : متقلقيش ياماما احنا صعيده ولا حاجه تقدر تغيرنا صوح ولا ايه ياسين ياسين : صوح الصوح خلاص بقا ياماما بلاش عياط دموعك غاليا علينا وبعدين احنا هننزل أن شاء الله كل اجازه زينب: تروحو وترجعو بالسلامه ياضى عيونى زينات : واه يازينب عاد بلاش العياط ده عاد فال مش كويس ياخيتى خلو بالكم من بعض ياولاد وكلمونه كل يوم اسر: من عيونى الجوز ومناخيرى الوز مها: حتى وانته مسافر بتهرج يااسر اسر : اومال اعمل ايه يابت عمى اعيط أقسم بالله الدموع مش عايزه تنزل مها بضحك : خلى بالك من نفسك ويارب لما ترجع تكون عقلت شويه ياسين : ده لو الدنيا كلها عقلت اسر لا ليلى بدموع : خلى بالك من نفسك وابقى طمني عليك اول ماتوصل ياسين: طيب من غير دموع ياحبيبتى كفايه عشان مش بستحمل دموعك دى وكمان مش عايز حد ياخد باله ليلى : حاضر بس خلى بالك من نفسك ياسين:حاضر ياقلبى وانتى كمان خلى بالك من نفسك ليلى : حاضر اميره : خلى بالك من نفسك يااسر واوعى عينك تروح يمين او شمال هدبحك اسر : وانتى هطولينى فين يامجنونه اميره : هجيلك ادبحك وارجع تانى اسر: لا وعلى ايه العمر مش بعزجه حاضر ياسين : اومال سيف فين سيف : أنا هنا زينب : واه لساك راجع من بره ياولدى سيف:ايوه ياأمى سلطان: كنت وين ياسيف لحد دلوك وكنت بايت فين سيف: كنت فى المزرعه ياجدى زينب : مالك ياولدى عنيك حمرا اكديه ليه وبعدين ليه مجتش عشان تقول هنروح نشوف عروستك ميته ياولدى سيف : بعدين ياأمى المهم يلا يااسر عشان اوصلكم المطار ياسين : يلا احنا جاهزين أسر وياسين ودعو الكل مابين الدموع والحزن على فراقهم عند امانى امانى: ماما أنا رايحه عند فرحه عايزه حاجه ايمان : استنى محمد لما يصحى يوديكى امانى :ياماما ياحبيبتى انتو خايفين عليا من ايه الموضوع وخلاص خلص وبعدين انتى مش عارفه بنتك ولا ايه ها خلي بس حد يقرب منى كده وانا اخليه يحول على طول ايمان : طيب بس خلى بالك من نفسك واوعى تتأخرى امانى : حاضر ياست الكل اول لما اوصل هرن عليكى اطمنك ايمان: ماشى اوعى تتأخرى امانى : عيونى ومشيت امانى راحت لصاحبتها فى المطار اسر: مش هقول مالك بقا سيف : بس يااسر خلى بالك من نفسك وبلاش شقاوه ماشى اسر: هو مفيش غيرى ياجدعان ولا ايه حاضر مش هعمل حاجه ياسين: متقلقش ياسيف كله هيبقى تمام كان نفسى احضر قريت الفاتحه واشوف البنت اللى خطفت قلب سيف الجارحى سيف : فى الفرح ابقى شوفها المهم خلى بالكم من نفسكم ومن دراستكم ياسين : حاضر اشوف وشك بخير سيف ودعهم وأسر وياسين ركبو الطياره وسافرو رجع سيف فى عربيته وكل تفكيره فى امانى وفى لحظه خبط حد بالعربيه ياترى سيف خبط مين هتعرف البارتى القادم انتظرونى خلص البارتى ياجماعه اتمنى يعجبكم وياريت نتفاعل اكتر عشان انزل بالبارتى الجديد دمتم في حفظ الله وإلى إلقاء فى البارتى القادم بقلم الكاتبه/ ندى يوسف |
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
