 |
رواية المنتقبه والمجنون الفصل الخامس و العشرون بقلم ندى يوسفالسلام عليكم ورحمه الله وبركاته يلا بينا نكمل روايتنا البارتى الخامس والعشرون من روايه المنتقبه والمجنون بقلم الكاتبه/همس الحنين وصلنا البارتى اللى فات عند اشرف يلا بينا نشوف ناوى على ايه عند امانى امانى : بقولك ياماما البس ايه فى كتب الكتاب اروح افصل ولا اشترى جاهز ايمان : ولا هتفصلى ولا هتشترى جاهز اامانى: اه فهمتك يبقى يوم كتب الكتاب هتسبونى نايمه احسن مش بحب الدوشه ايمان:الصبر يارب ماعندك الفستان وجديد كمان عايزه تجيبى تانى ليه امانى : انهون ايمان: اللى سيف جابه البسيه يوم كتب الكتاب امانى : ينهار عسل تصدقى كنت ناسيه الواد سيف الجارحى ده عسل معسول حلاوته زياه ايمان: لا يشيخه امانى: احم مش بدوده بس خوفا اقولك فى الاول تقرفى ايمان: لا. انتى الصادقه كلمه الحق بتطلع الاول امانى: طيب ياست الكل ادخل اقيس الفستان والنعمه لو ماطلع مظبوط لدعى عليه ها ايمان: وربنا بنتى مجنونه عند اشرف اشرف : بقولك ايه ياباشا ايه رأيك لو نستلم البضاعه يوم كتب كتاب سيف مجهول :تصدق فكره واهو يكون مشغول اشرف : لو فكر بس يعمل حاجه هحرق قلبه على ست الحسن والجمال بتاعته مجهول: طول عمرك بتحبه يااشرف اشرف: أقل هديه اقدمهلو مجهول: تمام خليه يفرح بيها شويه عشان همه الاتنين هيرحلوو مع بعض بس لما سيف يعرف أنا مين الأول اشرف: ادفع عمرى واشوف صدمته لما يعرف أنته مين مجهول: هيعرف بس فى الوقت المناسب عند سيف زينب:مش مصدقه ياولدى خلاص كتب كتابك بكره الفرحه مش سيعانى لو كان أبوك عايش كانت فرحته هتكون كبيره قوى ودموعها نزلت سيف: بتبكى ليه دلوك عاد احنا ليه اكديه نفرح نعيط نحزن نعيط زينب: دى دموع الفرح ياولدى ربنا يهنيك ويسعدك أنته وعروستك زينات : واه يازينب عاد الفرح مش عايز دموع ياخيتى يلا ياحبيبتى نشفى دموعك وتعالى نشوف هنحضر ايه لبكره زينب: خلاص اهو عاد مفيش بكى سيف: زين اكديه يلا عاد جهزو حالكم عشان بكره كتب كتاب سيف الجارحى لزم الكل يكون على سنجت عشره زينات : ربنا يفرحك ياولدى ومشيت هى وزينب سيف: يارب ياعمى الكلام اللى سمعته ميكنش صح لو جدى عرف هيروح فيها ومش جدى بس مراتك وبناتك كمان يارب يكون مجرد كلام عند رحاب رحاب: الوو محمد عامل ايه وحشتنى محمد: وانتى اكتر ياقلبى عامله ايه طمنينى عليكى رحاب: أنا بخير طول ماانته بخير محمد كنت عايزه اقولك حاجه محمد: انتى تأمرى ياعيونى رحاب : هو خطيب امانى اسمه ايه محمد: سيف الجارحى رحاب : الف مبروك ياحبيبى محمد: الله يبارك فيكى بس بتسألى على اسمه ليه رحاب: اصلى أنا أعرف سيف الجارحى كويس محمد: نعم يااختى تعرفي مين يومك مشفلط تعرفيه منين وفين وازاى انطقى رحاب: هو أنا دخلت المحكمه وانا معرفش ايه يامتر اهدا شويه محمد: هديت تعرفى سيف الجارحى منين يارحاب رحاب: عارف صاحبه بقا اعرفه اكتر منه محمد: يومك ملوش ملامح انتى بتعصبينى ليه انطقى تعرفيهم منين لا لو جتلك يارحاب هموتك رحاب : وربنا محمد يبقى اخويا وسيف صاحب محمد متعرفش انى رحاب المنياوى واخويا محمد باشا المنياوى محمد:ينهار صدفه حلوه اخوكى محمد كان عندنا فى البيت وانا طرته رحاب:برافو عليك محمد: بس ده كان فى أول مره من دلوقتى هيتعشى وينام على سريرى رحاب : وانته تنام فين بقا محمد: عادى اروح اضرب البت مونى وانا جمبها عادى مع بكره كتب كتابه البنت الصغيره كبرت مش عارف هعمل ايه لما تتجوز رحاب: تتجوزنى سهله محمد: يارب واخوكى ينسا اللى عملته رحاب : محمد طيوب وهينسى متقلقش محمد: يارب عند أسر وياسين اسر: هاى ميرو وحشتينى اوى اوى اوى عامله ايه يابتنجانه قلبى اميره : وانته كمان ياحبيبى وحشتنى أنا بخير يابندقه قلبى اسر: اخبار البيت ايه اميره: اسكت مش كتب كتاب سيف بكره اسر: لولولولولولولولولولى لأولأولأ عندنا فرح وانتو لأ اخيرا سيف هيتجوز اميره: نهار ملحوس أنته قلبت على قناه شعبيات كده ليه اسر: من فرحتى ياأبلتى اميره: الصبر من عندك أسر أنا هبتدى اخاف على شويه العقل اللى عندى أنته اتجننت لما سافرت كده ليه اسر: اصلك مشوفتيش اللى أنا شوفته اميره: شوفت ايه أن شاء الله اسر: شوفت البت الأجنبية زوق وطعامه ادب حنيه اميره : وانا شوفت قلم نازل على وشك لو قدامى يااسر دلوقتى كنت علقتك على باب القصر اسر: بهزر يارمضان ايه مش بتهزرى اميره: خفه اوى اسر: طيب متزعليش اسمعى دى شوفت البت المصريه زوق وطعامه ادب حنيه اول مابتصحى من النوم تشوف عمى عوض بتاع الفراخ حلو اكديه🤣🤣 اميره: وربنا أنته مجنون ياابنى اعقل شويه اسر: احاضر يامه بصوت المبى 🤣🤣 اميره بضحك: مجنون بس بحبك اسر: اختشى يابت بتكسف وربنا ياواد يااسر أنته سكر زى بالظبط 😂 عند امانى امانى كانت بتقيس الفستان وكان تحفه عليها امانى: كنت ناويه ادعى عليك لكن أنته زوقك طلع روعه يخربيت عقلك الفستان مظبوط تستهل دعوه حلوه بقا بس ادعيلك باايه اه عرفت يارب بكره تبقى قره عينى فجأه موبيلها رن وكان سيف امانى: ايوه ياقره عينى سيف: ايه قولى تانى كده امانى: احم اقول ايه ده وقت اصلا تتصل فيه وبعدين تعالى هنا قولى عرفت منين انى بحب الاوف وايت سيف: انتى لسه فاكره امانى: اه قول والنبى اللى يارب تبقى ظابط سيف: ظابط انتى يابت اجننتى امانى : خلاص متزعلش ظابط شرطه سيف: فرقت يعنى امانى: طبعا الأول كنت ظابط فى الجيش سيف: عارفه انتى فكرتينى يااخويا اسر نفس الماضه امانى: اسر عسل اسر ده سيف بغيره: اول واخر مره تقولى على حد عسل حتى لو كان اخوكى امانى: هو العسل غالى ولا ايه خلاص هقول بصل ولا تزعل سيف: امانى انتى متعرفنيش أنا بغير عليكى خافى من غيرتى امانى : اخاف حاضر من عينى قول بقا عرفت منين انى بحب الون ده سيف: لما نزلت مصر كنت عايز اجبلك حاجه مميزه وفيها اى حاجه بتحبيها حتى لو لون رنيت عليكى وحضرتك كنتى فى غيبوبه ولما سألتك قولتيلى امانى: ينهار ملحوس دهانات يعنى مكنش حلم سيف: لا كان حقيقه ياقلب سيف ولو اطول اجبلك نجمه من السماء هجبها امانى: أن شاء الله تسلم سيف: فى واحده تقول لحبيبها كده امانى: لا بس تتعود منى على كده سيف: كلها بكره وتكونى حرم سيف الجارحى وعد اليوم على كده فى صباح يوم جديد تشرق شمس الصباح فى سماء الصعيد بالأشعه الذهبيه في منتصف نهر النيل فى قصر الجارحى جه اليوم اللى عيله الجارحى منتظره سلطان: واه مش مصدق أن النهارده هيكون كتب كتاب حفيدى اخيرا سيف: ربنا يخليك ليا ياجدى ليلى : طيب ممكن ياابيه تخلى السواق يوصلنا عند العروسه سلطان: واه من بدرى اكديه تروحو تعملو ايه يابتى اميره: عادى ياجدى احنا بنات ولزم نكون مع العروسه وكمان جيبين هدايه عايزين ندهلها قبل زحمه الناس مها: اه والنبى ياجدى وافق سلطان: شوفو رأى سيف سيف: روحو طبعا بس ماعيزش شقاوه عاد اميره : لا ياابيه اطمن لو مها أو ليلى عملو حاجه هقولك على طول سيف: وربى ماجد بيعمل غيرك هبله زيه بالظبط اميره: وربنا اخوك ماحد حصله فى الجنان خلى الطابق مستور والنبى سيف بضحك: حصل من غير ماتقولى يلا روحو وقولو لأمانى سيف بيسلم عليكى مها: بس كده سيف: امشى يابت أنا بقول عليكى اعقل واحده مها: وضوح والله الحديت ده سيف : واضح يلا امشو ومشيو البنات على بيت امانى عند امانى فرحه : مش كنا روحنا الكوافير احسن امانى: ليه ياأختى أن شاء الله فرح: عشان تعملى ميكب كتب الكتاب امانى: لا ياأختى أنا كده عسل وسكر عجبه ابن الجارحى على كده اوك مش عجبه براحته فرحه: حيرتى ابن الجارحى معاكى تنشكى امانى: على قلبه زى السكر فرحه: عارفه يااختى جرس البيت رن وكانو البنات وصلو فرحه : هروح افتح واجى امانى : عمر بره هيفتح هو وفتح فعلا عمر الباب عمر: انتو مين مها: هو أنته ايه جابك هنا ولا احنا اتلغبطنا فى البيت ليلى: لا هو البيت عمر: هو انتى جايه بيتى عشان نهرأينى مها: بيتك مين أنته شكلك حد نصاب وحتى تنصب عليهم عمر: اه عشان كده بفتح ليهم الباب اميره : أهدى يامها حضرتك ده بيت امانى عمر: ايوه ده بيت امانى انتو مين بقا ليلى : احنا بنات عم سيف عمر : اه سيف الجارحى عريس اختى اتفضلو مها: أنته اخو امانى غريبه ازاى أنته اخواها عمر: وربنا مااعرف أنا لقيت نفسى اخوها تصورى مها: دمك خفيف اوى عمر: من يومى طيب انتى عارفه لما روحت اتبرع بالدم قلولى أنته دمك خفيف ميمشيش مع البشريه دى مها: اختك فين بدل ماارتكب جريمه عمر: براحه ياحجه الأوضه عندك اهيه ادخلوا ليلى: شكرا وخلو لمونى عمر:هى البت دى كل لما تشوفنى تزعق ليه ايه البت دى لما امانى : ايه ده نورتو كويس انكم جيتو اعرفكم فرحه صاحبتى ودول يافرحه اميره وليلى ومها بنات عم سيف فرحه : اهلا وسهلا ليلى : اتفضلى يامونى دى حاجه بسيطه مننا ليكى امانى : ليه بس التعب ده اميره : متقوليش كده انتى اختنا الرابعه امانى: ربنا يخليكم ليا مها: يلا بقا عشان نجهز عند سيف سيف: محمد كلفت حد يراقب عمى محمد: متقلقش ياشق كله تمام ركز بس فى ليلتك سيف: ربنا يستر عدى الوقت وجه لحظه كتب الكتاب العلتين والأهل والأصدقاء والأحباب متجمعين وخرجت امانى هى والبنات امانى كانت شبه الملائكه بفستانها ونقابها اللى زادها جمال وبدأ المأذون يكتب الكتاب وانهى كلامه بى بارك عليكم وجمع بينكما في خير وتعالت الزغريط والكل بارك لسيف ولمونى وسيف راح عند امانى اول ماشافها لبس الفستان شدها لحضنه وفضل يلف بيها وكانت فرحتهم جميله جدا فى مكان تانى وصلت شحنت المخدرات لكن البوليس وصل فى وقته وقبض عليهم المجهول: ازاى ده حصل عملها سيف لكن هيروح منى فين ومسك موبيله ورن على اشرف اشرف شاف موبيله بيرن اخده وخرج يتكلم بره بس ميعرفش أن فى عيون عليه اشرف : ها ياباشا ايه الاخبار مجهول: اخبار زفت عملها سيف وبلغ اتصرف يااشرف والا أنته اللى هتدفع التمن اشرف: ازاى وسيف موجود هنا مجهول : سيف كان بيراقبك اكيد وعشان كده عرف المعاد وبلغ اشرف : اطمن ياباشا وحياتك لندمه وبكره تشوف عند سيف سيف كان مع امانى لوحدهم سيف: ها مش هشوفك بقا امانى : لزم يعنى سيف: انتى وضميرك بقا امانى: طيب غمض سيف: اهوه وغمض عيونه امانى : فتح سيف فتح عيونه اول ما شافها كان مصدوم من جمالها لدرجه انو ضمها لحضن من غير مايحس سيف: بحبك ياملاكى امانى: وانا كمان بحبك وعد اليوم بالفرح والهنا والكل فرحان وفيه اللى جوه كره كبير تانى يوم امانى : ماما أنا رايحه عند تيته ورجعه. عمر: قلتى لسيف انتى دلوقتي بقيتى حرمه امانى: ولا هو أنا رايحه المريخ دى نيته على اول الشارع بس عالج عينك أصلها احولت من بصك على مها ها عمر: حتى بالك ازاى انتى كنتى فى ايه ولا فى ايه امانى: سر المهنه يلا باى وخرجت امانى وهى ماشيه هوب حد خطفها ياترى امانى هيجرلها ايه وياترى سيف هيعمل ايه لما يعرف اللى حصل لحبيبته البارتى القادم هنعرف انتظرونى خلص البارتى ياجماعه اتمنى يعجبكم وياريت نتفاعل اكتر من كده عشان انزل بالبارتى الجديد دمتم في حفظ الله وإلى إلقاء فى البارتى القادم بقلم الكاتبه: همس الحنين |
