 |
رواية المنتقبه والمجنون الفصل السابع و العشرون بقلم ندى يوسفالسلام عليكم ورحمه الله وبركاته يلا بينا نكمل روايتنا البارتى السابع والعشرين من روايه المنتقبه والمجنون بقلم الكاتبه/همس الحنين وصلنا البارتى اللى فات عند سيف وأمانى يلا نشوف اتصدم ليه ومن هو المجهول ده فى بيت امانى عمر: أهدى ياماما بقا سيف ومحمد هيرجعو بيها أن شاء الله ايمان بدموع: يارب ياابنى قلبى وجعنى عليها وكمان محمد وسيف خايفه عليهم اوى يارب جيب العواقب سليمة يارب وفضلت تدعى ربنا وتعيط عمر : ماما هروح المشوار اللى كلفنى بيه سيف عشان خاطرى ياماما أهدى بابا هيرجع على طول دلوقتي ويفضل معاكى اطمنى هيرجعو بخير ومشى ايمان : يارب فى القصر زينب: بقولك ايه يازينات ماتيجى نكلم ام امانى نتفق على فرش الدور اللى فوق زينات : عندك حق ياخيتى لزم نبدأ من دلوك يلا كلميها واتفقى معاها زينب جابت التليفون وطلبت ايمان ايمان : الووو مين زينب: واه مالك ياام امانى في ايه عاد ايمان بدموع: امانى اتخطفت ياأم سيف وهتجنن عليها زينب: واه كيف الحديت ده حصل كيف ومين اللي. اتجرأ وخطفها ايمان: معرفش حد كلم سيف وهدده انو هيقتل بنتى ومش عارفه اعمل ايه زينب: اطمنى ياخيتى أنا وزينات جيلك حالا مع السلامه دلوك زينات : فى ايه عاد مين اللى اتخطف زينب بدموع: امانى اتخطفت يازينات وسيف حد هدده أنو هيقتلها يلا دلوك نروح لأمها الست هتموت عشان بتها زينات : يلا ياخيتى هقول للبنات ونروح زينب : يلا عند سيف سيف بصدمه: أنته معقول المجهول : ايوه انا ايه رأيك فى المفاجأة دى سيف: معقوله حمزه ودراعى اليمين يعمل كده حمزه: ايه رأيك بقا حلوه مش كده سيف: وليه عملت كده ياحمزه أنا كنت بعتبرك دراعى اليمين حمزه: طول عمرى بكرهك ياسيف ياجارحى ونفسى اخلص منك القديم والجديد سيف: مراتى تمشى من هنا وحسابك معايا انا حمزه: لا ودى تيجى لزم تستقبل المفاجأة التانيه سيف : مفاجأة ايه حمزه فتح الباب ودخل اشرف سيف: عمى اشرف: ايوه عمك اللى كان مستنى الحظه دى من زمان اخير ياولد اخويا هرتاح منك كيف مخلصت من ابوك سيف: أنته بتقول ايه ياعمى أنته السبب في موت ابويا ليه اكديه ياعمى ليه كل الشر اللى جواك ده اشرف: عايز تعرف كيف جدك طول عمره مفضل ابوك عليا حتى بعد ماخلصت منه طلعتلى أنته وجدك فضلك عليا وخلاك مسؤول عن كل حاجه وانا ولا كأنى موجود وعلى فكره أنا اللى ضربتك بالنار قبل اكديه سيف: وزنب مراتى ايه تخطفها وتبهدلها اللى ليه حق عندى يجى ياخده ولا ايه ياعمى حمزه: احنا مخلصناش تموت لوحدك قولنا نجيب حبيبتك تسليك امانى :: سيف أنا خايفه سيف: ماتخافيش يانبض قلبى محدش هيقرب منك اشرف : اتشاهد على روحك ياولد اخويا فجأه صوت عربيه البوليس حمزه: عملتها ياسيف اشرف : مش وقته لزم نهرب حمزه : مش قبل مااخلص عليه سيف جرى على حمزه بسرعه وفضل يضرب فيه اشرف مسك المسدس وطاخ ضرب سيف بالنار امانى : سسسسسيف اشرف مسك امانى وفضل يشد فيها اشرف: تعالى انتى اللى هتخرجينه من اهنيه مسك امانى وحط المسدس على دماغها حمزه: سيبها وشوف الطريق أنته اشرف ساب امانى ولسه خارج حمزه ضربه بالنار وقع فى الأرض وأمانى فضلت تصرخ عشان سيف حمزه: اخرسى بقا لو طلعتى صوت هقتلك عند محمد محمد: ياباشا لزم ندخل اختى وسيف جوه اكيد عملو فيهم حاجه الظابط : اطمن محاصرين المكان كله وهنلحقهم محمد صاحب سيف: لا أنا مش هستنا لزم ندخل الظابط: لو سمحت احنا عارفين شغلنا محمد: أنا مش هستنا وطلع يجرى وراه محمد اخو امانى حمزه: اللى هيقرب هقتلها محمد: معقول أنته ازاى محمد اخو امانى : سيب اختى لو جرالها حاجه مش هرحمك هوب البوليس كبس وقبض عليه امانى : الحق يامحمد سيف مضروب بالنار جوه محمد جرى على أخته وحضنها محمد : متقلقيش ودخل لسيف لقوه غرقان فى دمه محمد صاحب سيف: شاله وطلع يجرى بيه على العربيه وطلعو على المستشفى فى القصر اميره : ينهار مش فايت مين اللى خطف امانى ليلى: ممكن يكون حد بيكره سيف وعايز ينتقم منه فيها مها : طيب وهى زنبها ايه اميره: أنا خايفه عليها اوى هى وسيف ياترى حصلهم ايه ليلى: ياسين بيرن عليا أقوله ولا لا مها: لا متقوليش حاجه عشان مش يقلق وان شاء الله خير اميره : صح كده وانا مش هقول لأسر مها: صح كده اميره: اسر كمان بيرن هرد عليه ايوه يااسر عامل ايه ياحبيبى الحقنا يااسر امانى اتخطفت مها :يخربيتك ده اللى مش هتقولى اسر بخده: فى ايه مين اللى خطفها يالهوى ياعرابى يبقى تجار أعضاء اميره : يخربيت خيالك الواسع بس والله عندك حق ممكن برضه اسر: اقفلى دلوقتى اميره: ليه اسر: اروح استخبى ليخطفونى أنا كمان سلام وقفل اميره: اه ياابن الهبله لمؤخذه ياحماتى عند ياسين ياسين: مالك ياليلى صوتك مش عجبنى ليلى بدموع: امانى اتخطفت وسيف راح يخلصها ياسين: ازاى ده حصل ومين اللى عمل كده ليلى : مش عارفه محدش كلمنا ولا قلنا حاجه حتى ماما ومرات عمى راحو لمامتها عشان يطمنو ويشوفوا ايه اللى حصل ياسين: أن شاء الله خير المهم ياقلبى خلى بالك من نفسك انتى وأخواتك وجدى عرف حاجه ليلى : جدى فى قسم الشرطه عمر اخو امانى جه واخده معاه ومن وقتها محدش ادانه خبر ياسين :أن شاء الله خير يارب سلم يارب ليلى : يارب فى قسم الشرطه كان موجود سلطان وأحمد وعمر الظابط: بصراحه ياجماعه مش عارف اقولكم ايه احمد بخده: بنتى جرالها حاجه الظابط: لا بنتك بخير بس سيف بيه انضرب بالنار وهو دلوقتي فى المستشفى سلطان: حفيدى مين اللى ضربه وهو كويس الظابط : مخبيش عليك ياسلطان باشا اللى ضرب سيف بيه يبقى ابن حضرتك سلطان: اشرف يضرب ابن اخوه ليه الظابط : مع الاسف ابن حضرتك كان بيتاجر فى المخدرات وزعيم العصابه بتاعته ضربه بالنار وابنك مات بعد ماضرب حفيدك بالنار سلطان من الصدمه وقع من طوله احمد : الأسعاف بسرعه عمر: ايه ده يابابا هى اختى وقعت فى العصابه دى ازاى احمد: اسكت ده وقته المهم نلحق الراجل فى المستشفى امانى كانت قاعده تعيط جامد وسيف كان فى العمليات محمد: أهدى ياقلبى أن شاء الله خير وهيقوم منها ونفرح بيكم امانى: يارب يامحمد بس يقوم منها محمد صاحب سيف: أهدى ياامانى كله هيبقى تمام سيف قوى وهيعدى المحنه دى على خير امانى : عمرى ماتوقعت أن فى عم يعمل كده فى ابن اخوه محمد: اهو خد جزأه شوفتى نسيت اكلم ماما اطمنها وفجأة الدكتور خرج امانى: طمنى يادكتور سيف عامل ايه الدكتور: انتى امانى امانى: ايوه الدكتور:المريض من اول مادخل وهو بينطق اسمك امانى: طمنى يادكتور سيف عامل ايه الدكتور: الحمدلله طلعنا الرصاصه هيدخل العنايه المركزه النهارده وبكره ننقله اوضه عاديه امانى: الحمدلله ممكن اشوفه يادكتور الدكتور : لا دلوقتي مش هينفع بكره أن شاء الله هننقله اوضه عاديه وتقدرو تزروه محمد: شكرا يادكتور الدكتور: عفوا ده واجبى ومشى محمد:طيب يلا ياامانى نمشى وبكره نبقى نيجى بدرى امانى: أنا مش همشى من هنا غير لما اشوفه محمد : اسمعى كلام اخوكى وامشى القعده هنا ملهاش لزمه بكره ابقى تعالى وانا هفضل هنا لو حاجه جدت هكلمكم بس انتى لزم تروحى ترتاحى كفايه اللى انتى مريتى بيه وكمان عشان مامتك تتطمن عليكى امانى: بالله عليك لو حصل حاجه تكلمنى محمد: حاضر مشيت امانى هى ومحمد ورجعت البيت عند سلطان فى المستشفى احمد : طمنى يادكتور الدكتور: حالته صعبه جدا ادعو يمر ٢٤ساعه دول على خير احمد : يارب حتى سيف كمان متصاب عمر: طيب انا هروح اسأل عليه يابابا احمد: استنا جاى معاك فى بيت امانى محمد رن الجرس وإيمان فتحت اول ماشافت امانى اخدتها فى حضنها ايمان: بنتى حبيبتى عملو فيكى ايه امانى بدموع: أنا كويسه ياماما اطمنى زينب: كيفك يابتى عامله ايه كيف اللى حصل ده امانى راحت لزينب واترمت فى حضنها زينب: بطلى بكى يابتى الحمدلله انك بخير ورجعتى بالسلامه بس فين سيف محمد: سيف اتصاب وفى المستشفى بس هو كويس اطمنى زينب: ولدى اتصاب كيف وفى أنهى مستشفى ودونى لولدى اطمن عليه محمد:تعالى ياأمى هوديكى بس هو كويس والله وبخير زينات : أنا جايه معاكم حمدالله على سلامتك يابتى امانى: الله يسلمك محمد اخدهم ومش على المستشفى ياترى سلطان هيجراله ايه بعد ماعرف حقيقه ابنه وبنات عمه هيكون مصيرهم ايه لما يعرفو حقيقه ابوهم البارتى الجاى هنعرف انتظرونى خلص البارتى ياجماعه اتمنى يعجبكم وياريت نتفاعل اكتر عشان انزل بالبارتى الجديد دمتم في حفظ الله وإلى إلقاء فى البارتى القادم بقلم الكاتبه/همس الحنين |
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
