رواية طفلة النمر الفصل الثلاثون
وصال خرجت و هى ماشيه فى الطرقه مره واحده لقت حد بيحط يده على بيقها و بيشدها
وصال عضت يدها و كانت هتصوت بس سمعت صوت نمر وهو بيقول: اهدى يا بت
وصال: نمر
نمر: اه يا عضاضه
وصال: معلش وجعتك بس انت تستاهل ليه تخضنى كدا
نمر: امممم بقى انا استاهل
وصال: ها مين قال كدا
نمر: لا و الله
وصال: يوه بقى و بعدين انت سيبت معلش وجعتك و ليه تخضنى و ماسك فى تستاهل
نمر: اه يا لمضه
وصال: ماسى عاوز اوى بقى
نمر: ماسى ايه ماسى دى
وصال: ايه مش عارف ماسى
نمر: عارفها يختى بس عارفها ماشى
وصال: نحن نختلف عن الاخرون
نمر: بجد
وصال: اه و كنت عاوز ايه
نمر: ايه الحلاوه دى يا وصالى
وصال بكثوف: شكرا
نمر بغيظ: شكرا دا ردك على الكلام الحلو
وصال بكثوف: مش بعرف ارد
نمر بحب: و انا مش عاوزك تردى طب بقولك اى
وصال: ايه
نمر: بصى خاليكى هنا و انا هروح الفرح اشوف الحاجه و بعدها هاجي اقعد معاكي
وصال: لا علشان خاطري انا عاوزه اجى دا فرح اخويه و صاحبتى
نمر: بغيره ما الكل ها يبص عليكي
وصال: محدش هيبص عارف ليه
نمر: ليه
وصال: لان الكل عارف ان وصال بتاعت نمر بس
نمر ابتسم بحب و قال: بتسبتينى صح
وصال: اه
نمر: و انا اتسبت يا ستى بس علشان تاكدى الكلام دا هتفضلى معايا طول الفرح
وصال بحب: حاضر انا همشى بقى
نمر: استني فى حاجه كمان طلما انتى عاوزه تحضرى الفرح و ليها علاقه بتسبيتها بتاعتك
وصال: ايه
نمر: مش عاوزه نتجوز انها معاهم
وصال بصدمه: نتجوز
نمر: اه نكتب الكتاب
وصال: اه انا كنت فاكره فرح
نمر: لا ها قولتى اى
وصال: تؤتؤ
نمر: ليه
وصال و هى بتشب: علشان زى، ما انت قولت و بعدين انا مش جهزت حاجه
نمر: امممم ماشي يستى اهو كلها أسبوعين
وصال: شهر
نمر: نعم شهر ليه
وصال: يكون سيف و ملك رجعوا من شهر العسل و احنا نكون جهزنا
نمر: جهزنا اى هو احنا هنفرش شقه
وصال: تؤتؤ
نمر: امال ايه طب انتى عاوزه تغيرى الجناح
وصال: تؤتؤ انا بحب الجناح دا اوى
نمر: طب افهم ليه شهر
وصال:عبال لما سيف و ملك يرجعوا من السفر
نمر: ماشى
وصال: انت زعلت طب اقول ليك حاجه بص نعمل كتب الكتاب يوم الجمعه اللى جيه
نمر: امممم طب ليه مش يكون فرح
وصال: لا كتب كتاب
نمر: طب طلما انت عاوزه كتب كتاب ليه مش يكون انهارده
وصال: لا يوم الجمعه
نمر: طب ليه
وصال: بص مش تتعصب هى حاجه تافهه بس هى عندى انا مش تافهه
نمر بحب : قولى يا قلبى و اوك مش هتعصب
وصال: علشان يكون عندى دريس كتب كتاب مش دريس فرح بس
نمر ببتسامه: اوكى يا قلبى بكرا هقول ليهم و ها ننزل نجيب الفستان
وصال بفرحه: انت احلى نمر
نمر بحب: و انتى احلى و اجمل وصالى
وصال: و انت احلى نمر فى العالم
نمر ابتسم بحب
وصال: هى غرفة سيف هتخلص امتى
نمر: بكرا هتكون جاهزه
وصال: طب و سيف ها ينام النهارده فين
نمر: فى الفندق و بكرا هيجوا و الشركه ها تيجي تركب الاوضه الصبح قبل ما يوصلوا
وصال: اوكى طب انا ها روح انادى سيف علشان احنا زهقنا من ملك
نمر: ليه
وصال: كل ثانيه انا شكلى حلو زهقتنا
نمر بضحك: معلش
وصال: يلا سلام
نمر: سلام يختى
وصال راحت خبطت على باب اوضة سيف
سيف فتح و قال: انا جاهز
وصال: طب يلا علشان ملك زهقاتنا
سيف: ايه مستعجله على الجواز
وصال: لا عاوزه تلغى الجوازه
سيف بصدمه: نعم
وصال: اه والله و كمان كل ثانيه تقولى شكلى حلو
عمر بضحك: زى اخينا بس الفرق ان هو مستعجل
وصال: يلا بقى
سيف: يلا
سيف خد ملك و راحوا القاعه و بعد وقت وصال كانت قاعده لوحدها لان نمر مشى و سبها علشان يشوف رجال الاعمال
وصال قاعده مضيقه لانها مش بتحب الاغانى الشعبيه و قامت و خرجت من القاعه و واقفت برا نمر شافها و خرج وراها و لقه وصال وافقه بتتفرج على النجوم قرب و قال: عمرى ما شوفت نجمه بتتفرج على نفسها
وصال بكثوف: بس بقى يا نمر انا بتكثف اوى
نمر ضحك و قال: طيب ياقلبي انتى صح خرجتى ليه
وصال: مش بحب الاغانى الشعبى
نمر: انتى رقيقه اوى و الاغانى دى مش ليكى
وصال ابتسم و فجاه لقت كل صحابها اللى من الكليه خرجوا و شدوها و هما بيقول: تعالى يا وصال الاغنيه دى ليكى
وصال: اغنية ايه
البنت: ها تخدى و تعرفى
وصال دخلت و لقت اغنية للاخوات اسم الاغنيه اخوات و اول لما اشتغلت وصال دمعت من الفرحه و حضنت سيف و ملك و البنات خدوا ملك و وصال و بدوا يرقصوهم بس البنات رافضوا انهم يرقصوا علشان حرام و علشان عارفين سيف و نمر ها يعملوا اى
اما نمر كان واقف بصص على وصال بحب
و بعد وقت الفرح خلص و الكل راوح اما فى اوضة ملك و سيف اول لما دخلوا الجناح ملك دخلت الاوضه بسرعه و قفلت الباب بالمفتاح
سيف بصدمه: اه يا بنت المجانين افتحى الباب
ملك: وربنا ابدا
سيف: يا هبله افتحى بدل لما اكسر الباب
ملك: اكسر
سيف: افتحى يابت
ملك: لا
سيف: طيب و بدا يحاول يكسر الباب
ملك بعدت عن الباب و هى بتصوت و سيف كير الباب
ملك بخوف: لو قربت ليا هصوت و لما عليك الجيران
سيف: طيب حاضر يا مجنونه
نسيب المجانين دول و نروح عند نمر
الكل راوح و وصال طلعت الاوضه علشان تنام
نمر: انا طالع انام بقى
فاطمه: تصبح على الجنه ياحبيبى
نمر: و انتى من اهلها يا ماما
و طلع
و تانى يوم الشركه جت ركبت الاوضه و سيف و ملك رجعوا الفيلا و الكل اتجمع
نمر: احنا قررنا ان يوم الجمعه كتب كتبنا
الكل بصدمه: بجد
وصال:اه
سماح بفرحه: الف الف مبروك يا قلب ماما
وصال: الله يبارك فيكى
نمر: احنا دلوقتي ها ننزل نجيب الفستان
فاطمه: خالوا بالكم من بعض
نمر: مش تقلقى
مريم: بت يا وصال هاتى اغلى حاجه
وصال بضحك: حاضر
سلمى: ايوه يا بت اسمعى الكلام
وصال بضحك: حاضر
عمر: ربنا يكون فى عونك
جمال : دا انت ها تتنفغ
نمر: عارف يخويه يلا يختى
سيف: لا لا وصال جدعه
ملك: مين قالك
وصال خرجت و هى بتضحك و الكل ضحك
و فى المحل وصال كانت بتتفرج قرب نمر و هو بيقول: ايه رايك
وصال بنبهار: تحفه هنخده
نمر: بجد
وصال: اه و الله يلا
نمر فرح وراح دفع الفلوس و خد وصال و مشى راح محل الماس جاب ليهم طقمين و راوحوا
و بعد اسبوع وصال جهزت علشان كتب كتاب و نزلت مع نمر و خرجوا الجنينه لان الحفله فى القصر و جيه الماءون و بدا فى كتب الكتاب بس قبل ما يقول جملته الشهيره جت سعاد و قالت ليهم: الجوازه دى بطله
نمر بغضب: انتى بتقولى ايه
وصال: استنى يا نمر هى بطله ازاى يا داده
سعاد: تعالوا معايا كلكم و انا هقولكم
نمر: لا طبعا
الشيخ: روح يبنى يمكن كلمها صح
نمر قام بغضب و الكل دخل
ملك: بطله ازاى بقى
سعاد: انا مش كنت اعرف ان سلمى هانم هى اللى مرضعه وصال كنت فاكرها ان مامتها هى اللى مرضعه سيف و انا لسه عارفه دلوقتى
نمر بغضب: و احنا مالنا
سعاد: الجوازه بطله لان سلمى هانم اخت حضرتك رضعت وصال و معنى كدا انت خال وصال
نمر و وصال بصوا لبعض بصدمه
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
