رواية حورية من الجنة الفصل الاول
الدكتور خرج من غرفة العمليات بتعب و بيقول بتعب و حزن على المسكينه اللى من ساعات واقفه قلقانه: البقاء لله
البنت بصدمه: في مين
الدكتور بحزن: فى الاستاذ خالد
حور بصدمه: لا لا لا لا اكيد مش مات و سابنى و جريت على غرفة العمليات و هى بتحضنه و بتقول بعياط: خالد خالد يا خالد انا حوى حبيبتك يا خاااااالد
مى بعيط: حوريه خلاص خالد الله يرحمه
حور بعصبيه: محدش يقول عليه مات خالد عايش خالد عايش فاهمين
سالم: يا حوريه
بس ما كملش كلامه بسبب حور اللى وقعت مغم عليها
مى بقلق: مالها دخلوا الممرضين و خدوها غرفه عاديه و علقوا ليها محاليل و ادوها حقنه مهدائه اول لما الدكتور خرج مى و سالم جريوا عليه
الدكتور: ما تقلقوش هى هديت انا علقت ليها محاليل بس لازم تكونوا جنبها الفتره دى وتابع مع دكتور نفسى
مى بحزن: حاضر هى ها تفوق امتى
الدكتور: على بكرا
سالم بحزن: شكرا
الدكتور: بعد اذنكم
سالم: اتفضل و كمل بحزن شديد على صاحب عمره و حور: ادخلى خاليكى معاها و انا هاروح اخلص ورق الدفن
مى بحزن: تمام و دخلت و بعد وقت دخلت عليها مريم بقلق
مريم بقلق: وجد عامله ايه
مى بحزن: تعبانه اوى و لسه لما تفوق
مريم بحزن: حور كانت بتحبه اوى
مى: اوى اوى دا حب طفلتها و شبابها
اما عند سالم راح ليه هانى
هانى بحزن: خلصت الورق
سالم بحزن: اه
هانى: طب يلا علشان البنات
سالم: يلا
و تانى يوم الصبح هانى و سالم خدوا حور على البيت بتاع سالم
هانى و سالم راحوا يدفنوا خالد و هما فى العزاء حور بدات تفوق و هى حسه بصداع و تفاجئت بالعزاء يعنى كدا خالد مات فعلا
حور خرجت و هى بتسند على الحيطه و مى و مريم جريوا عليها
حور وقعت بعيط و هى بتصوت بتقول: امشوا امشوا كلكم خالد عايش خالد مش مات خالد مش ها يسبنى محدش يقول عليه كدا خالد راح مشوار و راجع
الكل كان بيعيط عليها و بعد سنه من موت خالد و حور رافضه تصدق ان خالد مات و رجعت على البيتها و سالم و مى راحوا معاها و فى يوم وجد خرجت تتمشى من غير ما حد يعرغ و فجاه وقفت قدامه عربيه خطفتها و راحوا مخزن فى المخزن حور كانت نايمه على السرير و فى شخص بيبص عليها بحب اشبه بالجنون و قرب مسك يدها و قال: حورى قومى قومى يا حورى انا سيف انا سيف حبيبك
حور بدات تفتح عنيها بتعب و هى بتقول: خالد خالد
سيف بغضب: ما تقوليش اسم راجل غيرى
حور بصت عليه بخوف و قالت: انت مين
سيف بحب جنون: انا سيف حبيبك
حور بحب: انا حبيبى خالد و هو راجع
سيف ضربها بالقلم و قال بجنون: خالد خالد ايه مافيش غير خالد علشان كدا انا مو. ته و خطف. تك و هتجوزك لانك مالكى انا انتى فاهمه
حور بانهيار: لا لا لا لاااااا انا مس هتجوزك لا انا عايزه خالد ايوه هو خالد اللى ليه حق فى دا ليه حق انه يخطف. نى و يتجوزنى مش حد تانى انت فاهم تعالى بقى يا فهد
سيف قرب منها و ضربها قلم و شدها من الطرحه و قال: لا هتجوزك يعنى ها تجوزك و فعلا خده و طلع و كان الماذون قاعد و كتب كتب الكتاب و كان ناقص ان حور تمضى و قبل ما تمضى
فجاااااااه
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
