 |
رواية انت نوري الفصل الرابع و العشرون بقلم شيماء حمادهيحيى بيغمض عنيه بحيره وبيخد نفس وبيقول يحيى : طيب هفكر بس يلا نروح لن معتش قادر على بعدك والله فيروز بحب : بجد يايحيى. طب ليه عملت كده يحيى بصدق : مكنتش عايز اجرحك .وكمان مكنتش عايزك تشيلى مسؤوليه كبيره زى دى فيروز بدموع : بس كنت تعالى وكلمنى وانا مكنتش هعرضك فى حاجه ده انا بثق فيك اكتر من اى حد .ده انا مليش غيرك يايحيى يحيى بيرجعها لحضنه : اهششش خلاص اوعدك مش هعمل حاجه تضيقك أو تزعلك تانى فيروز بتدفن وشها فى صدره وتخضنه اكتر يحيى بهزر : يخرب بيتك بوظتلى التشيرت فيروز بتضحك يحيى : ايوا كده خالى الدنيا تنور فيروز : طب يلا نمشي يحيى بخبث : تؤ انا حسك زعلانه وانا عايز أصلحك فيروز ببراءة : لا مش زعلانه يحيى بخبث : لا زعلانه حتى شوفى الدموع وبيميل يبوس خدها فيروز وشها بيحمر يحيى : وفى دموع هنا كمان وبيبوسها على الخد التانى وبيبص على شفايفها ويقول .وفى هنا كمان وبيوسها من شفايفها فيروز بتكون مستسلمه ليه تماماً حتى يذهبون فى عالمهم الخاص 🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍 عند محمد راشد بيرن على نور نور :الو محمد : عامله اى ياقلبي نور : الحمدلله وانت محمد : الحمدلله.اى صوت الدوشه دى انتى بتعملى اى نور : محشى محمد بصدمه : حد يعمل محشى الساعه 12 بليل نور : اعمل اى ما انا جعانه محمد : كنتى اعملى سندوتش نور والأكل فى بوقها : مش بيشبع محمد : امال انتى بتاكلى اى نور : سندوتش محمد : امال بتعملى محشى ليه نور : ماهو تصبيره على ما المحشى يطيب محمد بيغير الموضوع : طب لبسه اى نور : عبايه محمد بقرف : عبايه نور : اه مال هعمل المحشي بى اى محمد : طب اكدبى عليه ياشيخة وقليلى لبسه كش ميوه و بكل بن كيك اى حاجه من الحاجات دي مش محشى نور والأكل فى بوقها : اكدب عليك يعني .اللى بيكدب بيروح النار محمد : النار اقفلى يانور اقفلى بيقفل فى وشها محمد لنفسه : هو انا ادبست ولا اى 🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍 الصبح فى شقة فيروز يحيى بيصحه على حركه فيروز على صدره يحيى بنوم : صباح العسل فيروز : صباح الفل يا حبيبي يحيى بخبث : اتصلحتى ولا عايزه أصلحك فيروز بضحك : لا اتصلحت اوى كمان يحيى : لا مش حاسس .انا لازم أصلحك تانى نسيبهم بقى علشان كده عيب 🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍 عند فتون بتصحه من النوم على صوت خبط الباب فتون بنوم : مين رقيه : انا يافتون افتحى فتون بتروح تفتح رقيه : وبعدين معاكى يافتون هتفضلى كده كتير فتون : كده ازاى يعنى رقيه : زعلانه وقفله على نفسك الباب من ساعة ما ادم ماشه فتون بتعيط : خايفه عليه اوى ياماما رقيه بتحضنها : وانا والله بس هنعمل اى مفيش فى ايدينا حاجه غير أن احنا ندعى ربنا يجيبه بسلامه فتون : يارب ياماما يارب رقيه : طب يلا روحي اتوضى وصلى وتعالى نقعد سوا شوايه فتون بابتسامه : حاضر 🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍 عند فيروز فيروز : يحيى انا مش هتصلح كده يحيى وهو دفن رأسه فى راقبتها : امال ازاى فيروز بتوتر : انك توافق على العمليه يحيى بيبعد بضيق فيروز : فى اى يايحيى انت وعدتنى انك تفكر يحيى : طب قومى البسى خلينا نمشي فيروز : طب انت زعلان يحيى بجدية : يلا يافيروز فيروز بتدفن رأسها فى المخده وبتعيط يحيى بيخد نفسه طويل وبيقرب منها 🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍 |
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
