 |
رواية فهد و تقي الفصل الرابع 4 بقلم الكاتبه المجهوله4 تقى: بصدمة فهد وبتنزل جرى ليه بتقابلها دادة مديحة: حصل اى يبنتى تقى بدموع وعياط: فهد فهد كان ماسك فى البلكونة ووقع والله كنت بهزر دادة مديحة: يلهوى تقى :بتنزل تفتح الباب وتطلع بشعرها والبيجامة فهد بتروح تلاقيها واقع وراسه بتنز“ف تقى: فهد فهد قوم انا اسفة والله فهد :بيفوق اااه راسى وجعا”نى منك لله يا حيو”انة تقى: بتحضنه وبتفضل تعيط انا اسفة معتش ههزر تانى فهد :بتصعب عليه فبيحضنها تقى انت مالك دى وقعة بسيطة خلاص انا مسامحك تقى: بتقومه تعالى اعقملك الجرح فهد: بيبص عليها بعصبية وبيشد”ها من شعر”ها انت ازاى تطلعى كدة تقى: طالعة اواى بتلاقى نفسها بشعرها والبيجامة والحراس واقفين فهد “لفوا وشكوا يا شوية حيوا”نات وبيجرها من ايدها يدخل جوا بيزقلها على الكرسى تقى :اااه ياخى يعنى وقعت وراسك اتفت”حت وبردو عليك صحة مش موجودة فى جامو”سة فهد :بيبصلها بعصبية انت ازاى تطلعى كدا اى مراتى بتطلع تغر”ى الرجا”لة تقى :مسمحلكش يا اخى انت مش بتهمد بقى كل شوية حيو”انة زبا”لة انت فاكرنى زى اللى تعرفهم اقولك اتفلق يا فهد: خليك كدهه شك فى كل اللى حواليك وبتطلع فوق وتسيبه تقى :بتكلم نفسها واحد حيوا”ان كل شوية يش”د فى شعر”ى لحد ما اتخ”لع فى ايده …………………….. دادة مديحة بتجيب المعقم والشاش وبتفضل تطهرله الجرح دادة مديحة :خف على تقى شوية يا فهد دى غير اللى تعرفهم انا عمرى ما شفت واحدة طيبة زيها فهد : ميغركيش وشها البرئ كلهم خاينين زى بعض دادة مديحة :لا يبنى مش كلهم تقى طيبة والله هى بس بتعند معاك علشان انت عصبى اتعامل معاها بحنية وهى هتحط جوا عنيها وبتقوم بعد ما بتخلص لف الجرح فهد : بيفضل قاعد يفكر فى كلامها وبيطلع ينام …………………. بقلم الكاتبة المجهولة تقى: بتكون نايمة فى اوضتها فجاة بتلاقى حد حضنها من ورا بتقوم مخضوضة ابعد عنى فهد: اهمدى بقى دا انا تقى :نعمم عاوز اى فهد: عاوز انام واتخمدى بقى لانى تعبان تقى: انت اهبل يبنى انت مش قلتلى مجيش نحايتك اى بقى مين العيل اللى بيرجع كلامه فهد بنوم:احترمى نفسك واترزعى نامى بدل ما اقوملك لسانك طول اووى وان شاء الله هر”بيك تقى: بتنام بخوف فهد:شدها عليه فى حضنه وهى عمالة بتتحرك فهد: اثبتى بقى تقى :بخوف حاضر وبتنام فهد: بيبصلها وبينام …………………………. فى الصبااح فهد بيصحى على صووت رن كتير فهد :الو الحارس: ابو وام الهانم تحت يا فندم ادخلهم فهد: اه وبيصحى تقى تقى :امم سبنى اناام بقى فهد: قومى بقى ابوكى ومامتك اجوا قومى غيرى هدومك وانزلى تقى: بتقوم بسرعة بتغسل وشها وبتنزل على تحت جرى فهد: بينزل يجرى وراها تعالى هنا تقى تقى: بتروح تحضن باباها وحشتنى يا بابا جمال: وانت اكتر يا عيون بابا نرمين:ايه يا تقى مش هتسلمى على مامى تقى: لا ازاى وبتحضنها فهد :بينزل بس كفاية احضاان بقى وبيشدها تقف جمبه وبيسلم عليهم نرمين: بيغير عليكى اووى يا حبيبتى تقى: بسخرية ااه جدا يا ماما وبتبصله بقرف وبتاخد باباها تعالى نتكلم يا بابا جمال :تعالى يا حبيبتى بعدها وهما قاعدين تقى: بابا جمال: نعم يا حبيبتى تقى: انا عاوزة اتطلق نرمين: يلهووى يتبع.. الفصل الخامس من هنا |
تعليقات
