رواية جحيم الفهد الفصل الخامس 5 بقلم شيماء
تقى: بصدمة فهد وبتنزل جرى ليه
بتقابلها دادة مديحة: حصل اى يبنتى
تقى بدموع وعياط: فهد فهد كان ماسك فى البلكونة ووقع والله كنت بهزر
دادة مديحة: يلهوى
تقى :بتنزل تفتح الباب وتطلع بشعرها والبيجامة فهد بتروح تلاقيها واقع وراسه بتنز“ف
تقى: فهد فهد قوم انا اسفة والله
فهد :بيفوق اااه راسى وجعا”نى منك لله يا حيو”انة
تقى: بتحضنه وبتفضل تعيط انا اسفة معتش ههزر تانى
فهد :بتصعب عليه فبيحضنها تقى انت مالك دى وقعة بسيطة خلاص انا مسامحك
تقى: بتقومه تعالى اعقملك الجرح
فهد: بيبص عليها بعصبية وبيشد”ها من شعر”ها انت ازاى تطلعى كدة
تقى: طالعة اواى بتلاقى نفسها بشعرها والبيجامة والحراس واقفين
فهد “لفوا وشكوا يا شوية حيوا”نات وبيجرها من ايدها يدخل جوا بيزقلها على الكرسى
تقى :اااه ياخى يعنى وقعت وراسك اتفت”حت وبردو عليك صحة مش موجودة فى جامو”سة
فهد :بيبصلها بعصبية انت ازاى تطلعى كدا اى مراتى بتطلع تغر”ى الرجا”لة
تقى :مسمحلكش يا اخى انت مش بتهمد بقى كل شوية حيو”انة زبا”لة انت فاكرنى زى اللى تعرفهم اقولك اتفلق يا فهد: خليك كدهه شك فى كل اللى حواليك وبتطلع فوق وتسيبه
تقى :بتكلم نفسها واحد حيوا”ان كل شوية يش”د فى شعر”ى لحد ما اتخ”لع فى ايده
……………………..
دادة مديحة بتجيب المعقم والشاش وبتفضل تطهرله الجرح
دادة مديحة :خف على تقى شوية يا فهد دى غير اللى تعرفهم انا عمرى ما شفت واحدة طيبة زيها
فهد : ميغركيش وشها البرئ كلهم خاينين زى بعض
دادة مديحة :لا يبنى مش كلهم تقى طيبة والله هى بس بتعند معاك علشان انت عصبى اتعامل معاها بحنية وهى هتحط جوا عنيها وبتقوم بعد ما بتخلص لف الجرح
فهد : بيفضل قاعد يفكر فى كلامها وبيطلع ينام
………………….
بقلم الكاتبة المجهولة
تقى: بتكون نايمة فى اوضتها فجاة بتلاقى حد حضنها من ورا بتقوم مخضوضة ابعد عنى
فهد: اهمدى بقى دا انا
تقى :نعمم عاوز اى
فهد: عاوز انام واتخمدى بقى لانى تعبان
تقى: انت اهبل يبنى انت مش قلتلى مجيش نحايتك اى بقى مين العيل اللى بيرجع كلامه
فهد بنوم:احترمى نفسك واترزعى نامى بدل ما اقوملك لسانك طول اووى وان شاء الله هر”بيك
تقى: بتنام بخوف
فهد:شدها عليه فى حضنه وهى عمالة بتتحرك
فهد: اثبتى بقى
تقى :بخوف حاضر وبتنام
فهد: بيبصلها وبينام
………………………….
فى الصبااح فهد بيصحى على صووت رن كتير
فهد :الو
الحارس: ابو وام الهانم تحت يا فندم ادخلهم
فهد: اه وبيصحى تقى
تقى :امم سبنى اناام بقى
فهد: قومى بقى ابوكى ومامتك اجوا قومى غيرى هدومك وانزلى
تقى: بتقوم بسرعة بتغسل وشها وبتنزل على تحت جرى
فهد: بينزل يجرى وراها تعالى هنا تقى
تقى: بتروح تحضن باباها وحشتنى يا بابا
جمال: وانت اكتر يا عيون بابا
نرمين:ايه يا تقى مش هتسلمى على مامى
تقى: لا ازاى وبتحضنها
فهد :بينزل بس كفاية احضاان بقى وبيشدها تقف جمبه وبيسلم عليهم
نرمين: بيغير عليكى اووى يا حبيبتى
تقى: بسخرية ااه جدا يا ماما وبتبصله بقرف وبتاخد باباها تعالى نتكلم يا بابا
جمال :تعالى يا حبيبتى بعدها وهما قاعدين
تقى: بابا
جمال: نعم يا حبيبتى
تقى: انا عاوزة اتطلق
نرمين: يلهووى
لمتابعه باقي الروايه زورو موقعنا على التليجرام من هنا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
