رواية الوحش العاشق الفصل الخامس 5 بقلم الفراشة السوداء
منار ببكاء: غزال غزال هربت يا رعد
ولكن فاجئهم صوتها وهى تخرج من الحمام
غزال بتذمر: مين ال هربت دى يا منار هو فى حد يقدر يهرب من هركليز ال قدامك دا، صلى عل النبى كدا وانزلى طمنيهم تحت انتى صرعتينا
منار بصدمه: انت ازاى
ولكن قاطعها صوته الرجولى الغاضب
رعد ببرود: انزلى يا منار الوقتى وسيبينى انا اتفاهم معاها
غزال وهى تبلع ريقها: الله وهو انا عملت ايه يا لمبى انا كنت فى الحمام
كان يقترب منها وهى تبتعد عنه حتى اصطدمت بالحائط وراءها
غزال بتوتر: ابعد لو سمحت مينفعش كدا
رعد بخبث: ايه ال مينعفش دا انا هبقى جوزك بردو
ثم اكمل
رعد بهمس: انتى تعرفى لو كنتى فكرتى بس تهربى كنت هعمل فيكى ايه
غزال بتوهان وهى تنظر ال عينيه الحاده: ايه
رعد كان يقترب منها وهى ظنت انه سيقبلها لذا أغمضت عينيها باستسلام
رعد بخبث: انتى ما صدقتى ولا ايه
غزال وهى تدفعه بعيدا عنها ولكنه لم يتزحزح خطوه
غزال بضيق: سبنى عاوزة البس هتاخر كدا
رعد بخبث: تمام يا جميل كلها كام ساعه ونبقى فى اوضه واحده
غزال: دا فى احلامك ان شاء الله، عيل قليل الادب صحيح
.
.
.
مر الفرح عل خير وذهب المعازيم
الاب حسام بدموع: عشت وشوفتك يبنتى عروسه وفى بيت جوزك كان نفسى امك تبقى عايشه ومعانا الوقتى
غزال بدموع: ربنا يرحمها ويغفر لها
مراد بمرح: ايه يا جماعه احنا هنقلبها نكد ولا ايه يلا يا عمو يلا يا منار نسيب العرسان بقى فى عش الجوزيه
الاب حسام بابتسامه: معاك حق يلا يا ولاد
غزال بخوف: منار
منار: متخافيش يا غزال صدقينى اخويا عمره ما هيأذيكى
رعد: يلا يا حبيبتى
غزال بهمس: حبك برص
رعد: بتقولى حاجه
غزال: لا بستغفر ايه حرام!
.
.
.
.
رعد: خدى المخده ونامى عل الكنبه يلا
غزال بصدمه: كنبه!
رعد بخبث: اه ولا عاوزة تنامى معايا عل السرير
غزال بتوتر: لا مش قصدى بس انا يعنى بشوف فى المسلسلات والروايات وكدا البطل هو ال بينام عل الكنبه مش العكس
رعد: علشان عبيط واهبل
غزال بضيق: لا علشان شهم ونبيل مش زى ناس
رعد: بت مش فاضيلك لتروحى تنامى عل الزفت الكنبه لهشيلك وانيمك عل السرير جنبى غصب عنك قولتى ايه!؟
غزال بخوف: لا انا هنام اهو
رعد: شطورة
انتظرها حتى تاكد انها نامت ثم اقترب منها و........
