رواية ملاك الاسد الفصل السابع
ملاك بصدمه: اسد صاحبك
احمد: ايوه هو طالب ايدك
ملاك بإستهذاء: هو فيه ايه يا جماعه ما كل واحد يخليه في ايده ليه الطمع ده
احمد: ملاك انا مش بهزر ده بجد
ملاك: مش موافقه
احمد: ليه
ملاك ده عصبي جدا مش هستحمله و مش هيستحملني
احمد: بس انتي اللي لسانك طويل و بعدين افتكري اللي عمله فيكي عند الكرنيش
احمد قالها كده علشان عارف ان اخته عنيده و عاوزه تاخد حقها من اسد؛ ملاك سكتت شويه
ملاك: انا موافقه
احمد ابتسم و خرج من الاوضه
اتصل على محمد
محمد: ايوه عملت ايه
احمد: ملاك و اسد موافقين
محمد: هو اسمه اسد
احمد: ايوه هو كويس جدا بس عصبي شويه تعرفو تيجو الاسكندريه بكره الصبح
محمد: ايوه نيجي عند عمتك
احمد: ايوه
محمد: تمام الساعه 2 الضهر هنكون عند عمتك
احمد قفل مع محمد تاني يوم محمد و مني راحو لسمر
جات الساعه سبعه و ملاك بتجهز و البيت كله متوتر وصل اسد
سمر: يلا بينا الضيوف وصلو
مريم نزلت و لسه هتقعد شافت شهاب في وسطهم
مريم: يا نهار اسود
شهاب ابتسملها بخبث؛ ملاك قعدت قدام اسد بتحدي و غرور
محمد: اهلا بيكو ده شرف لينا تكونو عاوزين بنتي
ليلى: ده ملاك عسوله خالص ده شرف ليا انا تكون مرات ابني
اسد: ندخل في المهم اذا كانت العروسه موافقه يبقا خطوبه و كتب كتاب علطول
ملاك: يبقا فرح بالمرا
اسد بيتفزها: ومالو خير البر عاجله
ملاك: ايه ده هو انت واخدني من الشارع
محمد: يابنتي ما انت كده كده هتتجوزو ايه لزمته التاجيل
ليلى: انا معاه و يبقا الفرح بعد الخطوبه بإسبوعين
محمد: نقرأ الفاتحه بقا
سمر: نقرا فاتحة احمد و مريم بالمرا
شهاب: مريم مين! 😳
سمر: مريم بنتي اللي قاعده قصادك
شهاب: عارفها عز المعرفه
احمد: عارفها منين
شهاب: اتقابلنا كام مره قبل كده؛ بصلها بصه رعبتها
بسنت اخت اسد: لحظه انتي مريم الشناوي صح
مريم بتوتر: ايوه
بسنت بصوت واطي: يبقا اللي سمعته صح
