.jpeg)
رواية المشرحة الفصل السابع بقلم بسملة وليد
فتحت ساره عنيهاا لقت نفسهاا ف حته غريبه مربوطه ف كرسى وايديهاا
الاتنين مربوطين وف لازقه ع بقهاا ولمحت حد قاااعد من بعيد شكله غريب او
سرحاان ف حاجه
ساره وهيا بتحاول تتكلم بس اللزقه اللى ع بقهاا منعاااها
كاى بعد ما خد باله
( كااى زعيم مص""الصين الدمااء عنده ١٣٥ سنه بس مش باين عليه باين أنه
لسه ف عز الشباب طويل وقوى اووى وشعره حلوو وعينه بنى بتقلب اسمرر
غاامق اول أما يغ"ضب أو يدخل ف قتا""ل بينه وبين اى اى مس"تذئب ف
حاجات تانى هنعرفهاا بعد كده )
كااى بشحكه سمجهه الاموره صحيت اخيراا وبيبصلها بشخريه
ساره وهيا بتحاول تتكلم بس اللزقه منعااهااا
كااى بسخريه شال من ع بقهاا اللزقه واتكلم بسخريههه واضحه من كلامه أما
نشوف بتقولى اى
ساره بغضب انت مين انت وجبتنى هناااا لى وعاوز منى اى
كاى ببرود حيلك حيلك يقمر كل دى اساله ع العموم انا اللى كنت بحذرك انك
تش"رحى الجث"ه وخوفتك كذه مره بس انتى مفرقش معااكى وولا همك
فقولت يبقا محتاجه تتخ"طفى وتتظبطى شويه وغمز ليهااا
( كااى الشخص اللى ابو عين حمراا اللى كان بيخوفها ف المشرحه )
ساره وهيا بتحاول تفك ايديها اتعورت
كااى بدون وعى اول أما شم ريحه الد"" م قرب منهااا اووى وبانت انيا""به
وهيا خااافت اول أما شافته بالشكل ده و اول أما قرب كده وشال طرحتهاا
رماها بعيد وشال شعرهاا من ع رقبتها وحط أنيابه ف كتفهااا وقعد يشر""ب
من د""مهااا
بعد فتره
كااى فااق لنفسه وساره كانت خلاص هيغم""ى عليهااا اول أما لقاااها كده
فكهااا بسرعه وخدهااا وجرى بسرعه
( سرعته عاليه اوى لانه مصا"ص دمااء مش إنسان طبيعى )
وراح ع القصر بتاعه ودخله من ورا عشان محدش يشوفهاا معاه وميحصلش
مشاكل وفتح غرفه كانت مقفوله بقفل وحطها ع السرير ونزل بسرعه جااب
دكتوره عشان تعلق ليهاا محاليل
الدكتوره دى بشريه ي مولااى ازاى جبتها هنا لو حد عرف هيصحل مشكله
كبيره
كااى ما هو محدش هيعرف وانقذيهاا بسرعه قبل ما يحصلهاا حاجه وتم""وت
فيهااا
الحكيمه باستغراب ف نفسها لانه اول مره يخا""ف ع حد كده ومعروف عنه أنه قاسى
ومبيهمتش بأى حد حتى عيلته مش فارقين معاه كل اللى يهمه أن العشيره تبقا
بخير وبس
حااضر ي مولااى وشافتها وكاى خرج
كاى ف نفسه ازاى مقدرتش اتحكم ف نفسى وول أما شميت ريحه د""مهاا ف
حاجه شدتنى ليه ومقدرتش اقاومه
( كاى بقاله فتره كبيره مشر""بش د""م انسان لانه بيتغ"ذى ع الحيوانات اكتر )
وبعد فتره
ساره صحيت وهيا بتقول أناا فين
الحكيمه انتى هنااا ف مملكه مص""الصين الد""ماء بس متخافيش لأن مولاى
الملك هيحميكى معرفش ازاى حصل فيكى كده
ساره ف نفسها ده مص"اص دمااء وخافت
كاى دخل الغرفه
ساره أول أما شافته افتكرت وهيا بيحط ان''"يأبه بوحشيه ف كتفهاا
وبيم""نص الد"م منهااا
ساره بخووف انت مص""اص دمااء
كااى للحكيمه ( الدكتوره يعنى ) اخرجى انتى ومحدش يعرف غيرك ومش
عاوزه اقولك لو حد عرف اى ممكن يحصل
الحكومه بخووف لأنها عارفه اد اى هو مش بيهزر ف كلامه وجد وهو الملك
ووممكن يعمل اى حاجه
حااضر ي مولااى اللى تؤمر بيه هيحصل
ساره ببكاء ليهاا متسبنيش معااه والنبى
كااى وهو بيبص ليها اووى ساره خافت وسكتت
كااى اول أما الحكيمه مشيت انتى هتقعدى هناا وهتشتغلى بره ويا ويلك لو
حد عرف انك بشريه مش عاوزه اقولك هيعملو منك اى
هيق""تلوكى وهيشربو من د"مك زى ما عملت بالضبط كده ف انتى حره
ساره بخوف وهيا بتفتكر ااما شرب د""مهاا حااضر حاضر محدش هيعرف انى
بشريه بس متعمليش حاجه
كاى طول ما انتى مطيعه مش هاجى ناحيتك وخلى بالك متتع"وريش ابدا
قدام اى حد هناا لانه ساعتها هيعرف انك بشريه وبالذات قدامى لأن د"مك
طعمه حلو وبيشدنى ف خلى بالك
ساره بخوف حااضر
كاى وهو خارج من الغرفه ودى اوضتك ومتخرجيش منهاا مهمها حصل وخرج
ساره ببكاء لى بس ده كله يحصلى يارب ساعدني اخرح بخيرر
