رواية مجنونتى الفصل السادس بقلم نورهان محمد
البارت 6
مجنونتى
فى صباح يوم جديد
ادهم وهو يخرج من غرفته ينظر يجد نور تنام على الاريكه بشكل مضحك جدا فجلس يضحك عليها بصوت عالى ف استيقظت نور بانزعاج
نور: فى اى هو محدش يعرف ينام فى ام البيت ده
ادهم وهو يزداد ضحكه اكتر على منظر شعرها الذى كان فوضوى جدا ومضحك
ادهم: يخربيتك اى الخلقه دى هو انتى بجد
نور وهى تقف وتضع يدها فى خصرها: اذا كان مش عاجبك طلقنى ولا انت اى رأيك
ادهم وهو يقترب منهابخبث: اطلق القمر ده طب ودى تيجي
نور وهى ترجع للخلف وتلتصق بالحائط: لا بقولك اى متصعش عليا علشان معملش فى خلقتك الصح
ادهم وهو يقترب اكتر: ياريت
نور: ياعم وحد الله كده
ادهم يضحك وهو يبتعد عنها فهو وعد نفسه انه لن يقترب منها الا هى راضيه تماما
ادهم بضحك: طب روحي ظبطى خلقتك دي علشان ربنا ستر المره دي ومقطعتش الخلف روحى ظبطى خلقتك وهاتى الفطار وتعالى علشان هذاكرلك علشان امتحاناتك قربت
نور: لا يا عم انا هروح اظبط نفسي واجيب حاجتى وانت هات الفطار وتعالى
ادهم: ماشي يانور الكلب هعديها بس علشان امتحاناتك
نور: رجوله والله يا ابنى
خرجت نور وقامت بتغير ملابسها وجلست على كرسى امام المرآه وهى تفكر فى حياتها ف هى بدأت تتقبل ادهم لانها رأت اهتمامه بها عندما كانت مريضه ومحاولته لاسعادها بأى طريقه
تنهدت نور بحزن على حالها ثم استيقظت من شرودها على صوت ادهم الذى كان بنادى عليها بصوت عالى
ادهم: نوووووووور يا نور الكلب خدى هنا يخربيت ام اليوم ال شوفتك فيه
نور وهى تذهب له: اى فى اى هنموت والله كنت حاسه انك فقر وبومه وهتودينا فى داهيه ياختااااااى هنموت يااما هنموت
ادهم وهو يرفع حاجبه: خلصتي
نور: لا استنى لسه شويه اه يانى يا بختك المايل يا نور مخطوفه وهتموتى كمان ده اى الفقر ده اععععع هى اكيد البت دنيا جارتنا ال رشقانى عين منها لله
ادهم بزغيق: بسسسسسسس
وقام بمسكها من ملابسها ك مسكه الحرامى
ادهم: بقا يا نور الكلب اجيب شيبسى وبيبسى وشيكولاته وحجات تانيه كتير وفى الاخر تخلصيهم كلهم وملقيش حاجه
نور: اى يا عم فى اى انت طماع على فكره
ادهم وهو يتركها ويقلدها: الا يا واد يا ادهم انت جايب كل ده ليه شايفنى بقره يعني
نور وهى تصفق له: الله الله عليك فنان يابنى والله تنفع تمثل هتكسب والله كتير
ادهم: مش هقول اكتر من منك لله ياشيخه
نور وهى تشير لنفسها وتحدث نفسها: هو انا عملت حاجه ده كلها شويه تسالى مش اكتر
ادهم بصوت عالى: طبعا طبعا يا بنتى هو انتى بتعملى حاجه اصلا
نور وهى تمشى وراه وتتحدث: الا بقولك يا واد يا ادهم انت مش قولتلى انك فى المخابرات امال مش بتنزل ليه يعني وتروح الشغل
ادهم وهو يقطع الخيار: والله يا نور الكلب انا المفروض اخدت اجازه وخلصت كل مهماتى قبل ما اقابلك علشان اتجوز بومه وكده ال هى انتى يعنى محدش يعرف انى متجوز من زمان اتا قولت انى هتجوز وطلبت اجازه واخدتها ولما تعبتى انا كنت هنزل تانى بس انتى تعبتى ف اخدت اجازه تانى ويلا بقا علشان تفطرى علشان اذاكرلك
نور: ماشي يا عم المضحى
ادهم: يلا يا اختى
على الجانب الاخر رحمه كانت تفكر فى عمر وحديثه معها منذ اخر مره تقابلوا بها
فلاش باك
رحمه: السلام عليكم
عمر : وعليكم السلام
رحمه: اى الاخبار دلوقتي يا عم عمر
عمر: الحمدلله تمام يا ست رحمه انتى عامله اى
رحمه بهزار: لا انا fery good
عمر بضحك: fery good
رحمه: اه يا عم متقلقش المهم الجبس عامل معاك اى هتفكه امتى
عمر: ان شاءلله كلها يومين
رحمه: طب كويس خد بقا الملخصات اهى علشان تلحق تذاكر ال فاتك
عمر: تشكرى يا رحمه والله مش عارف اقولك اى
رحمه: يا عم متقولش
عمر: رحمه بجد شكرا على وجودك جمبى الفتره ال فاتت انا بجد هفضل شايلك الجميل ده طول حياتى
رحمه: لا عادي محصلش حاجه
عمر: رحمه بجد ياريت نكون صحاب ده لومش هيدايقك يعني
رحمه: تمام ماشي بس دلوقتي يلا روح علشان تلحق تلم حاجه من ال اخدناها دى
عمر:ماشي يا ست رحمه يلا عاوزه حاجه
رحمه: لا شكرا
عمر: يلا باى
رحمه: باى
عند نور وادهم
ادهم وهو يشرح لها فيزيا
ادهم: فهمتى حاجه
نور ببسمه بلهاء: لا
ادهم: يالهووووووى
نور: مالك ياعم يخربيت الذل والله
ادهم: حسبى الله ونعم الوكيل فيكى ركزى يخربيتك
نور: يا عم متزعقش بقا الله انا فهمت والله بس كنت بهزر معاك
ادهم: احلفى كده انك فهمتى
نور: اه والله يا عم فهمت امال فاكرنى غبيه يعني
ادهم وهو يرفع يده: لا طبعا حاشا لله
نور بفخر وتكبر: ياعم احمد ربنا انى قاعده معاك كده عادي ده انا بطلع من الاوائل كل سنه مضحيه انا والله انا عارفه
ادهم: طبعا يا بنتى كملى بقا هجبلك شويه مسائل حليهم على ما اطلب غدا لينا علشان غيبنا ومش هلحق اعمل اكل وانتى باين عليكى بطيخه خالص
نور: انا بطيخه ده انا مسمينى الشيف لهلوبه فى البيت مش شده اعجابهم ب اكلى
ادهم: لا. والله بجد
نور: اه والله
ادهم: طب حلى المسائل دول وهحضرلك ال انتى عوزاه علشان تطبخيلنا النهارده
نور بثقه: ماشي يا عم عد الجمايل بس
ادهم: هعد هعد متخافيش
مجنونتى
للكاتبه نورهان محمد
