رواية عهد رحيم (زواج تحت النظر) الفصل الرابع بقلم ديدا الشهاوي
بعد ما صلوا بدأ يقترب منها
و حملها و اختلى بيها فى غرفتهم و لكن كانت دقايق و وجدت صوت خبط بره
ريم : رحيم ايه ده
رحيم مش مركز غير معاها : متركزيش
و لكن كان الصوت عالى و كأن حد بره بيعمل حاجة
ريم : ابعد يا رحيم اشوف فى ايه
رحيم قام بزهق: فى ايه
ريم : انت مش سامع الصوت اللى بره شوف فى ايه
رحيم خرج و دخل الاوضة لريم
ريم : ايه
رحيم : و لا حاجة
ريم : و لا حاجة ازاى اومال ايه الصوت اللى بره ده
رحيم بارتباك : ده من شقة ماما مش شقتنا
ريم : أنا متأكدة انه من عندنا
و قامت تشوف فى ايه لقيت والدته واقفة فى المطبخ مع مرات ابنها التاني و بيطبخوا
كريمة : ازيك يا ريم معلش عندنا عزومة و بنجهز و كل البوتجازات فوق شغالة و كنا عايزين نعمل حاجة فى مطبخك
ريم بصت لرحيم و مكنتش عارفة تقول ايه
و سابتهم و دخلت اوضتها تلم هدومها
رحيم دخل الاوضة
رحيم : انتى بتعملى ايه
ريم : رحيم أنا صحيح وفقت اعيش فى نفس البيت اللى ماماتك و اخواتك فيه بس مكنتش فاهمة أن كل ده اللى هيحصل
رحيم : انتى ليه مضايقة هى معملتش حاجة للدرجة ديه
ريم : اصلا ماماتك دخلت البيت ازاى
رحيم بارتباك : أنا مكنتش قافل الباب كويس
ريم : أنا فى بيت ابويا يا رحيم لو لقيت حل ابقى تعالى
رحيم اتعصب و شدها : انتى راحية فين فكرانى مش را*جل مش هعرف امشى كلمتى عليكى و لا ايه أنا الظاهر علشان سايبك براحتك و مش غ*صبك على حاجة و بقول احسن اجيب بالرضا ابقى أنا مش قادر عليكى لاء ده أنا قادر عليكى و على ابوكى كمان
ريم : ابعد عنى يا رحيم بقولك
رحيم لم يهتم و ق*طع هدومها بو*حشية ما اهتمش بأى حاجة و لا دموعها و كانت تستمع لكل ذلك كريمة و هى مبتسمة و طلعت بيتها
عند رحيم
بعد عن ريم و هو متفاجأ و يكاد يجن جنونه و بص لريم
رحيم بغضب : انطقيييييييييي ازاااااااااااااى
