رواية عهد رحيم (زواج تحت النظر) الفصل الثامن بقلم ديدا الشهاوي
رحيم : افتحى الرسالة قدامى
ريم : فى ايه يا رحيم
رحيم : بقولك افتحى الزفت
فتحت ريم الرسالة كانت من رقم غريب و كانت الصدمة ليها هى قبل رحيم
رحيم بغضب : ايه ده يا بنت الك*لب
كانت صور ريم على السرير و اخوه واقف فاتح زراير قميصه و لكن مكنش ظاهر وش اخوه و مركزش فى حاجة من كتر ما كان متعصب
ريم : رحيم أنا معرفش و الله الصور ازاى
رحيم : هو ايه اللى ازاى نزلتى امبارح من ورايا علشان تقبليه من امتى يا ز*بالة و انتى و مستغفلانى
ريم : رحيم ابعد عنى و ربنا ما هقعدلك فيها أنا هروح لبابا و ورقتى توصلى أنا مش هقدر استحمل
رحيم شد*ها من شعرها : قولتى هتروحى فين يا بت و الله لخلى الباقى من حياتك سواد
ريم : كفاية بقى بجد أنا مش هقدر استحمل تانى انت سلبى فى كل حاجة و شكيت فيا و فى اخلاقى و روحت متجوز عليا و بتض*ربنى انت ايه انت لو فعلا را*جل تطلقنى و تسيبنى اروح بيت اهلى
رحيم رمها على الأرض و خرج
و اتصل بوالد ريم و حكاله كل حاجة و والد ريم مكنش مصدق اى كلمة على بنته و لكن لما شاف الصور اخد نفس رد فعل رحيم
رحيم : أنا لو كنت وحش يا عمى كنت عملت ليها فضي*حة و طلقتها من اول ما عرفت بس أنا عارف شعورك و مقدره
و ترك والد ريم رحيم و مشى منغير حتى ما يسمع ريم و لا حتى رضى يشوفها
ريم جوه بتجهز شنطتها فاكرة والدها بره اتفجت أنه مشى و سابها
ريم : انت قولت ايه لبابا اكيد كدبت أو فهمته غلط
رحيم : ده ابوكى شاكرنى انى لسه مخليكى على ذمتى
ريم و الدموع : انت بتقول ايه انت بتكدب بابا اكيد فاهم حاجة غلط انت اكتر حد أنا كر*ته يا رحيم و مش عايزة افضل ثانية واحدة على ذمتك
رحيم : لو قولتلى كل حاجة و الحقيقة أنا موافق اسمحك يا ريم
ريم بخوف : لو حكتلك هتصدقنى
رحيم بصلها بصدمة 😳
