رواية عشق الصقر الفصل التاسع عشر19 بقلم محمود محمود

صقر بصدمة : شهد ..انتى جيتى ازاى ..

شهد : هكون جيت ازاى بالطيارة .. جيت اشوف جوزى ال سابنى وانا لسه فايقة من غيبوبة .. ال سايبلى رسالة. لو عايزة تبعدى هنفذلك طلبك .. 

صقر : مش انتى ال قولتى امبارح امشي ..

شهد : ههه مكنتش اعرف انك غبى يا صقر ...

صقر : انا غبى يا شهد ..

شهد بصريخ : ومليون غبى .. اولا انا قولتلك امشي دلوقتى وتعالى بكرة الصبح مش امشي من حياتى ..

بس انا ال غلطانة .. ملاحظتش اننا كنا بنكلم وفجأة قولتلك امشي .. 

اقولك انا بئا قولتلك تمشي ليه ..

اول ما فوقت واتكلمت معاك واغمى عليا تانى الدكتور قالك هفوق بعد ساعة .. قبل ما تدخلولى .. الدكتور قالى أن بعد شوية .. كل الالام ال فى جسمك ودماغك هتبتدى تظهر وغلط وانا فايقة من الغيبوبة اخد مسكنات أو بنج ..

بعدها دخلتولى ..واحنا بنتكلم فجأة الالام ابتدت تظهر بشكل رهيب .. قولتلك امشي مكنتش عايزاك تشوفنى وانا بتألم هتفضل تجيب اللوم على نفسك .. واكملت بسخرية ممزوجة بوجع : 

هه بس مكنتش فاكرة ان حبك ليا زى ما بتقول كلام وبس ..

صقر : انا حبى ليكى كلام وبس ..

شهد بصريخ وانفعال : أيوة كلام وبس .. لما تقولى لو عايزة تبعدى هنفذلك طلبك دة معناها ايه فهمنى ..

صقر بدموع : حسيت من كلامك انك مش عايزة تكملى معايا من بعد ال حصلك لأن ال حصلك كان بسببى ..

شهد : ههه .. انت مش طبيعى .. انا لو عايزة ابعد كان زمانى بعدت من ساعة ما اخدت جرح فى دراعى ولا نسيت كنت بعدت لما عرفت موت اختك ومراتك بسبب انتقام .. مكنتش وافقت اكمل معاك حياتى .. كنت أقول أنا اكيد حياتى هتبقى فى خطر معاه لسه اعيش مع واحد حياتى هتبقى فى خطر طول ما انا معاه .. لكن عشقى ليك .. خلانى أتقبل اى حاجة .. كان كفاية عليا انى هعيش بقيت عمرى .. عارف لما الكلب ال خطفنى كان بيضربنى وتقريبا كنت بموت كان كل ال هامننى انت هتعيش من غيرى ازاى .. كان نفسي اشوفك لآخر مرة انا فضلت اسبوعين فى الغيبوبة حاسة بيك لكن خايفة اصحى لتكون مش جمبى واكون بتخيل ..

بس شكلى هندم انى حبيتك يا صقر .. انا بئا ال جاية ابلغك لو عايز تبعد .. اعمل الانت عايزه مبقتش فارقة ..

كسرتنى يا صقر بكلمتك .. 

ولسه هتقوم تمشى .. مسك ايديها... وبدموع وانهيار ..

اسف يا شهد سامحينى .. انا عمرى ما اقدر ابعد عنك انتى حياتى وروحى وقلبى انا قولت الكلمة ديه وانا بتقطتع .. ارجوكى سامحينى ..

قلبها كان بيتقطع على من منظره كان نفسها تاخده فى حضنها وتهديه ..

لكن رسمت قناع الجمود .. انت معملتش حاجة عشان اسامحك عليها .. ارجوك سيبنى انا تعبانة مش قادرة اقف ..

########################

وخرجت من الاوضة وسط انهيار صقر ...

لقت مروان فى وشها ..

مروان : حصل ايه ..

شهد بدموع : ادخل يا مروان هدى صقر ومتسبهوش خالص .. 

مروان : حاضر ... خدى دة مفتاح اوضتك ..

خدته وجريت على اوضتها ..

دخل مروان على صقر لقاها اعد على الأرض وبيبكى بكل قوته ..

مروان : أهدى يا صقر أهدى ..

صقر : مروان شهد كويسة ..

مروان : كويسة متخافش .. 

صقر : اااااه يا مروان شهد مش هتسامحنى ..

مروان : أهدى يا صقر .. انشاء الله لما تهدى هتسامحك ..

صقر : ياااارب يا مروان يااارب ..

فضل معاه لغاية ما نام ...

بعد ما اتأكد أنه نام ... طلع من الاوضة لقا شهد واقفة ..

وعلى وشها كل التعب ومش قادرة تقف...

شهد بتعب : بئا كويس..

مروان : شهد انتى تعبانة لازم تروحى المستشفى ..

شهد بتعب : امم رد عليا بئا كويس ..

مروان : أيوة بئا كويس .. فضلت أهدى فيه لغاية ما نام ... المهم تعالى معايا المستشفى..

شهد : لأ مش ... وقبل ما تكمل كان مغمى عليها ..

شالها وطلع بيها على المستشفى ..

#######################

تانى يوم. ..

صحى صقر ... وافتكر ليلة امبارح كلها .. قلبه وجعه .. 

وقرر أنه هيعمل اى حاجة مقابل انها تسامحه....

قام اتصل ب مروان ..

صقر : الو يا مروان .. شهد فين ..

مروان : شهد فى المستشفى يا صقر ...

صقر بفزع : ايه مستشفى ايه الحصل .. مش مهم انتو فى مستشفى ايه ..

مروان : مستشفى (..)..

صقر : انا جاى حالا ..

#######################