 |
رواية طموح فتاة الفصل السابع 7 بقلم أماني السيدعوضتكو طبعا علشان انتو بتقولو أنه صغير البارت السابع فاطمه: هحكيلك كل حاجه يا بيه نوح: يعنى هيا من الصبح مأكلتش فاطمه: ايوه يا بيه وجسمها مكسر ومش قادرة تتحرك من على السرير نوح: طيب اعملى اكل و طلعيه وانا طالعها فاطمه: بس ست صفيه نوح: بصرامه انا قولت اى فاطمه: حاضر حاضر نوح: طلع وخبط مسمعش صوت ولقه الباب مقفول نده على فاطمه بزعيق فاطمه فاطمه: نعم يا بيه نوح: المفتاح فاطمه: اتفضل اهو نوح دخل لقاها نايمه على السرير وبتتوجع مليكه : اتفضل يا نوح نوح: مين عمل فيكى كده مليكه : مفيش وقعت من على السلم نوح: شافها ماسكه دراعها دراعك ماله ووشك كله كدمات انتى لازم تروحى للدكتور مليكه : في سرها امال لو شوفت جسمى وضحكت بستهزاء نوح : انتى مجنونه بتضحكى مليكه: لأ ملهوش لزوم أنا كويسه نوح: ده فين ده انتى مفكيش حته سليمه مليكه : مفيش حاجه يا نوح وبعدين ده فين أنا زى الحصان اهوا نوح: اممممم باين طالما كده بقى وحط رجل على رجل اعمليلى قهوه علشان وحشتنى القهوة بتاعتك قوى وبيضحك ابتسامه صافره دى عارفنها يا بنات 😂😂 بجسدلكو الموضوع مش اكتر آسفه فصلتكو مليكه : نعم وبنفس الابتسامه ما تقول لفاطمه نوح: لأ أنا وحشتيني بتاعتك بقى مليكه : دلوقتى نوح: أشار برأسه لقدام بمعنى ايوه مليكه : بصراحه انا تعبانه دلوقتى سبنى انام وعملهالك نوح: انتى مجنونه صح قومى يلا وبيمسكها من دراعها سمع صرخه وبص بصدمه مالك مليكه : بصتله بدموع دراعى واجعنى اوى نوح: شوفتى لازم تروحى للدكتور بس الاول تاكلى لانى عارف انك ماكلتيش من الصبح مليكه : انت عرفت منين نوح : فاطمه حكتلى كل حاجه مليكه : انفتحت في العياط نوح: بهدوء وحنيه أهدى خلاص معلش حقك عليا مليكه : انت متخيل يا نوح ابوك مرحمنيش كأنى قتلتله حد نوح: كل ما يجى يرفع أيده علشان يطبطب عليها الانها صعبانه عليه يفتكر أنه مينفعش وينزل ايده لو عليه يضمها في حضنه ويطبطب عليها مليكه : أنا تعبت بجد نوح: خلاص بقى حقك عليا كفايه عياط فاطمه: جت بالاكل فاطمه: الاكل يا نوح بيه نوح: يلا يا مليكه كولى مليكه : بس مش قادره وبتبص لدراعها نوح: ممكن اشوف دراعك مليكه : بصتله بتوتر نوح: متقلقيش اشوفه بس يمكن محتاج يتجبس مليكه : ورته دراعها نوح: لقاه وارم ومزرق اتعصب وطبق ايده وهبد على الكنبه وكذ على سنانه مليكه : مكسور صح أنا حاسه بيه مش قادره احركه نوح: كلى الاول ونروح للدكتور نوح قال لفاطمه تاكلها وتجهزها وهوا مستيهم برا فاطمه: حاضر يا بيه لحد ما خلصوا فاطمه: يلا يا ست مليكه سندت مليكه ونوح سندها وطلعو وهما نازلين طبعا صفيه كانت بتتصنت عليهم ونادت لمحمود وقالتله محمود : راح قابل نوح وهما نازلين على فين يا نوح مش انا قولت البت دى متطلعش جنى: طلعت على الصوت هتلاقيه من الحبه بتوعها ماهى دى ممثله وبتبصلها بقرف محمود: طلعها مكانها يا نوح وملكش دعوه بيها نوح: لأ يا بابا دى احتمال درعاها مكسور مينفعش محمود: إنشاءالله تتكسر رقبتها انت مالك نوح: بابا انت بتعمل كده ليه حرام عليك محمود: دى حاجة متخصكش ملكش فيه نوح : لأ ليا فيه وانا هروح بيها المستشفى مليكه : واقفه مش مستغربه من عمها ده قلبه محنش عليها نوح: يلا يا مليكه محمود: انت هتمشى كلامك عليا نوح: ما عاش ولا كان يا بابا بس أنا مرضهاش كده على اختى جنى جنى: ملكش دعوه بيا أنا مش شبه حد سامعنى نوح: بصلها بغيظ ها يا بابا معلش علشان خاطري محمود: بصله وسابه ومشى نوح: فاطمه تعالى معانا نوح راح المستشفى لو سمحتو عايز دكتوره الدكتوره اخدت مليكه ودراع مليكه طلع مكسور وجسمها كله كدمات نوح: دى وقعت بس من على السلم الدكتوره: انت مفكرنى عبيطه يا استاذ دى حد ضربها وانا لازم اعمل محضر نوح: بصدمة محضر 😳😳 و يتبع الفصل الثامن من هنا |
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
