رواية وريثه القصر الفصل الخامس 5 بقلم هدير محروس

فى المساء كان يستمتع عامر برفقه كلا من ايلين و عدى كما وعدهم و قاموا بالذهاب الى احدى المطاعم المتخصصه بصناعه الايس كريم 

عامر بابتسامه:  مبسوطين ، اهو انا نفذت وعدى ليكم ماشي 

عدى : هو ده كلام الرجاله يا عامر 

عامر بسخط : انا نفسي اعرف هتحترمنى امتى وتعتبرنى خالك 

عدى بذكاء : وانا اقولك ليه يا خالو واكبرك فى السن 

عامر بضحكه : لا يا واد ، لا تصدق عجبتنى 

عدى : امااال انت فاكر ايه ، اينعم انت راجل كبارة بس يلا 

عامر: بقي كده ، ماشي يا ابن تاج 

" ثم القى نظره على الصغيره قائلا" :  مالك يا ايلين ساكته ليه 

ايلين بتعب : بطنى بتوجعنى يا عامر 

عامر بقلق وهو يتحسس جبهه ايلين : درجه حرارتك عاليه اووى 

وفى اقل من دقائق اتجه عامر مع الاولاد الى اقرب مستشفى  

فى المستشفى 

عامر : طمنى يا دكتور ، ايلين  مالها 

الدكتور : اطمن يا فندم ، بنت حضرتك كويسه 

عامر : امال مالها هى كانت كويسه من شويه ايه اللى حصل لها 

الدكتور : الموضوع بسيط ان شاء الله  هى واضح انها عندها حساسيه من الشكولاته  شديدة شويه وده غالبا بيكون سببه وراثى اكتر 

عامر : يعنى هى كويسه دلوقتى ، هى اكلت بس ايس كريم بالشكولاته بس مش كتير 

الدكتور : ما انا بقول لحضرتك الموضوع زاد شويه بسبب ان حضرتك او مامتها عندكم حساسيه من الشكولاته ، على العموم انا كتبت ليها علاج و هتبقي كويسه 

عامر : طب اقدر ادخل اطمن عليها 

الدكتور : اه طبعا وتقدر كمان تاخدها هى حالتها مش خطيره لدرجه انها تفضل هنا ، ودى روشته العلاج و ياريت تبعد خالص عن الشكولاتات الفترة دى و تاكل اكل صحى فقط 

عامر : تمام يا دكتور 

ثم اتجه الى غرفه الصغيره بحنان ابوى : سلامتك يا ايلين ، الف سلامه عليكى ، عامله ايه دلوقتى 

ايلين بتعب : الدكتور الوحشه ادانى حقنه كبيرة يا عامر 

عامر بطفوله : اداكى حقنه كبيرة ، ده انا هضربه علقه سخنه ازاى  يدى ايلين الجميله حقنه 

عدى بخوف : هى ايلين بقت كويسه يا عامر 

عامر براحه : الحمد الله يا حبيبى 

ثم وجه سؤاله الى ايلين قائلاً: قولى يا حبيبتى ، هى ماما او بابا ، حد منهم يعنى عندهم حساسيه زيك 

ايلين بتعب : اه ماما بتعب لما تاكل شوكولاته كتير ، علشان كده زيزو مش بيرضى يخلينا ناكل كتير منها 

عامر : مين زيزو ده يا ايلين 

ايلين بتعب  ونوم : عاوزه انام يا عامر 

ثم حمل ايلين واكمل حديثه قائلا :  طب يلا بينا  على البيت 

واتجهوا  الى المنزل لينعموا ببعض الراحه والهدوء 

______________________________________________ 

فى صباح يوم جديد وتحديدا فى عند رحيل و تاج 

رحيل بعصبيه وهى تتحرك ذهابا و ايابا :  وانا اللى قولت هيتحمل المسئوليه ، انا غبيه ازاى ازاى اسيب ايلين معاها ده عديم المسئوليه 

تاج بهدوء : رحيل اقعدى خيلتينى يا حبيبتى ، وبعدين حاولى تتصلى عليه تانى 

رحيل بعصبيه : تاج انا عفاريت الدنيا قدامى ، مش ناقصه كلمه 

كاد ان يبوخ تاج رحيل و لكن قطع حديثه ، رد عامر على هاتف رحيل 

رحيل : انت فين يا استاذ 

عامر بصوت نائم : فى ايه يا رحيل ، انتى كويسه 

رحيل بعصبيه : هو طول ما انت حارق دمى هبقي كويسه 

عامر وهو يحاول التركيز : اهدى بس فى ايه مش فاهم حاجه 

رحيل : مروحتيش الشركه ليه 

عامر و هو ينظر الى الساعه :  معلش يا رحيل والله محستيش بنفسي جاى متاخر امبارح 

رحيل بعصبيه : متاخرة تانى ، البيه كان سهران زى عادته 

عامر : فى ايه انتى شغال زعيق وخلاص ، وبعدين متقلقيش كنت فى المستشفى مش سهران بره 

رحيل بقلق وهى تجلس على اقرب كرسي لها : مستشفى ، مستشفى ايه انت كويس ، العيال بخير 

عامر : اهدى يا رحيل ، كله بخير ، ايلين بس تعبت شويه 

رحيل بقلق: ايلين ، حصلها ايه عملت فيها ايه 

عامر : لا حول ولا قوه الا بالله ، هو فى ايه بس يا رحيل هى قاعده مع شيطان 

رحيل : البت حصلها ايه 

عامر : مفيش انا معرفش انها عندها حساسيه من الشكولاته ، واكلتها ايس كريم بالشكولاته فتعبت ، و ودتها للمستشفى وهى دلوقتى كويسه 

رحيل :  عامر انا يومين و جيالك ، انا مش هينفع اسيب معاك البنت اكتر من كده 

عامر :  يا ستى متقلقيش ، ده انتى خايفه عليها اكتر من ابنك ، ده انتى مسئلتيش على عدى 

رحيل بثقه : لا انا واثقه فى ابنى انو هيربيك 

عامر بغيظ : طب تمام ، سبينى انام بقي ، علشان المفروض كمان ساعه هجهز الاكل لايلين زى ما الدكتور قال 

رحيل بفرحه : انت اللى هتعمله 

عامر و هو يحك راسه : هحاول ، ما البنت ضعيفه برضو ، وتعبانه ، وبعدين الدكتور بيقول ان الموضوع قلب معاها شديد شويه علشان وراثه ، تقريبا مامتها عندها حساسيه او بابها يعنى 

ثم اكمل عامر حديثه : تخيلى يا رحيل كان فاكرنى انى ابوها 

رحيل : طب وانت قوتله ايه 

عامر : هقوله ايه يعنى يا رحيل ، متكلمتيش هيقولوا عليا خاطفها 

رحيل بغيظ : اقفل يا عامر و طمنى عليكم اول ب اول 

_______________________________________________ 

فى نفس الوقت تقريبا و تحديدا فى الكافتيريا 

كانت تعد عهد بعض الاوردارت ليقوم كلا من لؤى و باقى الطقم بتوزيعهم ، ولكن على حين غرة لفت انتبها وجود شخص مألوف لها مما سقها فضولها اليه 

عهد : صباح الخير 

شخص ما بدهشه : صباح النور 

عهد : مش حضرتك برضو الشاب اللى مسك الحرامى 

الشخص بضحكه : حضرتك انسه عهد مظبوط 

عهد بابتسامه  : لا قدام حضرتك قولت اسمى ، يبقى انت اللى ساعدتني 

الشخص : مظبوط انا ، فى حد ضيقك تانى 

عهد بابتسامه : لالا ، انا بس شوفت حضرتك فشكيت تكون انت ، فحبيت اتاكد و اقول لحضرتك شكرا مرة تانيه ، وتسمحلى اى طلب لحضرتك على حسابى النهارده 

الشخص : مفيش داعى يا انسه عهد ، وبعد ده واجبى و اى حد لو مكانى كان عمل كده 

عهد : ومن واجبى ان ارد جميل حضرتك ليا ، ها قهوتك ايه 

الشخص بابتسامه : مظبوطه 

عهد : ثوانى و تكون عند حضرتك 

وكادت ان تذهب و لكن قادها فضولها مرة اخرى 

عهد : انا متعرفتيش على اسم حضرتك 

الشخص بابتسامه ساحرة : زياد ، اسمى زياد 

عهد بابتسامه : ثوانى والقهوة هتكون عند حضرتك يا استاذ زياد  

_____________________________________________ 

فى المساء و تحديدا فى منزل عامر 

كان يجلس فى الغرفه  المخصص للصغيرة ايلين حيثوا كانت نائمه اثناء اهتمامه بصحتها و تحضير الكمادات البارده لكى تنخفض الحرارة 

كان عامر فى حاله من الشرود وهو ينظر الى الصغيرة بدفئ مما جعله يتحدث مع نفسه بصوت مسموع نظير ان الصغيرة نائمه 

" تعرفى يا ايلين انا كان نفسي يكون عندى بنوته حلوة زيك ، ثم اكمل بنصف بابتسامه ، حتى كنت حابب تكون اسمها ايلين برضو ، اكيد كانت هتكون جميله زيك " 

وقطع شروده هذا جرس هاتفه ، مما جعله يترك الغرفه ويتجه الى البلكونه حتى لا تنزعج الصغيره 

عامر : ازيك يا رحيل 

رحيل : الحمد لله يا حبيبى ، طمنى ايلين عامله ايه دلوقتى 

عامر : الحمدلله ، هى دلوقتى نايمه ، كنت بعمل كمادات ليها 

رحيل باهتمام : الحرارة نزلت يعنى 

عامر : الحمد لله ، متقلقيش هى حالتها مش خطيرة اووى 

رحيل : الحمدلله ، طب عدى تعبك ولا بيسمع كلامك 

عامر بضحك : ابنك لو سمع كلامى يبقى عجايب الدنيا زادت يا رحيل 

رحيل بضحكه : اقول ايه طالع زيك ، مش بتسمع الكلام 

عامر وهو يحك راسه : انا يا بنتى ، ده انا ملاك 

رحيل : طب حاسب يا ملاك جناحتك دخلت فى عينى 

عامر بحنيه : من زمان اووى يا رحيل متكلمناش كده ، وحشنى هزارك 

رحيل : انا دايما معاك يا عامر ، و صدقينى لو انا قاسيه معاك ده علشان مصلتك 

عامر : عارف يارحيل ، عارف 

رحيل : انا حبيت اطمن عليكم ، خد بالك من نفسك و من العيال 

عامر : متقلقيش ياحبيتى  ، بس ابقي وصى ابنك عليا ياشيخه شويه 

رحيل بضحكه : حاضر ماشى ، يلا سلام 

عامر : سلام 

" ثم نظر الى السماء و هو يشاهد النجوم و هو يتذكر شئ ما " 

فلاش باك 

مرام : ناوى تسميها ايه 

عامر : حبيبتى ده لسه مكملتيش شهر ، ايه اللى مخليكى تقولى انها بنت 

مرام بابتسامه : مش عارفه حاسه انها بنت يا عامر ، احساسي بيقول كده 

عامر : طب يا ستى ، انتى حابه تسميها ايه 

مرام بغضب طفولى : امال انا بسئلك ليه 

عامر بتفكير : ايه رايك فى ايلين 

مرام بابتسامه : حلو الاسم ده 

" ثم تذكر اليوم الذى كان بمثابه مقتل له " 

عامر بضيق : قوتلك معرفهاش هو خلاص وصلتلى لمرحله الشك فيا 

مرام بغضب : اه يا عامر انت على طول كده و مش هتتغير ، بتسهر برا ، مكلمات بتجيلك فى نص الليل ، رسايل بتجيلى من ستات انك تعرفهم 

عامر بملل : انتى شكلك هرومنات الحمل اثرت عليكى 

مرام : انت شكلك اللى الكدب بقي فى دمك و عديم المسئوليه زى ما رحيل بتقول

لم يتمالك عامر نفسه وقام بكل قوته برفع يديه و لم يدرى ما فعله حتى وجود مرام على الارض تنزف 

فى المستشفى 

عامر بقلق : اخبارها ايه يا دكتور 

الدكتور : للاسف لما وقعت الخبطه كانت شديدة وللاسف فقدنا الجنين 

باااك 

كانت دموعه تحارب النزول من عينه ولكن تمالك نفسه حين سمع صوت عدى يناديه 

عامر و هو يمسح عينه : انا جاى يا عدى حاضر  

______________________________________________ 

فى ذلك الوقت عند عهد 

عهد : كل دى غيبه يا شروق ، ايه يا وحشه هو انا موحشتكيش 

شروق : والله يا حبيتى وحشتينى اووى ، و عمو سعيد كمان ، بس انتى عارفه بقى حكم شغل جوزى و الاولاد وكده 

عهد : ربنا يقويه و يحفظكم ياارب ، طب مش ناوى يستقر هنا بقي فى القاهرة 

شروق : والله يا بنتى نفسي ، بس الوضع هناك مختلف من كل حاجه يا عهد 

عهد : طب على الاقل تنزلى كل سنه ، مش تفضلى بالسنين متنزليش يا شروق 

شروق : يارب يا مسهل ، المهم طمنينى انتى عليكى 

عهد بتنهيد : اقولك ايه بس ولا ايه 

شروق باهتمام : مالك فى ايه قلقتينى عليكى 

وبدءت تقص عهد على شروق ما حدث من كتب كتاب عاصم ، الى رؤيتها لزياد 

شروق بغمزة عين : قوتلى بقي عزمتيه على قهوة 

عهد برفعه حاجب : اه عادى يعنى الراجل انقذنى من الحرامى ، و شوفته صدفه يعنى عادى 

شروق : اممم ، لا طبعا لازم تعزميه على قهوة كتر خيره 

عهد : شامه من كلامك ريحه تريقه صح 

شروق بضحك : انا يا بنتى 

عهد و هى تقوم بضرب شروق بالمخده : انا هوريكى يا شروق شكلك نسيتى ضرب المخده زى زمان 

______________________________________________ 

كان يجلس فى منزله بعد ان قام بترتيبها ولكن قطع تركيزه فى العمل صوت رن الجرس 

زياد بصدمه : مراام