رواية زواج اجباري ( كاملة جميع الفصول ) بقلم اية عبدالمجيد

ميرنا بدموع : جوااااز ..انت عايزنى اتجوز واحد معرفهوش ولا عمري شوفته انا حتى معرفش اسمه ايه 

سعيد : اه هو كدا ...يابت اصلك مش فهمه ده عريس من الناس اللى فوق اوى  يعنى متريش و هيريحك 

ميرنا بدموع : وانت  عرفت ازاى انه هيريحنى ممكن يبهدلنى متنساش احنا عايشين ازاى فاهم ده ...و غير كدا انت عارف انى عايزه اكمل تعليمى اشتغل بالشغلانه اللى نفسي فيها 

نور بدموع : هدي نفسك ...يا بابا مينفعش كدا 

سعيد : بت انتى حله عن سمايه انتى و هي و الصراحه كدا انا مش قادر اصرف عليكى اكتر من كدا 

ميرنا بغضب : ده على الاساس انى معرفش حاجه او انى صغيره ها انا و اختى عرفين مين اللى بيصرف علينا و عليك و ساكتين ...ربنا يديكى طولت العمر يا امى  

سعيد : اسكتى يابت احسن ما اقوم اقتلك ....على العموم ياختى هو جاي بكرا و هتشوفى هو و ابنه 

ميرنا بصدمه : انت عايز تجوزنى راجل كبير في السن عشان خاطر الفلوس

سعيد : اكيد مش ابوه انتى هتجوزى ابنه 

ميرنا : انا رايحه الجامعه مالكش يموت هو و ابوه و ابنه في يوم واحد دى ايه المصيبه اللى بتتحدف عليا دى 

.............

فى مكان تانى 

ياسر : لا افهمها دى انت عايز تجوزنى بت انا معرفهاش لا وكمان مش من نفس مستوانا ياريتها اعلى لا اقل يعنى احنا فوق وهي تحت في طين  ..ازاااى 

محمد  : اسمع بقى لما اقولك البت دى هتجوزها غصب عنك بقى برضاك انت حر هتمانع تجوزها هقولك برا وملكش ولا شركه و كل رصيدك في البنك هسحبه منك و هتبقى اقل منها يا بشمهندس 

و صعد الى غرفته 

ياسر في نفسه : ولله إما وريتك و عرفتك ماقامك مبقاش انا ياسر .... ده انا هخليكى تتمنى الموت و مش هطوليه 

عند والده 

محمد : صدقينى يا رنا البنت دى هي اللى هتمنع ابنك من تكبره و التبزير اللى بيعمله و هتحافظ عليه 

رنا : و انت بقى عرفت ازاى  بقى ممكن تطمع فى الفلوس 

محمد : اهى اللى عملته فيا ولله خلتنى اقول هى دى ده كفايه انها مسؤوله على نفسها يعنى الصبح بتروح الجامعه بتخرج تروح الشغل على طول و لو معندهاش جامعه تشتغل شغل ايضافى 

رنا برفع حاجبها : ده انت عرفت عنها كل حاجه 

محمد : من السهل انك تجيبى ناس تراقبها و تعرف عنها كل حاجه بسهوله ..تصوري انا رحت و عارضت عليها بفلوس لكن قالت انى هخطفها 

رنا : يك ...و عرضت عليها كام 

محمد : ٢مليون جنيه هي الاول تنحت لكن بعدها لقيت لسان طويل يجى اطول منى و غير حنجره صوتها وهى بتصوت 

رنا : هي شلق 

محمد : لا هي لمه عليا الناس بس 

Flashback

قبل اسبوع 

ميرنا : الو 

.....

ميرنا : ايه هى في انهي مستشفى 

....

ميرنا : انا جايه حالا 

و قفلت الخط 

ميرنا : استاذ اسر انا لازم امشى دلوقتى ضروري 

اسر : ليه انتى عرفه يا انسه ميرنا انى اعرف السبب اللى يخليكى تمشي 

ميرنا : ماما اغمى عليها و هي في المصنع و هي دلوقتى في المستشفى

اسر : ماشى 

ركضت نسمه كانت لاتعرف ماذا تركب حتى انها لا ترى اشاره المرور و هى ذاهبه اصتدمت بها سياره 

: انتى كويسه ؟ 

ميرنا : اه ...اه انا كويسه ..ماما 

: نعم 

ميرنا : معلش ممكن طلب ولا ...مفيش وقت 

و ركبت العربيه 

: هو في ايه 

ميرنا : ودينى مستشفى *****بسرعه و انا هديك فلوس اكتر من اوبر و كريم 

: لكن يا انسه ...

ميرنا بصراخ : بسرععععععهههههههه

وذهب بها الى العنوان و هو لا يعرف شئ و عندما ذهبه بالفعل اعطت له فلوس 

ميرنا : شكرا لك 

و ذهبت 

: ههههه دي اديتنى فلوس فعلا 

ذهب وراها و علم ان وادتها لديها السكر و دفع تكاليف هذه المستشفى 

....

بعض يومان علم عنها كل شئ 

كانت ذاهبه الى منزلها 

محمد : عندى ليكى اتفاق هيخليكى مرتاحه طول عمرك 

ميرنا : اتفاق ايه 

محمد : كل الحكايه تجوزى ابنى لمده سنة كامله و بعدها تروحى حال سبيلك بمقالبل ٢مليون جنيه 

مرينا بعض ١٠ ثوانى : بص انت راجل كبير قد ابويا متخلنيش اعمل حاجه تندم على اليوم اللى اتخلقت في 

محمد : هتعملى ايه يعنى  ..انتى لو عايزه اكتر مفيش مشكله 

ميرنا : خد امسك الشنطه دى 

محمد : ليه 

ميرنا : امسك بس 

عندما مسك الشنطه 

ميرنا بصريخ : يالهويييييي الحقونى يا ناس حرامى 

عندما تجمع الناس 

محمد : انا ...انا  

: مش عيب عليك راكل كبير كدا و تسرق 

.....

Back 

رنا : يالهوى دى خطر 

محمد : لا دى كدا معنها مش بتبص للفلوس ابوها هو اللى وافق 

رنا : لكن 

محمد : رنا متنسيش احنا كنا ايه زمان